بررسی خوشه باز جوان NGC 602 با آلما!!

 

 

تصویر تصویر ACS از N90 توسط تلسکوپ فضایی هابل (HST). خوشه مرکزی NGC 602 برچسب‌گذاری شده است و وسعت پوشش ALMA 12m + 7m به رنگ سفید مشخص شده است. اعتبار: اونیل و همکاران، 2022.

 

ستاره‌شناسان با استفاده از آرایه میلی‌متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، یک خوشه باز جوان در ابر ماژلانی کوچک (SMC)، معروف به NGC 602 را بررسی کردند. بینش مهمی در مورد ویژگی‌های این خوشه، نشان می‌دهد که این خوشه فرآیند تشکیل ستاره‌ای متوالی را تجربه کرده است.

 

خوشه‌های باز (OCs)، که از همان ابر مولکولی غول‌پیکر تشکیل شده‌اند، گروه‌هایی از ستارگان هستند که از نظر گرانشی به یکدیگر متصل هستند. تاکنون بیش از 1000 مورد از آنها در کهکشان راه شیری کشف شده است و دانشمندان همچنان به دنبال یافتن تعداد بیشتری از این گروه‌بندی‌های ستاره‌ای هستند. گسترش فهرست خوشه‌های باز کهکشانی شناخته شده و مطالعه دقیق آنها می‌تواند برای بهبود درک ما از شکل‌گیری و تکامل کهکشان بسیار مهم باشد.

 

در فاصله 196000 سال نوری از ما، NGC 602 یک OC جوان، درخشان و کم فلز در SMC است. همراه با منطقه N90 HII مرتبط با آن، حاوی ابرهای هیدروژن اتمی یونیزه شده، در “بال” SMC قرار دارد. NGC 602 و N90 به دلیل نزدیکی خود، فرصت ارزشمندی برای بررسی سناریوهای تشکیل ستاره در شرایط کاملاً متفاوت از محله خورشیدی فراهم می‌کنند.

 

بنابراین، تیمی از ستاره‌شناسان به رهبری تئو جی اونیل از دانشگاه ویرجینیا، NGC 602/N90 را  با تمرکز بر ماهیت گاز متراکم در N90، و تاریخچه تکامل منطقه توسط ALMA بررسی کردند.

 

محققان در این مقاله نوشتند: “ما نتایج مشاهدات ALMA از گاز مولکولی را در منطقه ستاره‌زایی با فلز کم NGC 602/N90 ارائه می‌کنیم.”

 

مشاهدات بیش از 100 توده مولکولی را شناسایی کردند که توسط انتشار مونوکسید کربن (CO) ردیابی شده بودند. توده‌ها در اطراف لبه منطقه چیده شده‌اند. با بررسی خواص این توده‌ها، اخترشناسان تخمین زدند که کل جرم مولکولی گاز در N90 در سطح 16600 جرم خورشید است.

 

این مطالعه نشان داد که توده‌ها در N90 به طور کلی با روندهای مورد انتظار در فضای اندازه-عرض خط-تراکم سطح مطابقت ندارند. علاوه بر این، مشخص شد که آنها دارای پراکندگی با سرعت بیشتر و چگالی سطحی کمتری نسبت به پیش بینی روابط حاصل از ابرهای کهکشانی هستند.

 

علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که تشکیل ستاره‌های با جرم متوسط ​​احتمالاً در سراسر منطقه N90 در یک تا دو میلیون سال گذشته رخ داده است. به طور کلی، نرخ ستاره‌زایی اخیر برای NGC 602/N90 حدود 130 جرم خورشیدی در سال محاسبه شد و این تحقیق هیچ شواهد محکمی مبنی بر این امر پیدا نکرد که  NGC 602 مستقیماً باعث تشکیل ستاره در امتداد لبه N90 شده است.

 

اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که ویژگی‌های توده‌های موجود در N90 تاریخچه شکل‌گیری ستاره‌ای متوالی منطقه را آشکار کرده است. نتایج همچنین نشان می‌دهد که تشکیل ستاره در N90 کارآمدتر از تشکیل ستاره در محیط‌های فلزی خورشیدی پرجرم و چگالی بالاتر نیست.

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

Young open cluster NGC 602 inspected with ALMA

by Tomasz Nowakowski , Phys.org SEPTEMBER 8, 2022 

https://phys.org/news/2022-09-young-cluster-ngc-alma.html

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *