سرنخ‌های جدید رادیواکتیو برای شکل‌گیری منظومه شمسی ما از مهد کودک ستاره‌ای نزدیک

مشاهدات چند طول موج از منطقه تشکیل ستاره‌ای مارافسای نشان می‌دهد که برهم کنش بین ابرهای گاز تشکیل دهنده ستاره و رادیونوکلئیدهای تولید شده در خوشه‌ای از ستاره‌های جوان وجود دارد. تصویر بالا (الف) توزیع آلومینیوم -26 را با رنگ قرمز نشان می‌دهد که توسط انتشارات اشعه گاما ردیابی می‌شود. کادر مرکزی نشان دهنده ناحیه تحت پوشش در تصویر سمت چپ پایین (b) است که توزیع ستاره‌های اولیه در ابرهای مارافسای را به صورت نقاط قرمز نشان می‌دهد. ناحیه مشخص شده داخل کادر در تصویر پایین سمت چپ (c) نشان داده شده است، یک تصویر رنگی نزدیک به مادون قرمز از ابر L1688، حاوی بسیاری از هسته‌های معروف گاز متراکم با دیسک‌ها و ستاره‌های بزرگ است. اعتبار: Forbes et al., Nature Astronomy 2021

مجموعه شکل‌گیری ستاره‌ای مارافسای تشکیل منظومه شمسی، از جمله منابع عناصر موجود در شهاب‌سنگ‌های اولیه را به ما نشان می‌دهد.

منطقه‌ای از تشکیل ستارگان فعال در صورت فلکی مارافسای به ستاره‌شناسان بینش جدیدی درباره شرایطی که منظومه شمسی ما در آن متولد شده است می‌دهد. به طور خاص، مطالعه جدیدی از مجموعه تشکیل ستاره‌ای مارافسای نشان می‌دهد که چگونه ممکن است منظومه شمسی ما با عناصر رادیواکتیو کوتاه مدت غنی شده باشد.

شواهد این فرآیند غنی‌سازی از دهه 1970 وجود دارد، هنگامی که دانشمندان با مطالعه برخی مواد معدنی موجود در شهاب‌سنگها به این نتیجه رسیدند که آنها بقایای بکر سیستم خورشیدی نوزادی هستند و حاوی محصولات رادیونوکلئیدهای کوتاه مدت هستند. این عناصر رادیواکتیو می‌تواند توسط یک ابرنواختر یا بادهای شدید ستاره‌ای ناشی از یک نوع ستاره پرجرم که به عنوان ستاره ولف رایت شناخته می‌شود، بر روی منظومه شمسی نوپا منفجر شود.

نویسندگان این مطالعه جدید، از مشاهدات چند موج در منطقه تشکیل ستاره‌ای مارافسای، شامل داده‌های مادون قرمز جدید، برای نشان دادن برهم‌کنش بین ابرهای گاز تشکیل دهنده ستاره و رادیونوکلئیدهای تولید شده در خوشه‌ای از ستارگان جوان در مجاورت آنها استفاده کردند. یافته‌های آنها نشان می‌دهد که ابرنواخترها در خوشه ستاره‌ای به احتمال زیاد منبع رادیونوکلئیدهای کوتاه مدت در ابرهای ستاره‌ساز هستند.

داگلاس، نویسنده و استاد برجسته نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه سانتا کروز می‌گوید: “منظومه شمسی ما به احتمال زیاد در یک ابر مولکولی غول پیکر همراه با یک خوشه ستاره‌ای جوان شکل گرفته است و یک یا چند رویداد ابرنواختری از برخی ستارگان پرجرم در این خوشه، گاز را که به خورشید و سیستم سیاره‌ای آن تبدیل شده است، آلوده کرده است.” اگرچه این سناریو در گذشته پیشنهاد شده بود، اما نقطه قوت این مقاله استفاده از مشاهدات چند موج و تجزیه و تحلیل آماری پیچیده برای استنباط اندازه‌گیری کمی از احتمال مدل است. “

تصویر نزدیک به مادون قرمز از ابر L1688 در مجتمع تشکیل ستاره‌ای مارافسای از نظرسنجی عمومی VISIONS رصدخانه جنوبی اروپا. اعتبار: João Alves/ESO VISIONS

ترجمه: سارا سیدحاتمی

Radioactive New Clues to the Formation of Our Solar System From Nearby Stellar Nursery

https://scitechdaily.com/radioactive-new-clues-to-the-formation-of-our-solar-system-from-nearby-stellar-nursery/