کشف مواد تشکیل دهنده حیات در ابر مولکولی برساووشی در فضا در فاصله 1000 سال نوری از زمین!!!

مولکول‌های پری‌بیوتیک در ابر مولکولی برساووشی، یک خوشه جوان از ستاره‌ها و گازها در اعماق فضا یافت شدند.

گرد و غبار و گاز در ابر برساووشی ستاره‌ساز حاوی مولکول‌هایی است که پیش ساز حیات هستند. (اعتبار تصویر: گابریل پرز دیاز (IAC))

ستاره‌شناسان دریافته‌اند که یک “سوپ” از مولکول‌ها در یک ابر ستاره‌ساز دور دارای ترکیباتی است که بلوکهای اساسی برای زندگی در نظر گرفته می‌شوند.

این مولکول‌ها می‌توانند به ساخت اسیدهای آمینه کمک کنند که خود اساس مواد ژنتیکی را تشکیل می‌دهند و اعتقاد بر این است که در توسعه اولین میکروارگانیسمهای روی زمین ضروری بوده‌اند.

مولکولهای پری‌بیوتیک در یک خوشه ستاره‌ای در ابر مولکولی برساووشی به نام IC348 یافت شدند. ستارگان این خوشه بسیار جوان و بین 2 تا 3 میلیون سال تخمین زده می‌شوند. برای مقایسه، خورشید “میانسال” ما حدود 4.6 بیلیون سال سن دارد.

سوزان ایگلسیاس گروت، دانشمند مؤسسه Astrofísica de Canarias (IAC) و یکی از نویسندگان تحقیق، در بیانیه‌ای گفت: “[ابر] یک آزمایشگاه فوق العاده شیمی آلی است.” “اینها مولکولهای پیچیده کربن خالص هستند که اغلب به عنوان بلوکهای ساختمانی برای مولکولهای کلیدی زندگی هستند.”

ما می‌توانیم در 25 سال آینده حیات خارج از منظومه شمسی را پیدا کنیم.

ابر برساووشی با وسعت 500 سال نوری که این مولکول‌ها در آن کشف شدند، یکی از نزدیک‌ترین مناطق ستاره‌زایی فعال به منظومه شمسی است که تنها 1000 سال نوری از ما فاصله دارد.

بسیاری از ستاره‌های نوزادی که در خوشه‌های ستاره‌ای درون ابر یافت می‌شوند توسط دیسک‌هایی از گاز و غبار احاطه شده‌اند. در درون این «دیسک‌های پیش سیاره‌ای» است که توده‌های متراکم از مواد تحت کشش گرانش فرو می‌ریزند و سیارات، قمرها، سیارک‌ها و دنباله‌دارها را تشکیل می‌دهند – بلوک‌های سازنده معمول منظومه‌های سیاره‌ای که در فرآیندی شبیه به فرآیندی پدید می‌آیند که روزگاری منظومه شمسی ما را بوجود آوردند.

شناسایی مولکول‌های پری بیوتیک در چنین مکانی و بسیار نزدیک به خوشه ستاره‌ای IC348 می‌تواند نشان دهد که با تشکیل سیارات جوان، آنها موادی را تشکیل می‌دهند که حاوی مولکول‌هایی است که در نهایت به تشکیل مولکول‌های آلی پیچیده کمک می‌کند.

مارتینا مارین-دوبرینسیچ، دانشمند دانشگاه پلی‌تکنیک دکارتاگنا و همکاران تحقیقاتی، می‌گوید: «این مولکول‌های کلیدی را می‌توان به سیارات نوپا در دیسک‌های پیش‌سیاره‌ای عرضه کرد و از این طریق می‌تواند به ایجاد مسیری به سمت مولکول‌های حیات در آنجا کمک کند.

ایگلسیاس گروت که مولکول‌های کربن غول‌پیکری به نام فولرن‌ها را در همان ابر در سال 2019 نیز پیدا کرد و تیم تحقیقاتی وجود هیدروژن مولکولی (H2)، هیدروکسیل (OH)، آب (H2O)، دی‌اکسیدکربن (CO2) و آمونیاک (NH3) و همچنین چندین مولکول مبتنی بر کربن را کشف کردند. این مولکول‌های اخیر می‌توانند در تشکیل هیدروکربن‌های پیچیده‌تر و مولکول‌های پری‌بیوتیک از جمله هیدروژن سیانید (HCN)، اتان (C2H6)، هگزاترین (C6H2) و بنزن (C6H6) نقش داشته باشند.

این تیم همچنین مولکول‌های پیچیده‌تری مانند هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAH) و فولرن‌های بیشتر به شکل کربن-۶۰ (C60) و کربن-۷۰ (C70) پیدا کردند.

ایگلسیاس گورت گفت: به نظر می‌رسد IC 348 از نظر محتوای مولکولی بسیار غنی و متنوع است. تازگی این است که ما مولکول‌هایی را در گاز پراکنده‌ای می‌بینیم که از آن ستارگان و دیسک‌های پیش سیاره‌ای تشکیل می‌شوند.

ایگلسیاس-گروت و مارین-دوبرینیچ با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا که اکنون بازنشسته شده است، کشف خود را انجام دادند و آنها قصد دارند مشاهدات را با تلسکوپ فضایی جیمز وب قدرتمندتر (JWST) دنبال کنند.

ظرفیت طیف‌سنجی جیمزوب می‌تواند جزئیاتی را در مورد توزیع فضایی همه این مولکول‌ها ارائه کند و جستجوی کنونی را به سایر مولکول‌ها که پیچیده‌تر هستند گسترش دهد و حساسیت و وضوح بالاتری را ارائه دهد که برای تأیید حضور بسیار احتمالی اسیدهای آمینه در مولکول‌ها ضروری است. ایگلسیاس گروت نتیجه گرفت که گاز در این و در سایر مناطق ستاره ساز وجود دارد.

ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
Ingredients for life discovered in Perseus molecular cloud in space 1,000 light-years from Earth
By Robert Lea
https://www.space.com/precursors-of-life-found-in-milky-way-dust-cloud