اخترشناسان بقایای ابرنواختر جدیدی را کشف کردند

منطقه اطراف G 17.8 + 16.7 همانطور که در 1.4 گیگاهرتز (چپ) و 2.3 گیگاهرتز (راست) دیده می‌شود. اعتبار: آرایا و همکاران، 2021.

ستاره‌شناسان کاستاریکا و استرالیا با بررسی یک منبع پرتو گاما به نام FHES J1723.5-0501، باقیمانده ابرنواختر جدید (SNR) را گزارش کرده‌اند. محققان دریافتند که این منبع یک SNR است و G17.8+16.7 نامگذاری شده است.

SNRها ساختارهای پراکنده و در حال انبساط ناشی از انفجار ابرنواختری هستند. آنها حاوی مواد پرتاب شده در حال انبساط از انفجار و سایر مواد بین ستاره‌ای هستند که در اثر عبور موج ضربه‌ای از ستاره منفجر شده به سمت بالا کشیده شده‌اند.

مطالعات بقایای ابرنواخترها برای ستاره‌شناسان مهم است، زیرا نقش کلیدی در تکامل کهکشان‌ها، پراکنده کردن عناصر سنگین ایجاد شده در انفجار ابرنواختر و تامین انرژی مورد نیاز برای گرم کردن محیط بین ستاره‌ای دارند. همچنین اعتقاد بر این است که SNRها مسئول شتاب پرتوهای کیهانی کهکشانی هستند.

FHES J1723.5-0501 (همچنین به عنوان 4FGL J 1723.5-0501e شناخته می‌شود) یک منبع پرتو گاما است که در خارج از صفحه کهکشانی با فضاپیمای فرمی ناسا شناسایی شده است. مشاهدات قبلی وجود یک پوسته رادیویی طبقه‌بندی نشده را در امتداد لبه جنوب غربی این منبع نشان داده است، که نشان می‌دهد FHES J1723.5-0501 ممکن است به طور بالقوه به یک SNR یا یک سحابی باد تپ اختری (PWN) مرتبط باشد.

اکنون، تیمی از ستاره‌شناسان به رهبری میگل آرایا از دانشگاه کاستاریکا شواهد بیشتری را ارائه می‌کنند که فرضیه SNR را برای FHES J1723.5-0501 تأیید می‌کند. مطالعه آنها براساس تجزیه و تحلیل داده‌های آرشیوی عمدتاً از NRAO Very Large Array Sky Survey (NVSS) و نقشه پیوسته HI Parkes All-Sky Survey (CHIPASS) است.

“در این مقاله ما تحلیلی از مشاهدات رادیویی در منطقه FHES J1723.5-0501 ارائه می‌کنیم که وجود پوسته‌ای را که در محدوده منبع پرتو گاما قرار دارد تایید می‌کند. تجزیه و تحلیل ما یک طیف غیرحرارتی را برای رادیو نشان می‌دهد. تابش: ظاهر و طیف پوسته مانند این شی را به عنوان یک SNR جدید با برچسب G17.8+16.7 ایجاد می‌کند.”

براساس این مقاله، G17.8 + 16.7 به وضوح به عنوان یک پوسته بیضوی لبه تیز قابل مشاهده است که کاملاً پر است، و در سمت شرق درخشان‌تر و مشخصتر است. اندازه این پوسته رادیویی 51 در 45 دقیقه قوسی است.

چگالی شار کل G17.8 + 16.7 در 1.4 گیگاهرتز 2.1 Jy است، در حالی که در 2.3 گیگاهرتز 1.45 Jy محاسبه شده است. این اندازه‌گیری‌ها نشان‌دهنده یک شاخص طیفی دو نقطه‌ای در سطح 0.75- است که با انتشار غیرحرارتی از باقیمانده ابرنواختر پوسته ساطع‌کننده سنکروترون مطابقت دارد.

نتایج نشان می‌دهد که SNR G17.8+16.7 در فاصله بین 4500 تا 11400 سال نوری زمین قرار دارد. ستاره‌شناسان فرض می‌کنند که این SNR حدود 10000 سال قدمت دارد. با این حال، آنها نمی‌توانند رد کنند که ممکن است جوانتر یا مسن‌تر از حد تخمین زده شود. مشاهدات چندموجی آینده این منبع برای حل این عدم قطعیت‌ها مورد نیاز است.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

New supernova remnant detected by astronomers

by Tomasz Nowakowski , Phys.org DECEMBER 13, 2021

https://phys.org/news/2021-12-supernova-remnant-astronomers.html