تایم‌لپسی از 25 سال تحول ابرنواختر 1987A
تایم لپس جدیدی از موسسه Dunlop در دانشگاه تورنتو زندگی ابرنواختر 1987A در عمق فضا را در طول بیش از 25 سال نشان می‌دهد.
تصویر از Yvette Cendes / دانشگاه تورنتو / رصدخانه لیدن.
یکی از مهمترین رویدادهای نجومی قرن گذشته ابرنواختر 1987A بود. این نزدیکترین ابرنواختر مشاهده شده از ابرنواختر کپلر بود که از سال 1604 قابل مشاهده است و اولین ابرنواختر در آسمان زمین است که از زمان اختراع تلسکوپ قابل مشاهده است. این ابرنواختر اولین بار در آسمان شب زمین تنها در نیمکره جنوبی در 24 فوریه 1987 ظاهر شد. برای چندین ماه با چشم به نظر می رسید. و پس از آن محو شد، اما ستاره شناسان با تلسکوپ همچنان به دنبال آن بودند. از آن زمان، ابرنواختر 1987A یکی از موضوعات مورد مطالعه در تاریخ نجوم بوده است. هفته گذشته، ستاره شناسان موسسه Dunlop از دانشگاه تورنتو، تایم لپس جدیدی را که در بالای این پست نشان داده شده است، منتشر کرد و نشان داد که ابرنواختر در طی 25 سال چگونه تحول یافته است.
این ابرنواختر از مرگ ستاره سوپرغول آبی ایجاد شده است و در ابر ماژلانی بزرگ که یک کهکشان اقماری کوچک از راه شیری بود و در فاصله 168،000 سال نوری قرار گرفته است. موسسه Dunop در مورد تایم لپس جدید گفت:
Yvette Cendes، دانشجوی کارشناسی ارشد با دانشگاه تورنتو و رصدخانه لیدن، یک تایم لپس را نشان دادند که از تحول ابرنواختر در طی یک دوره 25 ساله از سال 1992 تا 2017 ایجاد شده است.
تایم لپس از مشاهدات رادیویی توسط آرایه تلسکوپی CSIRO استرالیا در ناحیه پل وایل، نیو ساوت ولز استرالیا ساخته شد.
از دانشگاه تورنتو / موسسه دانوپ در مورد این تایم لپس بیشتر بخوانید (http://www.dunlap.utoronto.ca/timelapse-shows-thirty-years-in-life-of-supernova-1987a/)
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع: