ناسا در آستانه پرتاب قدرتمندترین موشک خود است!!
تصویری از سیستم پرتاب فضایی. (ناسا)
ماموریت آرتمیس 1 ناسا پس از نیم قرن وقفه آماده است تا گامی کلیدی در جهت بازگشت انسان به ماه بردارد.
این ماموریت، که قرار است در روز شنبه 3 سپتامبر پرتاب شود، یک ماموریت – بدون خدمه – برای سیستم پرتاب فضایی ناسا و کپسول خدمه اوریون است.
این فضاپیما قرار است به ماه سفر کند، چند ماهواره کوچک را مستقر کند و سپس در مدار مستقر شود. ناسا قصد دارد کارکرد فضاپیما را تمرین کند، شرایطی را آزمایش کند که خدمه در ماه و اطراف آن تجربه خواهند کرد و به همه اطمینان دهد که فضاپیما و هر سرنشینی میتوانند با خیال راحت به زمین بازگردند.
گفتگو از جک برنز، پروفسور و دانشمند فضایی در دانشگاه کلرادو بولدر و عضو سابق تیم انتقالی ریاست جمهوری برای ناسا خواست تا این ماموریت را شرح دهد، توضیح دهد که برنامه آرتمیس چه قولی برای انجام اکتشافات فضایی میدهد و در مورد چگونگی انجام این ماموریت توضیح دهد. برنامه فضایی در نیم قرن از آخرین باری که انسان ها روی سطح ماه قدم گذاشتند تغییر کرده است.
آرتمیس 1 چه تفاوتی با دیگر موشک هایی دارد که به طور معمول پرتاب می شوند؟
آرتمیس 1 اولین پرواز سیستم پرتاب فضایی جدید خواهد بود. همانطور که ناسا به آن اشاره میکند، این یک وسیله نقلیه “بالابر سنگین” است. قدرتمندترین موتور موشکی خواهد بود که تا به حال به فضا پرواز کرده است، حتی قدرتمندتر از سیستم ساترن 5 آپولو که فضانوردان را در دهه 1960 و 70 به ماه برد.
این موشک نوع جدیدی از سیستم موشکی است، زیرا هم ترکیبی از موتورهای اصلی اکسیژن مایع و هیدروژن دارد و هم دو تقویت کننده موشک جامدی که از شاتل فضایی به دست آمده است. این موشک واقعاً ترکیبی بین شاتل فضایی و موشک ساترن5 آپولو است.
آزمایش بسیار مهم است، زیرا کپسول Orion Crew یک تمرین واقعی خواهد داشت. به مدت یک ماه در محیط فضایی ماه، محیطی با تشعشع بالا خواهد بود.
و مهمتر از همه، آزمایش سپر حرارتی است که از کپسول و سرنشینان آن هنگام بازگشت به زمین با سرعت 25000 مایل در ساعت محافظت میکند که سریعترین ورود مجدد کپسول از زمان آپولو خواهد بود، بنابراین بسیار مهم است که سپر حرارتی به خوبی عمل کند.
این ماموریت همچنین قرار است مجموعهای از ماهواره های کوچک را حمل کند که در مدار ماه قرار میگیرند.
آنها برخی از علم پیشروهای مفید را انجام میدهند، همه چیز از نگاه بیشتر به دهانههای سایهدار دائمی که در آن دانشمندان فکر میکنند آب وجود دارد تا اندازهگیریهای بیشتری از محیط تشعشعات، دیدن اثراتی که برای قرار گرفتن در معرض طولانیمدت بر انسان خواهد داشت.
برنامه این است که آرتمیس 1 از زمین بلند شود، به ماه سفر کند، ماهوارهها را مستقر کند، به دور ماه بچرخد، به زمین بازگردد، سالم وارد جو شود و در اقیانوس فرود بیاید. (ناسا)
هدف پروژه آرتمیس چیست؟
این ماموریت اولین گام به سوی آرتمیس 3 است که اولین ماموریت انسان به ماه در قرن بیست و یکم و اولین ماموریت از سال 1972 را به همراه خواهد داشت. آرتمیس 1 یک پرواز آزمایشی بدون خدمه است.
آرتمیس 2 که قرار است چند سال پس از آن به فضا پرتاب شود، فضانوردانی را در پرواز خواهد داشت. این نیز یک ماموریت مداری خواهد بود، بسیار شبیه آپولو 8 که دور ماه چرخید و به خانه بازگشت. فضانوردان زمان بیشتری را در مدار ماه میگذرانند و همه چیز را با خدمه انسانی آزمایش خواهند کرد.
و در نهایت، این منجر به سفری به سطح ماه خواهد شد که در آن آرتمیس 3 – زمانی در اواسط دهه – با فضاپیمای اسپیس ایکس و خدمه انتقال ملاقات خواهد کرد.
