پنج مکانی که فضاپیماها در آینده نزدیک ملاقات میکنند و پنج جایی که در آینده نیاز است کاووش شود

 

ممکن است کاسینی کارش تمام شده باشد اما منظومه شمسی، ما  را برای کاوش فرا میخواند.

به وسیله جان ونز- منتشر شده در جمعه 29 سپتامبر سال 2017

  سیارات منظومه شمسی ما، قمرهایش، شهاب سنگ ها و سیارک ها مکان های اغوا کننده ی برای کاووش در آینده هستند.

منظومه شمسی ما مکان ارزشمند اکتشاف نشده و تحت اکتشاف سیارات، قمرها و غیره است. در اینجا ما نگاهی داریم به پنج مکانی که برنامه ریزی کردیم تا اکشاف کنیم و همچنین پنج مکانی که نیاز داریم تا برای اکتشاف آینده در نظر بگیریم:

1-عطارد:

سازمان فضایی اروپا سفینه فضاییBepiColombo را در تاریخ اکتبر 2018 به سمت داخلی ترین سیاره منظومه ما راهی میکند. شگفتی های زیادی در عطارد کوچک وجود دارد، نه فقط حداقل چیزی که به نظر میرسد به طور عمده از موادی که در هسته سیارات یافت میشود تشکیل شده است. این به این معنا است که عطارد ممکن است قربانی تصادم سیاره ای باشد که در آن خیلی از سیارات برخورد داشتند و فقط عطارد از آن جان سالم به در برده و فقط لایه ای از آن بدنه اصلی پیشین خود را باقی گذاشته باشد، اگر اینچنین باشد به این معنی است که زمانی مرکوری ملکه سیارات سنگی بوده است نه جز کوچک آن.

بپی کلمبو

ناسا

 

 2- مریخ:

کاووش گر بصیرت (insight) مریخ در تاریخ می 2018 قرار است به سمت مارس پرتابشود تا مطالعات ارتعاشی را انجام دهد. قرار است تا خاک سطحی مارس را حفر و برای پیدا کردن علائم و فعالیت های ژئولوژیکی فعالیت کند. سفینه ی اگزومارس سازمان فضایی اروپا نیز در همان سال برای پیدا کردن شواهدحیاتدرسیارهیقرمز راهی مارس است. درنهایت ناسا قرار است که کاوشگر 2020 خود را در سال 2020 به مارس بفرستد. این ماموریت به نظر میرسد که برای تکمیل کار سفینه ی فضایی کوریوسیتی است.

 

اینسایت(بصیرت)

ناسا

 

3- اروپا:

در سال 2022 ماموریت سفینه کلیپر اروپا به سمت مشتری آغاز می شود و در مداری قرار میگیرد تا به در معرض قرار گرفتن مکرر با قمر اروپا منجر شود. باور بر این است که این قمر گالیله ای در زیر پوسته یخی خودش شاملاقیانوسعظیمیباشدو به نظر میرسد یکی از جاهایی باشد که برای پیداکردن حیات در خارج زمین مناسب است. ماموریت کلیپر ممکن است که یک کاووش گر سطحی هم به همراه خود داشته باشد.

 

4- سایک:

یک هسته ی زیرسیاره ای ممکن است در کمربند سیارکی مخفی شده باشد. مدارگرد سایک در این این جا است تا برای اطمینان از این قضیه شروع به کار کند. بعد از نامگذاری مقصدش (سایک) فضاپیما در سال 2022 پرتاب می شود تا در سال 2026 با سیارک پر از فلز سایک مواجه شود. این مکان می تواند کلیدی باشد مبنی بر این که  چه طور سیستم شمسی ما شکل گرفت. اینجا میتواند یکی از متفاوت ترین اشیا در منظومه شمسی باشد.

 

سایک

 

 5- گانیمید:

گانیمید بزرگترین قمر منظومه شمسی است که حتی از سیاره عطارد هم بزرگتر است و کسر بزرگی از اندازه مریخ است. کاوشگر قمرهای یخی مریخ به نام جوس که ماموریتی از آژانس فضایی اروپا می باشد قرار است در سال 2022 برای مطالعه ی گانیمید، اروپا، کالیستو پرتاب شود و قبل از این که در مدار کامل گانیمید قرار بگیرد به مطالعات کمک کند. تمام این سه میتواند دارای اقیانوس باشند اگرچه کالیستو ممکن است حجم کمتری از آب را در خودش داشته باشد.

 

 کجا درآینده:

علاوه بر این ماموریت های طراحی شده، تعداد زیادی از ماموریت های دیگر در جاهای دیگر منظومه شمسی وجود دارد که ما ترجیح میدهیم در آینده بررسی کنیم:

 

 1- اورانوس:

ما باید یک فضاپیما به اورانوس بفرستیم تا حلقه های کمرنگ آن را بررسی کنیم و بفهمیم که چه طور این سیاره به کنار خودش خوابیده است. اما هفتمین سیاره رمزو رموز بسیار بیشتری را در خودش جای داده است و منتظر ماست تا آشکار شود. این سیاره قمرهایی دارد که صخره هایی با طول 12 مایل دارند، سیستم حلقه ای دارد که کمتر شناخه شده است، همچنین میدان مغناطیسی خاموش و روشن و شفقی که مانند آن را جایی ندیدیم.

 

 2-نپتون:

نپتون و اورانوس دو دنیای متفاوت از خودشان و دو غول بزرگ منظومه شمسی اند. نپتون یک سیستم وحشتناک طوفانی دارد، لایه داخلی آن را آب تشکیل داده است که به خاطر فشار زیاد، جامدی را به وجود می آورد به نام یخ گرم. تاثیرات گرانشی نپتون سیستم خارجی منظومه شمسی ما را شکل میدهد. این سیاره همچنین صاحب قمری استبهنامتریتون که از پلوتو بزرگتر است و به طور مخالف میچرخد و آبفشان هایی در سطحش دارد. تریتون ممکن است اقیانوس عمیقی در سطحش داشته باشد و به نظر میرسد که اجسام کمربند کوئیپر را می تواند بگیرد به این معنی که ممکن است یک منشا مشابه پلوتو داشته باشد.

 

اورانوس و نپتون فقط یک بار به وسیله ی فضاپیمای بشر ویزیت شدند.

سمت راست نپتون و سمت چپ اورانوس

 

 3- کمربند کوئیپپر- منطقه سوم:

در حوالی 2019 ما 2 دو جسم بزرگ در منطقه ی سوم منظومه ی شمسی را ملاقات خواهیم کرد همچنین بقیه ی اجسام فرا نپتونی ( از قبیل کمربند کوئیپر که پلوتو بزرگترین آنهاست)  که رمز آلود خواهد بود. اریس جهانی تقریبا اندازه ی پلوتو است اما به طور زیادی متفاوت می باشد . همچنین هائومی یک سیاره کوتوله تخم مرغی شکل که گذشته سختی داشته است. اینجا همچنین سدنا را داریم یک جهان عجیب با یک مدار مرکزی که قبل از این که آن را به کمربند کوئیپر برگرداند، آن را تا فاصله های بسیار دور تاب میدهد.  چیزی که ما آنجا درمیابیم به ما کمک میکند که سیاره 9 را پیدا و یا عدم وجود آن را تایید کنیم.

 

4- ونوس:

همیشه طرح هایی برای رفتن به ونوس بوده است. به نظر میرسد آن طرح ها همیشه از بین می روند. علی رغم نزدیکی و مجاورت ونوس به ما و همچنین اندازه مشابه آن به زمین ما هنوز خیلی کم از این جهان مه آلود و گرم که از مکان احتمالی قابل سکونت به مکان جهنمی تبدیل شد، میدانیم. تنها کاووشگر که در حال حاضر وجود دارد آکاتسوکی از سازمان فضایی ژاپن است که بعدازشکستشدرقرارگیریدرمدار، شرایط سختی برای رفتن به آنجا داشت.

 

کاووشگر پیشنهادی برای ونوس

ناسا-کلتک

 

5- کیوان:

کاسینی به ما طعم اولیه کاوش در کیوان را چشاند. وقتش است که نه فقط به کیوان، انسلادوس و تیتان بلکه به بقیه قمرها برگردیم. قمر دیون ممکن است که یک اقیانوس و آتشفشان های منجمد داشته باشد. ما هنوز نمیدانینم چرا قمر ایپتوس (Iapetus)باموادتاریک نیم پوشاست. قمر تتیس، رگه های قرمزی دارد و مثال بچه ای است که ماژیکش را به تنش میمالد.

چیزهای زیادی برای آموختن وجود دارد و 13 سال در کیوان به نظر نمیرسد که کافی باشد (اشاره به مدت حضور کاووش کاووشگر کاسینی دارد).

پیمان نوروزی

منبع:

http://www.astronomy.com/news/2017/09/five-solar-system-places-to-visit

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *