اولین شواهد از برخورد سیاره فراخورشیدی غول پیکر، گرفت غیرمعمول را توضیح می‌دهد!!

این یافته‌ها می‌تواند چگونگی تکامل سیستم‌های خورشیدی را از طریق رویدادهای پر هرج و مرج و خشونت بار آشکار سازد.

 تصویری از جسم بزرگ و درخشان سیاره‌ای که در اثر برخورد سیاره‌ای ایجاد شده است. در پیش زمینه، قطعات یخ و سنگ ناشی از برخورد دور می‌شوند و بعداً بین زمین و ستاره میزبان عبور می‌کنند که در پس زمینه تصویر دیده می‌شود. (اعتبار تصویر: مارک گارلیک)

روز چهارشنبه (11 اکتبر)، تیم بین‌المللی از اخترشناسان اولین مشاهده از عواقب برخورد دو سیاره غول‌پیکر به دور ستاره‌ای خورشید مانند در منظومه سیاره‌ای دیگر را گزارش کردند. چنین برخوردهایی بین سیارات در تاریخ منظومه شمسی ما غیرمعمول نیست، بنابراین این آخرین یافته‌ها روشن می‌سازد که چگونه محله‌های کیهانی شبیه به ما در طول اعصار توسط رویدادهای آشفته و خشونت‌آمیز تکامل می‌یابند.

ستاره‌شناسان اولین بار در دسامبر سال 2021 پس از برخورد بین دو ابرزمین – غولهای یخی بزرگتر از زمین اما سبکتر از نپتون – درخشش پس از برخورد بین دو ابرزمین را مشاهده کردند، زمانی که ستاره میزبان منظومه سیاره‌ای به نام 2MASS J08152329-3859234 ناگهان کم نور شد.

مشاهدات بعدی در طول‌موجهای نور مرئی نشان داد که کم شدن نور به دلیل نوعی گرفت است که حدود 500 روز طول کشید. این گرفت 2.5 سال پس از رصدهای فروسرخ شروع شد که نشان داد یک رویداد درخشان رخ داده است که نشان می‌دهد هر چیزی که جلوی نور ستاره را گرفت و باعث کم‌نور شدن آن شد، حداقل 2.5 سال دوره مداری داشت.

متیو کنورثی، دانشیار دانشگاه لیدن در هلند و نویسنده اصلی این اثر جدید، در بیانیه‌ای گفت: «می‌دانستم که این یک رویداد غیرعادی است.

بر اساس دما و اندازه ماده گرفت (که از داده‌های مدل کامپیوتری به دست آمده است)، این تیم همچنین به این نتیجه رسیدند که پس از برخورد دو سیاره غول پیکر، آوارها باید تشکیل شده باشند. سپس، سه سال پس از برخورد، این احتمال وجود دارد که مواد باقیمانده از دید ما در مقابل ستاره صف آرایی کرده باشند و درخشندگی آن را در طول‌موج های‌مرئی کاهش دهند و منجر به چیزی شود که دانشمندان آن را به عنوان یک گرفت مرموز درک کردند.

خود ستاره یک جرم معمولی است که گمان می‌رود تقریباً 300 میلیون سال قدمت داشته باشد که بسیار جوانتر از خورشید 4.6 بیلیون ساله خودمان است. برخوردهای بزرگ چندگانه یک اتفاق رایج در میان تمام سیارات و قمرها در اوایل تاریخ منظومه شمسی ما بود. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که چنین برخوردهایی در حدود 3.9 بیلیون سال پیش متوقف شده‌اند و راه را برای سیستم نسبتاً صلح‌آمیزی باز می‌کند که امروز می‌بینیم‌، اگرچه تأثیرات نادری هنوز رخ می‌دهد.

با این حال، یافته‌های جدیدترین مطالعه نشان می‌دهد که احتمال برخورد سیارات بالغ نیز وجود دارد. به گفته محققان، مشاهدات آتی با تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب ناسا می‌تواند نحوه انتشار این ابر غبار را در چند سال آینده مشاهده کند.

زویی لینهاردت، دانشیار اخترفیزیک در دانشگاه بریستول و یکی از نویسندگان مطالعه جدید، گفت: «در نهایت، توده مواد اطراف باقیمانده ممکن است متراکم شود و مجموعه‌ای از قمرها را تشکیل دهد که به دور این سیاره جدید می چرخند.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

1st evidence of giant exoplanet collision afterglow explains unusual eclipse

By Sharmila Kuthunur

 https://www.space.com/astronomers-1st-observations-colliding-giant-exoplanets