تلسکوپ فضایی هابل یک خوشه کروی را در نزدیکی هسته راه شیری ثبت کرد!!
خوشه کروی NGC 6355 در ناحیه داخلی کهکشان راه شیری در فاصله 31000 سال نوری از زمین قرار دارد.
تصویری خیره کننده از تلسکوپ فضایی هابل، ستارگان پر هرج و مرج و متراکم خوشه کروی NGC 6355 را نشان میدهد.
این خوشه کروی در حدود 31000 سال نوری از زمین در ناحیه داخلی کهکشان راه شیری قرار دارد – آنقدر در عمق کهکشان ما که تنها 4600 سال نوری از سیاهچاله مرکزی کهکشان ما، کمان A* فاصله دارد.
خوشههای کروی مانند این، خانه دهها هزار تا میلیونها ستاره هستند که همگی با جاذبههای گرانشی متقابل محصور شدهاند. این جمعیتهای متراکم ستارهای به خوشههای کروی شکل تقریباً کروی میدهند.
خوشه کروی NGC 6355 که در کهکشان راه شیری داخلی قرار دارد، به طور متراکم با دهها هزار تا میلیونها ستاره پر شده است.
خوشه کروی NGC 6355 که در کهکشان راه شیری داخلی قرار دارد، به طور متراکم با دهها هزار تا میلیونها ستاره پر شده است. (اعتبار تصویر: ESA/Hubble & NASA, E. Noyola, R. Cohen)
خوشههای کروی در کهکشانها با هر شکل و اندازه یافت میشوند و معمولا قدیمیترین ساختار در کهکشانهای اصلی خود هستند. آنها مملو از ستارههای پیرتر و قرمزتر از آنهایی هستند که در خوشههای ستارهای باز یافت میشوند که کوچکتر از خوشههای کروی هستند.
به گزارش فضای اروپا، این تصویر از NGC 6355 که از دادههای دوربین پیشرفته تلسکوپ فضایی هابل برای بررسیها و دوربین میدان گسترده 3 استفاده کرده است، جزئیات خیرهکننده قلب متراکم و درخشانی از ستارگان را به تصویر میکشد که در مرکز خوشه کروی قرار گرفتهاند. آژانس (ESA)، شریک در ماموریت. پراکندگی پراکنده ستارگان در حومه خوشه کروی نیز با شفافیت کریستالی دیده میشود.
ستارگان قرمز و آبی مرکزی NGC 6355 را میتوان به وضوح در تصویر متمایز کرد که نشان دهنده قدرت رصدی فوقالعاده هابل است که مطالعه خوشههای کروی را متحول کرده است. هابل قادر به گرفتن این مناظر شگفتانگیز است زیرا در حدود 330 مایل (530 کیلومتر) بالای سطح سیاره ما قرار دارد. این نقطه نظر، تلسکوپ را از تأثیرات انحرافی جو زمین رها میکند که تشخیص تک تک ستارگان در خوشههای کروی را برای تلسکوپ های زمینی تقریباً غیرممکن میکند.
مشاهدات هابل به انبوهی از اطلاعات در مورد خوشههای کروی منجر شده است.
در سال 2006، این تلسکوپ اولین مشاهدات مستقیم از کوتولههای سفید – بقایای ستارهای کمنور که وقتی سوخت ستارههایی با جرم مشابه خورشید برای همجوشی هستهای تمام میشود و دچار فروپاشی گرانشی میشوند – در خوشههای ستارهای کروی شکل میگیرند. این مشاهدات به اخترشناسان درک بهتری از سن و منشأ ستارگان در خوشههای کروی و تکامل آن خوشهها داد.
در سال 2021، مشاهدات هابل به ستارهشناسان اجازه داد تا اولین اندازهگیری سیاهچالهها را در خوشه کروی NGC 6397 انجام دهند. آنها انتظار داشتند یک سیاهچاله با جرم متوسط در قلب این خوشه کروی پیدا کنند، اما در عوض، یک سیاهچاله را کشف کردند. غلظت سیاهچالههای کوچکتر در سراسر NGC 6397 که در حدود 7800 سال نوری از زمین قرار دارد.
هابل همچنین تصاویری از مسیه 15 تولید کرده است که با حدود 12 بیلیون سال قدمت، باستانیترین خوشه کروی شناخته شده است.
می توانید تصاویر بیشتر هابل از خوشههای کروی را در وب سایت ESA مشاهده کنید:
https://esahubble.org/images/archive/category/starclusters/?search=globular+cluster
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
Hubble Space Telescope captures chaotic globular cluster near Milky Way’s core By Robert Lea
https://www.space.com/hubble-space-telescope-globular-cluster-galactic-core