فضاپیمای ناسا اولین تصویر اجمالی خیره کننده از اهداف سیارکی خود را ارسال کرد!!

تایم‌لپس لوسی از سیارک‌های یونانی یا آشیل که در سال‌های 2027 و 2028 از آنها بازدید خواهد کرد. (NASA/Goddard/SwRI/JHU-APL)

فضاپیمایی که بی سر و صدا در حال عبور از منظومه شمسی است، سیارکهای مورد  بررسی خود را از فاصله صدها هزار کیلومتری مشاهده کرد.

کاوشگر لوسی ناسا که در اکتبر 2021 به فضا پرتاب شد، اولین مأموریتی را برای مطالعه سیارک‌ها در مشتری بر عهده دارد. از 11 جرمی که قرار است از آن بازدید کند، کاوشگر قبلاً چهار مورد را تصویربرداری کرده است و تایم لپس سیارک‌های Eurybates، Polymele، Leucus و Orus را در اختیار ما قرار ‌داده است.

سیارکهای تروجان گروهی از سنگهای فضایی هستند که در مدار مشتری مشترک هستند. آنها به دو جمعیت تقسیم می‌شوند که قبل از سیاره غول پیکر به دور خورشید می‌گردند.

سیارکها تمایل دارند در آن دو موقعیت از مسیر مداری مشتری در نقاطی جمع شوند که به عنوان نقاط لاگرانژی شناخته می‌شوند. اینها حفره‌های پایداری گرانشی هستند که در اثر تعامل بین دو جسم در یک سیستم مداری ایجاد می‌شوند. در این حفره‌ها، کشش‌های گرانشی دو جسم – در این مورد مشتری و خورشید – با نیروی مرکزگرای جسمی در لاگرانژی تعادل کامل دارد تا آن را در جای خود نگه دارد.

هر سیستم دو بدنه دارای پنج لاگرانژ است. دو موردی که تروجانها در آنها جمع می‌شوند L4 و L5 هستند. اگرچه سیارک‌ها همه در مجموع به عنوان تروجان شناخته می‌شوند، گروهی که در L4 قرار دارند به نام یونانی طبقه‌بندی می‌شوند، در حالی که سیارک‌های L5 تروا هستند. نحوه حرکت آنها با مشتری را در انیمیشن زیر مشاهده می‌کنید.

هزاران سیارک در جمعیت تروجان وجود دارد و تصور می‌شود که آنها از مواد بکری تشکیل شده‌اند که سیارات را در روزهای اولیه منظومه شمسی ساخته‌اند. ماموریت لوسی این است که در طول ماموریت 12 ساله خود، 9 مورد از آنها را از هر دو جمعیت یونانی و تروا و همچنین دو سیارک در کمربند اصلی که بین مشتری و مریخ قرار دارد، طی کرده و از نزدیک بررسی کند.

طرفداران تکامل انسان ممکن است به یاد داشته باشند که نام لوسی نیز متعلق به فسیل خاصی از یک گونه اجدادی به نام Australopithecus afarensis است. همانطور که لوسی انسان‌نما چند چیز را در مورد منشأ هومو ساپینس به ما آموخت، دانشمندان امیدوارند که ماموریت لوسی اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی به ما بدهد.

Eurybates، Polymele، Leucus و Orus همگی متعلق به گروه یونانی هستند و لوسی در سال‌های 2027 و 2028 از آنها بازدید خواهد کرد و داده‌هایی را که به دست می‌آورد به زمین ارسال می‌کند. زمانی که این تصاویر بین 25 و 27 مارس گرفته شد، فضاپیما بیش از 530 میلیون کیلومتر (330 میلیون مایل) از برخی از اهداف سیارکی خود فاصله داشت. این فاصله بیش از سه برابر فاصله زمین و خورشید است.

هر هدف برای یک دوره زمانی مشاهده شد: 6.5 ساعت برای Eurybates، 2.5 ساعت برای Polymele، 2 ساعت برای Leucus و 10 ساعت برای Orus. داده‌های به دست آمده با مشاهدات ادامه‌دار با نزدیک شدن به لوسی ترکیب می‌شوند و بررسی می‌کنند که چگونه این اجرام نور خورشید را به روش‌هایی منعکس می‌کنند که ما نمی‌توانیم از اینجا روی زمین ببینیم.

اولین برخورد سیارکی لوسی قرار است در نوامبر سال جاری انجام شود، زمانی که سیارک کمربند اصلی دینکینش (نام اتیوپیایی لوسی) پیش از بازگشت به زمین برای مانور کمک گرانشی به سمت مدار مشتری که به آن کمک می‌کند پرواز کند.

در آوریل 2025 از یک سیارک دیگر کمربند اصلی به نام دونالدجوهانسون (نامگذاری شده به نام دیرین انسان‌شناسی که لوسی را کشف کرد) در راه یونانی‌ها در آوریل 2025 پرواز خواهد کرد، قبل از اینکه سرانجام در آگوست 2027 با Eurybates روبرو شود.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

NASA Spacecraft Sends Back Its First Stunning Glimpses of Its Asteroid Targets

By MICHELLE STARR 17 April 2023

https://www.sciencealert.com/nasa-spacecraft-sends-back-its-first-stunning-glimpses-of-its-asteroid-targets