اخترشناسان تکامل یک ابرنواختر نوع Ia در نزدیکی خود را بررسی می‌کنند!!

تصویر SN 2020nlb در محیط آن. اعتبار: arXiv (2024). DOI: 10.48550/arxiv.2401.08759

ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپهای مختلف زمینی، رصدهای فتومتریک و طیف‌سنجی یک ابرنواختر نوع Ia در نزدیکی خود به نام SN 2020nlb را انجام داده‌اند. نتایج کمپین مشاهداتی که در 16 ژانویه در سرور پیش‌چاپ arXiv ارائه شد، بینش مهمی را در مورد تکامل این انفجار ستاره‌ای ارائه می‌کند.

ابرنواخترهای نوع Ia (SN Ia) در منظومه‌های دوتایی یافت می‌شوند که در آن یکی از ستاره‌ها کوتوله سفید است. انفجارهای ستاره‌ای از این نوع برای جامعه علمی مهم هستند، زیرا سرنخ‌های اساسی در مورد تکامل ستارگان و کهکشان‌ها ارائه می‌دهند.

SN 2020nlb در 25 ژوئن 2020 با سیستم آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک (ATLAS)، اندکی پس از انفجار آن در کهکشان عدسی شکل مسیه 85 (یا به اختصار M85) شناسایی شد که در فاصله 60 میلیون سال نوری از ما قرار دارد. مشاهدات طیف‌سنجی SN 2020nlb که اندکی پس از کشف آن آغاز شد، تأیید کرد که این ابرنواختر نوع Ia است.

تیمی از ستاره شناسان به رهبری استیون ویلیامز از دانشگاه تورکو فنلاند، 16 ساعت پس از کشف SN 2020nlb شروع به نظارت بر آن کردند. مشاهدات، عمدتاً با استفاده از تلسکوپ لیورپول (LT) و تلسکوپ نوری نوردیک (NOT)، داده‌های زیادی را در مورد ویژگی های این ابرنواختر ارائه کرد.

محققان نوشتند: “در اینجا ما مشاهداتی را ارائه می‌دهیم که شامل یکی از اولین طیف‌های با کیفیت بالا و برخی از اولین نورسنجی چند رنگی یک SN Ia تا به امروز است.”

مشاهدات فتومتریک و طیف سنجی انجام شده توسط تیم ویلیامز تا تقریبا 600 روز پس از انفجار SN 2020nlb ادامه داشت. تخمین زده شد که این ابرنواختر تنها دو روز پس از اولین نورش کشف شده است.

مشاهدات نشان داد که SN 2020nlb در طی 15 روز اول پس از حداکثر روشنایی، 1.28 مگ در باند B محو شد. بنابراین، سریعتر از یک ابرنواختر معمولی نوع Ia در حال کاهش بود که نشان می دهد درخشندگی آن کمتر از SNe معمولی این کلاس است.

طیف SN 2020nlb که تقریباً سه روز پس از اولین نور گرفته شده است، ویژگی‌های قوی از فلزات یونیزه شده را نشان می‌دهد. علاوه بر این، یک طیف سحابی که 594 روز پس از حداکثر نور گرفته شده است، نشان می‌دهد که خط گسیل آهن قوی ناپدید شده است و تعادل یونیزاسیون پرتاب می‌افتد.

اولین طیف SN 2020nlb شبیه طیف حداکثر نور SN 1991bg و ابرنواخترهای مشابه است. پس از آن، طیف SN 2020nlb تکامل یافت تا داغتر و شبیه SN 2011fe شود.

به گفته نویسندگان مقاله، طیف‌های سحابی SN 2020nlb، در مقایسه با سایر طیف‌های سحابی SNe Ia به روند احتمالی اشاره می‌کنند که در آن SNeهایی که در اوج درخشان‌تر بودند، تمایل به یونیزاسیون بالاتر در فاز سحابی دارند. این ممکن است نشان دهد که چیزی اساساً در مورد SN 2020nlb و SNe مشابه نسبت به جمعیت عادی SN Ia متفاوت است.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Astronomers inspect evolution of a nearby Type Ia supernova

by Tomasz Nowakowski , Phys.org JANUARY 23, 2024 

https://phys.org/news/2024-01-astronomers-evolution-nearby-ia-supernova.html