اطلس صورتهای فکی: صورت فلکی آبمار (قسمت اول)
1ـ آبمار (مار آبی، نرمار، هیة الماء، مار آبی کوچک) (Hyi, lesser water snake, hydrus(Hyi))
صورت فلکی آبمار در نیمکره جنوبی آسمان قرار دارد. نام آن در لاتین به معنای “مار آبی نر” است.
آبمار همچنین به عنوان “مار آب کوچک” شناخته می‌شود، همتای این صورت فلکی یعنی هیدرا بزرگتر است که توسط صورتهای فلکی نهر و شکارچی با راه شیری جدا می‌شود.
آبمار یکی از صور فلکی بود که نخستین بار در سال 1597 توسط ستاره‌شناس هلندی، پتروس پلانسیوس، در اطلس آسمانی درج شد، و متعاقباً در سال 1603 در اطلس ستاره‌ای یوهان بایر گنجانده شد و توسط پیتر درکسزون و فردریک د هاتمن در اواخر قرن شانزدهم کشف شد.
آبمار از نظر اندازه 61 امین صور فلکی است و مساحتی حدود 243 درجه مربع را اشغال می‌کند. در ربع اول نیمکره جنوبی (SQ1) قرار دارد و آن را می‌توان در عرض جغرافیایی بین 8 تا 90 درجه مشاهده کرد. صورتهای فلکی همسایه آن ماهی زرین، نهر، ساعت، کوهمیز، هشتک، سیمرغ، تاربست و توکان هستند.
آبمار همراه با صورتهای فلکی زیر به خانواده صور فلکی یوهان بایر تعلق دارد: مرغ بهشتی، آفتاب‌پرست، ماهی‌زرین، درنا، هندی، مگس جنوبی، طاووس، سیمرغ، توکان و ماهی پرنده.
آبمار دارای چهار ستاره با سیارات شناخته شده بوده و هیچ جرم مسیه‌ای ندارد. درخشان‌ترین ستاره در این صورت فلکی، بتای آبمار است که قدر ظاهری آن 2.80 است. همچنین نزدیکترین ستاره به زمین است که در صورت فلکی آبمار واقع شده است و تنها 24.38 سال نوری فاصله دارد. هیچ بارش شهابی مرتبط با این صورت فلکی وجود ندارد.
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع: