ستاره شناسان سیاهچالهای را مشاهده کردند که در حال خوردن یک ستاره می‌باشد!!
اخترشناسان تصویر مستقیمی از یک سیاهچاله را که ستاره‌ای را از هم جدا می کند، مشاهده کردند. ستاره متلاشی شده اطراف سوراخ دیسک می‌آید و توسط جتهای قدرتمند به فضا باز می گردد.
تصویر بالا، اولین تصویر مستقیم که فرایند خورده شده یک ستاره را توسط سیاهچاله پرجرمی نشان می‌دهد. جت ذرات در حال حرکت به بیرون می‌باشند.
سیاهچالهها مطمئنا یکی از پدیده‌های باور نکردنی جهان هستند. جرمشان خیلی متمرکز بوده و کشش گرانشی آنها قدرتمند است؛ هیچ چیز، حتی نور، نمی‌تواند از داخل آنها فرار کند. ما می‌توانیم سیاهچالهها را فقط به این دلیل ببینیم که موادی که به آنها متصل می‌شوند، مانند ستارگان سرگردان، معمولا یک دیسک چرخشی بوجود می‌آورند. نور و دیگر تابش‌ها از این دیسک توسط تلسکوپ دیده می‌شود. به عنوان مثال، جتهای سریع حرکت مواد ممکن است از یک دیسک اطراف یک سیاهچاله غول‌آسا خارج شوند. در 15 ژوئن 2018، ناسا اعلام کرد که اخترشناسان برای اولین بار گسترش یک جت سریع سیاهچالهای را تصویر کرده‌اند. میگل پرز تورس، از موسسه آستروفیزیک آندالوسیا در گرانادا، اسپانیا و نویسنده دیگری در یک مطالعه جدید که در مجله علمی بررسی شده، این یافته را توضیح می‌دهد:
هرگز قبل از این، ما نتوانسته بودیم به طور مستقیم شکل‌گیری و تکامل یک جت را مشاهده کنیم.
زمانی که یک ستاره بیش از حد به یک سیاهچاله پرجرم نزدیک می‌شود. ماده از ستاره به دیسک اطراف سیاهچاله کشیده شده است. این ماده پس از خارج شدن از دیسک توسط “جتهای بزرگ” خارج می‌شود. این تصویر نشان می‌دهد که محل وقوع وقوع حادثه در نزدیکی مرکز کهکشان Arp 299 B است. تصویر از طریق سوفیا داگنلو، NRAO / AUI / NSF / NASA / STScI.
مشاهدات شامل مطالعه 36 دانشمند از 26 موسسه در سراسر جهان است. دانشمندان با استفاده از تلسکوپ‌های رادیویی و مادون‌قرمز مانند آرایه بزرگ (VLBA) بنیاد علوم ملی و تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا، جت قدرتمند را در یک جفت کهکشان برخوردی که نام آن Arp 299 (نزدیک به 150 میلیون سال نوری دورتر قرار دارد) می‌باشد بررسی کردند.
به طور جداگانه این کهکشان‌ها با نامهای Arp 299 A و Arp 299 B شناخته می‌شوند. در ابتدا اخترشناسان فکر کردند که جت یک انفجار ابرنواختری است، زیرا قبلا در Arp 299 دیده شده بود. اما مشاهدات بعدی در سال 2011 نشان داد که بخش رادیواکتیو جت نشان‌دهنده انقباض و رشد رو به رشد است که نشان می‌دهد که این یک جت ماده است، نه یک ابرنواختر.
اخترشناسان در حال حاضر سیاهچاله پرجرمی را در مرکز Arp 299 B شناسایی کرده‌اند. این سیاهچاله 20 میلیون بار پرجرمتر از خورشید ماست. در حال حاضر تصور می‌شود مواد در اطراف این سیاهچاله از یک ستاره عبوری که بیش از دو برابر جرم خورشید ما داشته و توسط گرانش قوی سیاهچاله جذب و تکه تکه شده، بوجود آمده است.
ستاره‌شناسان همچنین از تلسکوپ فضایی هابل برای مشاهده سیاهچاله قبل و بعد از فوران جت استفاده کردند. مواد دوار هر دو اشعه ایکس و نور مرئی را منتشر می‌کند. مواد در جت‌ها تقریبا با سرعت نور خارج می‌شوند.
نمودار “قطعات” مختلف رویداد TDE (نه به مقیاس) را نشان می‌دهد. تصویر از طریق Seppo Mattila، Miguel Pérez-Torres و همکاران. 2018 (علوم).
ترجمه: سارا سیدحاتمی