اوریون در مدار باقی خواهد ماند و کشتی ستاره ای ماه فضانوردان را به سطح خواهد برد. آنها به قطب جنوب ماه خواهند رفت تا به منطقه ای که دانشمندان قبلاً برای بررسی یخ آب در آنجا اکتشاف نکرده اند، نگاه کنند.
سیستم پرتاب فضایی جدید ناسا در اینجا دیده میشود که از ساختمان مونتاژ موشک به سکوی پرتاب منتقل می شود. (ناسا)
آرتمیس یادآور آپولو است. چه چیزی در نیم قرن گذشته تغییر کرده است؟
دلیل آپولو که کندی در ابتدا تصور می کرد، شکست اتحاد جماهیر شوروی به ماه بود. دولت به سفرهای فضایی یا خود ماه اهمیت خاصی نمیداد، اما نشان دهنده هدفی جسورانه بود که به وضوح آمریکا را از نظر فضا و فناوری در اولویت قرار میداد.
نقطه ضعف انجام این کار ضربالمثل قدیمی است که “تو با شمشیر زندگی میکنی، با شمشیرمی میری”.
وقتی ایالات متحده به ماه رسید، اساساً بازی تمام شده بود. ما روسها را شکست دادیم. بنابراین ما چند پرچم را زمین گذاشتیم و آزمایشهای علمی انجام دادیم. اما خیلی سریع پس از آپولو 11، طی چند ماموریت دیگر، ریچارد نیکسون برنامه را لغو کرد زیرا اهداف سیاسی برآورده شده بود.
خیلی سریع 50 سال رو به جلو یک محیط بسیار متفاوت داریم. ما این کار را برای شکست دادن روسها یا چینیها یا هر کس دیگری انجام نمیدهیم، بلکه برای شروع یک اکتشاف پایدار فراتر از مدار زمین است.
برنامه آرتمیس توسط اهداف مختلف هدایت میشود. این امر شامل استفاده از منابع موجود میشود، به این معنی که از منابع موجود مانند یخ آب و خاک ماه برای تولید غذا، سوخت و مصالح ساختمانی استفاده میشود.
این برنامه همچنین به ایجاد یک اقتصاد قمری و فضایی کمک می کند، که از کارآفرینان شروع میشود، زیرا اسپیس ایکس بخشی از این اولین ماموریت به سطح ماه است.
ناسا مالک سفینه فضایی نیست، اما در حال خرید صندلیهایی است تا فضانوردان بتوانند به سطح زمین بروند. سپس اسپیس ایکس از استارشیپ برای مقاصد دیگر استفاده خواهد کرد (برای انتقال محمولههای دیگر، فضانوردان خصوصی و فضانوردان از کشورهای دیگر).
پنجاه سال توسعه فناوری به این معنی است که رفتن به ماه اکنون بسیار کمهزینهتر و از نظر فنآوری امکانپذیرتر است و آزمایشهای بسیار پیچیدهتر زمانی امکانپذیر است که شما فقط فناوری رایانه را درک کنید.
آن 50 سال پیشرفت تکنولوژی یک تغییر کامل بازی بوده است. تقریباً هر کسی که منابع مالی داشته باشد میتواند اکنون فضاپیما را به ماه بفرستد (البته نه لزوماً با انسان).
خدمات باربری ماه تجاری ناسا با شرکتهای خصوصی قرارداد میبندد تا فرودگرهای بدون سرنشین برای رفتن به ماه بسازند. من و همکارانم یک تلسکوپ رادیویی داریم که در ماه ژانویه با یکی از فرودگرها به ماه میرود. حتی 10 سال پیش هم این امکان وجود نداشت.
آرتمیس چه تغییرات دیگری را در سر دارد؟
دولت گفته است که در اولین پرواز خدمه، در آرتمیس 3، حداقل یک زن و به احتمال زیاد یک فرد رنگین پوست حضور خواهد داشت. آنها ممکن است یکی و یکسان باشند. ممکن است چندین نفر وجود داشته باشد.
من مشتاقانه منتظر دیدن این تنوع بیشتر هستم، زیرا بچههای جوان امروزی که به ناسا نگاه میکنند میتوانند بگویند: “هی، فضانوردی شبیه من است. من میتوانم این کار را انجام دهم. میتوانم بخشی از برنامه فضایی باشم.”
ترجمه: سارا سیدحاتمی
NASA Is About to Launch Its Most Powerful Rocket Ever. Here’s What You Need to Know
ByJACK BURNS, THE CONVERSATION29 August 2022
https://www.sciencealert.com/nasa-is-about-to-launch-its-most-powerful-rocket-ever-heres-what-you-need-to-know