جمله‌ای که یادآور ماموریت آپولو ۱۳ است: “هوستون ما به مشکل برخوردیم!”
جمله‌ای که یادآور ماموریت آپولو ۱۳ است:
“هوستون ما به مشکل برخوردیم!”
تصویری از راکت سَترن V که ۱۱ آوریل ۱۹۷۰ اعضای ماموریت آپولو ۱۳ را از مرکز فضایی کندی فلوریدا به سمت ماه پرتاب کرد
فضانوردان آپولو ۱۳ تا پیش از پرتاب، هیچگاه به شماره ماموریتشان فکر نکرده بودند! حتی زمانی که سیزدهم آوریل ۵۰ سال پیش محفظه اکسیژنشان منفجر شد.
جیم لووِل و فرد هیس معتقدند که خرافاتی نیستند؛ آنها حتی در آدرس ایمیلشان از عدد ۱۳ استفاده کرده‌اند.
فرمانده ماموریت، لووِل، که متوجه مشکل محفظه اکسیژن شد نه تنها مهم‌ترین مامورین ناسا بلکه جان خود را نجات داد.
لووِل ۹۲ ساله: “من هنوز زنده هستم، و تا زمانی که نفس میکشم حالم خوب است. آن نجات معجزه‌آسا بود”
هیس ۸۶ ساله: ” آن ماموریت موفق‌ترین شکست ناسا بود! ما ثابت کردیم که انسان با استفاده از ذهن و کمی نبوغ خود قادر به انجام چه کارهایی خواهد بود.”
هیس که خلبان مدول ماه بود، به عنوان ششمین فضانورد بر روی خاک خاکستری و غبارآلود ماه قدم نهاد.
و حالا پس از ۵۰ سال، شیوع ویروس کرونا مانع از برگزاری مراسم سالگرد آن فرود غرورانگیز شده است. مراسم‌هایی در مرکز فضایی کندی فلوریدا که محل آغاز ماموریت در روز ۱۱ آوریل ۱۹۷۰ بود، در دست برگزاری است.
در آخرین دقایق که قرار بود سه فضانورد بر روی ماه قدم بگذارند صدای انفجار یکی از دو محفظه‌های اکسیژن در مدول سرویس فضاپیما را شنیدند.
سوئیگرت، سومین فضانورد آن ماموریت و خلبان مدول با هوستون ارتباط برقرار کرد:
-” هوستون ما به مشکل برخوردیم”
+” هوستون، دوباره تکرار کن”
لووِل:” هوستون برای ما مشکلی پیش آمده”
کاهش ناگهانی ولتاژ برق در یکی از دو جریان‌های اصلی الکتریسیته گزارش شد؛ اتاق کنترل هوستون متوجه شدند که تنها در چند ثانیه فشار در اثر انفجار محفظه اکسیژن به صفر رسیده و همچنین در اثر این انفجار دو سلول سوختی تولیدکننده انرژی مسدود شده و سومین سلول خراب شد.
مردم نگرانی که با بررسی روزنامه‌های شهر رم به دنبال اخبار تازه‌ای از وضعیت فضانوردان آپولو ۱۳ می‌باشند
لووِل متوجه خروج اکسیژن و پخش شدن آن در خلا و جا به جایی سطح‌نشین ماه شد. او تمام احساساتش را کنار گذاشت.
به گفته لووِل:” فرود نیامدن بر روی ماه یا مردن در فضا دو اتفاق بسیار متفاوت هستند. ما به فرور بر روی ماه فکر نمیکردیم و هدف ما نجات یافتن و بازگشت به زمین بود.”
فضانوردان در فاصله ۲۰۰۰۰۰ مایلی زمین قرار داشتند و بازگشت به زمین نیازمند آرامش، مهارت و البته شانس بود.
لووِل معتقد بود که این اتفاق در زمان مناسبی رخ داده چون اگر زمانی اتفاق می‌افتد که فضانوردان در سطح ماه بودند نیروی الکتریکی کافی برای بازگشت به زمین نداشتند و قطعا آن زمان پایان کار بود.
تلاش فضانورد سوئیگرت برای خروج کربن دی اکسید از مدول به کمک لیتیوم هیدروکسید
با وجود اینکه مسولین اتاق کنترل هوستون آرامش خود را از دست داده بودند اما این سه فضانورد شجاع همچنان آرام و شجاع بودند. به گفته خودشان در ذهنشان این فکر بود که ممکن است هیچ راه نجاتی نباشد اما هیچگاه آن را به زبان نیاوردند.
کاخ سفید نیز به شدت مضطرب شده و برلی نجات جان فضانوردان خود تقاضای کمک میکرد؛ سرپرست تیم شانس شکست و پیروزی را ۵۰-۵۰ میدید اما معتقد بود باید هر طور شده پیروز این چالش باشند.
افراد کنترل‌کننده پرواز در حالت بحرانی قرار گرفتند و دستور خاموشی مدول ادیسه را برای حفظ انرژی باقی مانده دادند. همچنین از فضانوردان خواستند تا سوار قایق نجاتشان، مدول ماه آکوآرِیس، شوند.
به گفته لووِل یکی از مشکلات جاگیری چهار روزه سه نفر در مدولی بود که با ظرفیت دو نفر به مدت دو روز طراحی شده بود.
مقدار کربن دی اکسید حاصل از تنفسشان نیز رو به افزایش بود و خطری مرگ‌آسا به شمار می‌آمد.
مهندسان به دنبال راهی برای جا به جایی محفظه تصفیه هوا از کپسول مرگ به خانه موقتی فضانوردان بودند.
دانشمندان این مشکل را با استفاده از قطعات خود فضاپیما برطرف کردند اما هوا به اندازه‌ای سرد بود که فضانوردان نمی‌توانستند بخوابند.
نمایی از از اتاق کنترل هوستون در ۱۴ آوریل ۱۹۷۰
هیس که تب داشته و مقدار زیادی آب بدنش کم شده بود سخت‌ترین لحظات زندگی خود را سپری میکرد. هیس در هیچکدام از پروازهای آزمایشی خود هیچ خطایی نداشت؛ حتی سوئیگرت که تنها سه روز قبل از پرتاب به تیم اضافه شده بود نیز کاملا آماده و بدون خطا بود.
با این وجود در میان مردم شایعه شده بود که فضانوردان بسیار ناامید شده و شرایط روحی بسیار سختی دارند.
فضانورد جیم لووِل در ماموریت آپولو ۱۳
سرانجام ۱۷ آوریل ۱۹۷۰ روز فرود فضانوردان در بر فراز اقیانوس، بدون هیچ تضمینی فرارسید.
فضانوردان مدول فرماندهی خود را قوی‌تر کرده، جریان‌های اضافی و کوتاه را قطع کردند اما در هنگام عبور از اتمسفر زمین شاهد بارش باران در فضاپیما بودند. ارتباط فضانوردان با هوستون ۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه بیشتر از زمان معمول قطع بود. افراد اتاق کنترل هوشیار بودند و سرانجام سه چترنجات بر فراز اقیانوس آرام باز شد و کم کم ارتفاع آنها کاهش می‌یافت.
رییس جمهور ریچارد نیکسون به استقبال این قهرمانان آمده بود. لووِل گفت که هیچگاه فکر نمیکرده که یک میلیارد از افراد مختلف جویای حال آنها از طریق تلویزیون و رادیو و حتی روزنامه‌ها و مجله‌ها باشند.
طی آزمایشی مشخص شده که انفجار محفظه در اثر گرمای اکتریکی بیش از حد رخ داده است.
موفقیت ماموریت آپولو ۱۳ نشان‌دهنده کار تیمی فوق‌العاده ناسا بود.
تصویری از جشنی که به افتخار بازگشت فضانوردان آپولو۱۳ به زمین در شیکاگو برگزار شد
تصویری از سه فضانورد آپولو ۱۳ که ۱۰ آوریل ۱۹۷۰ ثبت شده است
از سمت چپ: فرد هیس، جک سوئیگرت و جیم لووِل
This April 1970 photo made available by NASA shows the moon through a window on the lunar module as the Apollo 13 crew heads back towards the Earth. (NASA via AP)
ترجمه: سرکار خانم مریم هادیزاده
منبع:
https://phys.org/news/2020-04-houston-weve-problem-apollo.html