چهار قمر اورانوس ممکن است حاوی اقیانوس‌های شور باشند!!

ستاره‌شناسان از داده‌های وویجر 2 به این نتیجه رسیده‌اند که چهار قمر از پنج قمر یخی اورانوس احتمالا حاوی لایه نازکی از آب شور (یا غنی شده) هستند.

آب همه جا هست ما آن را به عنوان یک مایع تصور می‌کنیم، اما در بیشتر منظومه شمسی، آب به سختی سنگ منجمد است و سطوح کریستالی قمرها، دنباله‌دارها و دیگر اجرام سرگردان را تشکیل می‌دهد. برخی از قمرهای یخی، مانند اروپا و انسلادوس، به طور معروف میزبان لایه‌های جهانی اقیانوس مایع در اعماق فضای بیرونی یخ زده خود هستند. احتمالاً گانیمد، کالیستو و تیتان نیز همین کار را می‌کنند. در چند قمر دیگر اقیانوس وجود دارد؟

یک مقاله جدید که دوباره مشاهدات وویجر را تحلیل می‌کند، نشان می‌دهد که چهار ماهواره از پنج ماهواره یخی اورانوس نیز میزبان اقیانوس هستند: آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون. (فقط میراندای کوچک، از نظر اندازه متوسط بین میماس زحل و انسلادوس به نظر نمی‌رسد اقیانوس داشته باشد.) اقیانوسها به شدت نازک هستند: کمتر از 30 کیلومتر (20 مایل) ضخامت در داخل آریل و آمبریل (هر دو حدود 1000 کیلومتر عرض دارند، مشابه در اندازه تتیس و دیون زحل) و ضخامت کمتر از 50 کیلومتر در تیتانیا و اوبرون (شبیه به رئا و یاپتوس زحل که در حدود 1500 کیلومتر بزرگتر هستند).

وویجر 2 تصاویری را ثبت کرد که برای ایجاد تصاویر برخی از قمرهای اورانوس در نزدیک‌ترین نزدیک‌ترین قمر به سیاره در 24 ژانویه 1986 مورد استفاده قرار گرفتند. چهار قمر بزرگ همگی یخی هستند و تصور می‌شود. حاوی یک لایه نازک مایع-آب؛ میراندا، پنجمین و کوچکترین قمر یخی، اینطور نیستند.

ناسا / JPL-Caltech / تد استرایک

اگر اقیانوس‌ها وجود داشته باشند، از لایه‌های مایع بسیار بزرگ‌تری باقی می‌مانند که در اولین شکل‌گیری قمرها شکل گرفته‌اند. مایع باقیمانده در نزدیکی گرمای رو به کاهش هسته‌های سنگی قمرها و در زیر صدها کیلومتر یخ جامد پنهان می‌شود. آنها بسیار شور و غلیظ با مواد محلول هستند که به کاهش دمایی کمک می‌کند که در آن آب در غیر این صورت یخ می‌زند. دو ماده نامزد وجود دارد: نمک و آمونیاک.

برای تایید این مدل‌ها، باید یک فضاپیما بفرستیم. یک اقیانوس شور از یک فضاپیمای مجهز به مغناطیس‌سنج قابل تشخیص است، در حالی که اقیانوس آب آمونیاکی قابل تشخیص نیست. اما حتی یک اقیانوس آمونیاک-آب نیز قابل تشخیص است، زیرا یک لایه جهانی مایع به طور مکانیکی گوشته یخی را از هسته سنگی جدا می‌کند. ردیابی دقیق حرکت ویژگی‌های سطحی در حین چرخش قمرها در مدارهای بیضوی خود به دور اورانوس می‌تواند نشان دهد که لایه‌های بیرونی قمرهای یخی از هسته‌شان جدا شده‌اند.

مدل‌های رایانه‌ای جدید نشان می‌دهند که احتمالاً یک لایه اقیانوس در چهار قمر اصلی اورانوس وجود دارد: آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون. اقیانوس‌های شور – یا شور – زیر یخ و بالای لایه‌های سنگ‌های غنی از آب و سنگ‌های خشک قرار دارند. میراندا برای حفظ گرمای کافی برای یک لایه اقیانوس بسیار کوچک است.

ناسا / JPL-Caltech

این امید وجود دارد که بتوانیم نتایج این مقاله را آزمایش کنیم. بررسی دهه‌ای از جامعه علمی که توسط آکادمی ملی علوم انجام شد نشان داد که اکنون که بازگشت نمونه مریخ و اروپا- ماموریت متمرکز مشتری در حال انجام است؛ مدارگرد و کاوشگر به منظومه اورانوس اولویت علمی برای مأموریت جدید پرچمدار بعدی است. آیا بسیاری از قمرهای یخی میزبان اقیانوسها هستند؟ تنها راه برای اطمینان این است که به آنها سر بزنید!

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

FOUR OF URANUS’S MOONS MIGHT CONTAIN BRINY OCEANS

BY: EMILY LAKDAWALLA MAY 6, 2023

https://skyandtelescope.org/astronomy-news/four-of-uranuss-moons-might-contain-briny-oceans/