مطالعه نشان می‌دهد که هسته‌های فعال کهکشانی حتی قدرتمندتر از آنچه هستند که تصور می‌شد!!

 

 

غبار اطراف یک هسته فعال کهکشانی چگونه ممکن است از یک سال نوری دورتر دیده شود. اعتبار: پیتر ز. هرینگتون

 

هسته‌های فعال کهکشانی که توسط سیاه‌چاله‌های پرجرمی که ماده را در مراکز کهکشان‌ها می‌بلعند، نیرومندترین منابع فشرده و فشرده انرژی در جهان هستند. درخشان‌ترین هسته‌های فعال کهکشانی مدت‌هاست که بسیار فراتر از نور ترکیبی بیلیونها ستاره در کهکشان‌های میزبانشان شناخته شده‌اند.

 

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که دانشمندان با عدم تشخیص میزان کاهش نور آنها توسط غبار، انرژی خروجی این اجسام را به طور قابل توجهی دست کم گرفته‌اند.

 

مارتین گاسکل، محقق نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز می‌گوید: “وقتی ذرات کوچک در امتداد دید ما وجود دارد، این امر باعث می‌شود که اجسام پشت آنها تیره‌تر به نظر برسند. ما این رویداد را در غروب خورشید در هر روز صافی می‌بینیم که خورشید کم‌نورتر به نظر می‌رسد.”.

 

او گفت، اگرچه احتمال کم‌نور شدن غبار نور هسته‌های فعال کهکشانی مدت‌هاست که تشخیص داده شده است، اما این مقدار بحث‌برانگیز بود و به طور گسترده تصور می‌شد که ناچیز است.

 

گاسکل گفت: «ما نشان داده‌ایم که اینطور نیست و نور فرابنفش دور یک هسته فعال کهکشانی معمولی توسط یک عامل بزرگ کم‌رنگ می‌شود.

 

این تیم با مطالعه اثر قرمز شدن غبار بر نور یکی از هسته های فعال کهکشانی که به خوبی مطالعه شده است، به نام NGC 5548 به این نتیجه رسیدند. همانطور که جو زمین باعث می شود خورشید در غروب خورشید قرمزتر و همچنین کم نورتر به نظر برسد، بنابراین گرد و غبار موجود در هسته‌های فعال کهکشانی نیز باعث می‌شود آنها قرمزتر از آنچه هستند به نظر برسند. میزان قرمز شدن به میزان تیرگی بستگی دارد.

 

دانشمندان رنگهای اجسام را با اندازه‌گیری نسبت شدت نور آن در طول‌موج‌های مختلف مشخص می‌کنند. در حالی که می‌دانیم رنگ قرمز نشده خورشید چیست، بحثهای زیادی در مورد رنگهای قرمز نشده انواع مختلف انتشار از هسته‌های فعال کهکشانی وجود داشته است که این دلیل است که اگرچه نظریه‌های ساده رنگ‌های ذاتی و قرمز نشده را پیش‌بینی می‌کنند، اما در مورد اینکه آیا این نظریه‌های ساده برای هسته‌های فعال کهکشانی اعمال می‌شوند یا خیر، تردید وجود داشت.

 

در مطالعه جدید NGC 5548، محققان UCSC از هفت شاخص مختلف از میزان گرد و غبار استفاده کردند و متوجه شدند که همه آنها با یکدیگر مطابقت دارند. علاوه بر این، کم نور شدن NGC 5548 به دلیل گرد و غبار بسیار زیاد است، بیش از ده برابر تیرگی ناشی از غبار زمانی که ما از کهکشان خودمان، کهکشان راه شیری نگاه می‌کنیم.

 

گاسکل گفت: «توافق خوب بین شاخص‌های مختلف میزان قرمز شدن، یک شگفتی خوشایند بود. این نظریه قویاً از تئوری‌های ساده انتشار از هسته‌های فعال کهکشانی پشتیبانی می‌کند. توضیحات عجیب و غریب درباره رنگ‌ها مورد نیاز نیست. این امر زندگی محققان را ساده‌تر می‌کند و درک ما را از آنچه سرعت می‌بخشد که سیاه‌چاله‌ها مواد را می‌بلعند.

 

او گفت که رنگ‌های NGC 5548 نمونه‌ای از دیگر هسته‌های فعال کهکشانی است که پیامدهای گسترده‌ای دارد. به دلیل تأثیرات کم نور گرد و غبار، هسته‌های فعال کهکشانی حتی قدرتمندتر از آن چیزی هستند که تصور می‌شد. کاسکل گفت، نتایج نشان می‌دهد که در پرتو فرابنفش، جایی که بیشتر انرژی تابش می‌شود، یک هسته فعال کهکشانی معمولی انرژی بیشتری از آنچه تولید می‌کند که قبلا تصور می‌شد.

 

او گفت که مفهوم دیگر این است که هسته‌های فعال کهکشانی بسیار شبیه به هم هستند و آنچه تاکنون به عنوان تفاوت‌های اساسی عمده بین آن‌ها تصور می‌شد، در واقع فقط پیامدهای مقادیر مختلف سرخ شدن توسط غبار است.

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Study finds active galactic nuclei are even more powerful than thought

by University of California – Santa Cruz JANUARY 16, 2023

https://phys.org/news/2023-01-galactic-nuclei-powerful-thought.html

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *