ممکن است تلسکوپ فضایی جیمز وب ادغام کهکشان نوزاد را مشاهده کرده باشد!!

تصاویر جدید جیمزوب نشان می‌دهد که یکی از دورترین اجرام مشاهده شده در واقع دو کهکشان کوچک در مسیر برخورد احتمالی هستند.

MACS0647 به‌عنوان یک عدسی کیهانی عمل می‌کند تا نور سیستم MACS0647-JD دورتر را خم کرده و بزرگ‌نمایی کند. علم: ناسا / ESA / CSA / دن کو (STScI) / ربکا لارسون (UT) / یو یانگ هسیائو (JHU)؛ پردازش تصویر: Alyssa Pagan (STScI)

گمان می‌رود کهکشانهای بزرگی مانند کهکشان راه شیری – یک قرص مارپیچی به وسعت 100000 سال نوری که حدود 200 بیلیون ستاره دارد – از دیدار و احوالپرسی آسمانی اولین کهکشان‌ها می‌آیند که در ابتدا کمی بیشتر از توده‌های کوچک ستاره بودند. اکنون، تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) دو کهکشان کوچک را تصویربرداری کرده است که تنها 430 میلیون سال پس از انفجار بزرگ وجود داشته‌اند که هر کدام تنها صدها سال نوری وسعت دارند. ستاره‌شناسان فکر می کنند ممکن است در حال ادغام باشند و رشد کهکشانها را در کیهان اولیه روشن کنند.

تایگر یو یانگ هسیائو (دانشگاه جان هاپکینز) که این مطالعه را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «اکثر کهکشانهای امروزی از چندین رویداد ادغام شده‌اند. بنابراین [ادغام] برای مطالعه شکل‌گیری و تکامل کهکشانهای امروزی کلیدی است.»

MACS0647–JD (MACS-JD) یک شی بسیار دور است که برای اولین بار حدود 10 سال پیش مشاهده شد. در آن زمان، آن را دورترین کهکشانی می‌دانستند که تا کنون مشاهده شده است، و هنوز هم یکی از اولین چیزهایی است که می‌توانیم با جیمزوب به تفصیل مطالعه کنیم.

به‌طور کلی، کهکشان‌ها از سپیده‌دم زمان بسیار کم‌نور و بسیار دور هستند که نمی‌توان آنها را دید. دلیل اینکه ما می‌توانیم MACS-JD را ببینیم این است که نور آن توسط یک خوشه کهکشانی پرجرم که از دید ما در مقابل آن قرار دارد، سه عدسی، بزرگ شده و منحرف شده است. این خوشه فضازمان را منحرف می‌کند و نور را به سه تصویر از یک سیستم تقسیم می‌کند. تصاویر با فاکتورهای هشت، پنج و دو بزرگ‌نمایی می‌شوند، بنابراین درخشان‌تر از کهکشان‌های دیگر در فواصل مشابه هستند.

مشاهدات جیمزوب از MAC-JD نتایج قبلی را در مورد فاصله، اندازه و خواص فیزیکی آن تأیید کرد. چیزی که زمانی به عنوان یک جرم منفرد دیده می‌شد، اکنون به نظر می‌رسد دو کهکشان کوچک با نامهای A و B هستند. A درخشانتر و بزرگتر با شکل‌گیری ستاره‌های بسیار اخیر و بدون غبار است، در حالی که B قدیمیتر به نظر می‌رسد و کمی غبار دارد. تاریخچه‌های مختلف شکل‌گیری ستارگان نشان می‌دهد که آنها دورتر از هم شکل گرفته‌اند و اخیراً به هم رسیده‌اند.

آندریا فرارا (Scuola Normale Superiore، ایتالیا) که بخشی از این مطالعه نبود، می‌گوید: «محققان برای نزدیک شدن به این مشکل کار بسیار خوبی انجام دادند، اما عدم قطعیت زیادی وجود دارد. او پیشنهاد می‌کند که در حالی که ادغام یک احتمال است، این امکان نیز وجود دارد که یکی از کهکشانها قمر کهکشان دیگر باشد. از طرف دیگر، این دو جزء ممکن است بخشی از یک کهکشان باشند.

او خاطرنشان می‌کند: «ما انتظار داریم که کهکشانها در این انتقال به سرخ بسیار بالا در فرآیند مونتاژ باشند،» اما او اضافه می‌کند که داده‌های اضافی در مورد حرکت کهکشانها به روشن شدن رابطه آنها کمک می‌کند.

مشاهدات طیف‌سنجی آینده، همچنین با جیمزوب، باید به ما بگوید که A و B نسبت به یکدیگر چگونه حرکت می‌کنند. اگر هر دو بخشی از یک کهکشان باشند، تفاوت بین سرعت آنها نسبتاً کم خواهد بود. اگر آنها در واقع دو کهکشان در حال ادغام باشند، اختلاف بزرگتری وجود خواهد داشت. علاوه بر نور دادن به حرکات اجرام، طیفها همچنین در مورد خواص شیمیایی این کهکشان‌های بسیار کوچک و بسیار بزرگ مشاهده شده در کیهان اولیه به ما می گویند.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

THE JAMES WEBB SPACE TELESCOPE MAY HAVE SPOTTED A BABY GALAXY MERGER

BY: ARWEN RIMMER MAY 15, 2023

https://skyandtelescope.org/astronomy-news/james-webb-space-telescope-may-have-spotted-baby-galaxy-merger/