این شرکت از اواسط اردیبهشت ماه که در پرتاب با شکست مواجه شد بسیار مقتدرتر از قبل بازگشته است.

 موشک الکترون این شرکت 10 بهمن در اولین ماموریت خود یک ماهواره کوچک برای ارتش آمریکا را پرتاب نمود و پس از شکست ماموریت، این شرکت در اواسط اردیبهشت ماه دوباره به کارزار رقابت و فعالیت باز گشت.

موشک الکترون دو مرحله‌ای است که در (ساعت 2 بامداد EDT  و06:00  به وقت گرینویچ (9.5 صبح به وقت تهران)؛ 6 بعد از ظهر به وقت نیوزلند محلی) از محل پرتاب نیوزیلند آزمایشگاه موشکی، در شبه جزیره ماهیا در جزیره شمالی، از یک سکوی پرتاب بلند شد و یک ماهواره آزمایشی به نام Monolith را برای نیروی فضایی ایالات متحده با خود به فضای بیکران برد.

موریل بیکر مشاور ارشد ارتباطات آزمایشگاه موشکی در جریان یک وب‌کست زنده اینترنتی از مراحل  پرتاب گفت: «ما از سکوی پرتاب خارج شده‌ایم، مسلما با بلند شدن موفق از سکوی آرام و خوب پرتاب آزمایشگاه موشک ۱ یک بار دیگر در راه فضا هستیم.»

تقویت کننده آزمایشگاه موشکی الکترون در راه‌اندازی Complex-1 در نیوزلند، در 29 ژوئیه 2021 تصویر شده است.

اگر همه مراحل  طبق برنامه پیش برود، ماهواره آزمایشی Monolith با حمایت مالی آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی در مدار هدف خود (370 مایل یا 600 کیلومتر) بالاتر از سطح زمین مستقر می‌شود.

هنگامی که ماهواره Monolith در مدار قرار گرفت با استفاده از یک سنسور( البته این سنسورمقدار قابل توجهی از کل جرم فضاپیما است که در نظر گرفته می‌شود)  کشف می‌کند که چه چیزی ویژگی‌های دینامیکی فضاپیما را تغییر می‌دهد و همچنین توانایی لازم را برای هر چه بهتر نگهداری و حفظ  کنترل فضاپیما را دارا می‌باشد.

آنها افزودند تجزیه و تحلیل حاصل از استفاده از یک سنسور خوب امکان استفاده از موشک‌های ماهواره‌بر کوچک‌تر را با خاصیت رفت و برگشتی ایجاد می‌کند و این قابلیت موجب ساخت سنسورهای قابل استفاده‌تر و کاراتر در آینده برای ماهواره‌هایی نظیر ماهواره‌های آب و هوایی فراهم می‌کند. در نتیجه با این کار هزینه‌های پروژه پیچیدگی‌های آن و جداول زمانی توسعه طرح کاهش می‌یابد. ماهواره همچنین بستری را برای آزمایش قابلیت‌های محافظت از فضا در آینده فراهم می‌کند.

پرتاب صبح امروز توسط برنامه آزمایش فضایی وزارت دفاع آمریکا و برنامه پرتاب سیستم‌های موشکی تهیه شد که هر دو در پایگاه نیروی هوایی کرتلند در نیومکزیکو مستقر هستند.

موشک دو مرحله‌ای الکترون با ارتفاع  (۱۸ متر) سواری‌های اختصاصی را برای ماهواره‌های کوچک به فضا فراهم می‌کند. این موشک هم اکنون ۲۱ پرتاب زیرمداری خود از جمله چهار پرتاب در سال جاری دارد. با این حال جدیدترین پرواز موشک الکترونکه  قبل از تاریخ 25 اردیبهشت انجام شد به خوبی پیش نرفت. در مرحله دوم جدایش متاسفانه موشک الکترون خیلی زود خاموش شد و باعث از دست رفتن دو محموله با ارزش شامل دو ماهواره موقیت‌یاب مکانی black sky global   شد.

با بررسی ناهنجاری بوجود آمده آزمایشگاه موشک علت  فاجعه را مشتعل کننده موتور مرحله بالایی ردیابی کرد.

نمایندگان شرکت در اطلاعات جدیدی علل ناهنجاری موجود در ۱۹ ژوئیه را اینگونه دانسته و نوشتند: «این امر باعث ایجاد خرابی سیگنال‌های درون کامپیوتر موتور شد که باعث شد کنترل ناهنجاری موتور رادرفورد (TVC) خارج از پارامترهای اسمی منحرف شود و منجر به آن شد که کامپیوتر موتور سرعت پمپ صفر را فرماندهی کند و موتور را خاموش کند.»

آنها اضافه كردند: “موشك آزمايشگاهي از آن زمان توانسته است به طور قابل اعتمادي این موضوع را در آزمايشها تكرار كند و براي جلوگيري از بروز مجدد آن اتفاق در آينده از جمله تغییر واصلاحات در طراحي و ساخت دستگاه جرقه و اشتعال، تعداد آزمایش‌ها و دفعات زيادي از انواع سيستم اشتعال را اجرا كرده است.”

موشک الکترون در حال حاضر یک پرتاب کننده قابل اعتماد و استفاده است، اما آزمایشگاه موشکی می‌خواهد آن را برای بهتر شدن تغییر دهد. این شرکت قصد دارد در نهایت فرود مراحل اول موشک الکترون را از آسمان با یک هلیکوپتر اداره کند و آن‌ها ( تقویت کننده موشک یا بالابرنده یا بوستر) را در آسمان بگیرد و حمل کند، سپس آنها را به زمین برای استفاده مجدد در دوره نسبتا کوتاه و منظم  بازگرداند.

آزمایشگاه موشکی در حال پیشرفت در جهت رسیدن به این هدف نهایی است. به عنوان مثال، در مأموریت 15 می ( 25 اردیبهشت)و همچنین در پرواز نوامبر 2020( آبان 99)، این شرکت اولین مرحله موشک الکترون را برای یک جدایش در ورای اقیانوس بصورت آهسته انجام داد و آن را  با کمک چترها به پایین آورد. مهندسان و تکنسین‌ها این بوسترهای برگشتی ( قسمتی از موشک بالارونده) را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند که به گفته نمایندگان شرکت، در مأموریت‌های فضایی این بوسترها خود را در شرایط خوبی ( قابل استفاده برای دفعات بعد) نگهدارند.

با این حال، این بوستر در هنگام فرود آمدن نمایشی نرم و بی‌نقص نداشت و با اشکال روبرو شد. مرحله اول موشک الکترون ( قسمت بالابرنده یا بوستر موشک)پس از پایان کار و به شکلی ناراحت کننده در کف اقیانوس فرو رفت.

خلاصه: این موشک از دو قسمت تشکیل شده بوستر بالابرنده یا قسمتی که سوخت موشک در آن جا میگیرد و قسمتی که ماهواره را حمل می‌کند. نام این موشک الکترون هست و در مرحله‌ی آزمایشی قرار دارد و مدام آزمایش روی آن صورت می‌گیرد تا بتوان بوسترهای رفت و برگشتی تولید نمود زیرا هزینه‌ها بسیار بالا است نتیجتا اگر این بوسترها بتوانند ماهواره را در مدار قرار دهند و سپس با فرودی نرم با چتر نجات در آسمان توسط هلی‌کوپتر حمل شوند و برای استفاده‌ی مجدد آماده شوند هزینه‌ها بسیار کمتر خواهد شد و می‌توان گفت انقلابی کوچک در ساخت موشک‌های ماهواره‌بر اتفاق می‌افتد. استفاده از سنسورهایی که دلیل نابودی موشک را توضیح می‌دهند یا قرار نگرفتن ماهواره در مدار می‌شوند که کمک شایانی برای ساخت موشکهای بعدی و بوسترهای رفت و برگشتی وکاهش هزینه‌ها و خریدن زمان بیشتر برای پروژه‌ها می‌کند. همچنین دست مدیران این شرکت‌ها باز می‌شود که فکر و پول و سرمایه را روی هدفی جدید و قابل اطمینان دیگر صرف کنند.

مترجم: مرتضی نادری فرد

منبع خبری:

Rocket Lab launches US military satellite on return-to-flight mission

By Mike Wall

 https://www.space.com/rocket-lab-return-to-flight-military-satellite-launch