در چنین روزی22 ژوئن در فضا

 

 

1978

شارون، بزرگترین قمر سیاره کوتوله پلوتو در 22 ژوئن 1978 توسط جیمز دبلیو کریستی و رابرت اس. هرینگتون در ایستگاه رصدخانه نیروی دریایی ایالات متحده در فلگستاف آریزونا کشف شد. قطر آن – 1208 کیلومتر (751 مایل) – کمی بیشتر از نیمی از قطر پلوتو است و جرم آن بیش از یک دهم جرم پلوتو است. شارون نسبت به پلوتو آنقدر بزرگ و عظیم است که برخی از دانشمندان ترجیح می‌دهند این دو جسم را یک سیستم دوگانه تصور کنند. این قمر در اساطیر یونان به خاطر شارون، قایقران ارواح مرده به قلمرو هادس (همتای یونانی پلوتو خدای رومی) به این اسم نامگذاری شده است.

 

1675

در سال 1675، رصدخانه رویال گرینویچ توسط رویال وارانت در انگلستان توسط چارلز دوم ایجاد شد. ساختمان طراحی شده توسط سر کریستوفر رن (که همچنین پروفسور نجوم بود) در 10 آگوست 1675 آغاز شد و سال بعد توسط جان فلمستید به پایان رسید و به عنوان اولین منجم سلطنتی منصوب شد. کاربردهای اولیه آن در نجوم عملی – ناوبری، زمان سنجی، تعیین موقعیت ستاره‌ها بود. در سال 1767 رصدخانه شروع به انتشار The Nautical Almanac کرد که طول جغرافیایی گرینویچ را به عنوان مبنایی برای محاسبات زمان تعیین کرد. محبوبیت سالنامه در میان دریانوردان تا حدی منجر به پذیرش (1884) نصف النهار گرینویچ به عنوان نصف النهار اصلی زمین (طول جغرافیایی 0 درجه) و مناطق زمانی بین المللی شد.

 

1633

گالیله که توسط تفتیش عقاید به بدعت متهم شده بود، مجبور شد از حمایت خود از منظومه کوپرنیک دست بکشد که معتقد بود خورشید مرکز منظومه شمسی است.

گالیله در سال 1633 به رم احضار شد. در اولین حضورش در دادگاه تفتیش عقاید، با فرمانی در سال 1616 مواجه شد که در آن از بحث در مورد نظریه کوپرنیک منع شده بود. گالیله در دفاع از خود نامه‌ای از کاردینال بلارمین که در آن زمان مرده بود تهیه کرد و در آن اظهار داشت که فقط توصیه شده بود که از این نظریه دفاع نکند. پرونده تا حدودی به بن بست رسیده بود. او به شدت مظنون به بدعت شناخته شد و به حبس ابد محکوم شد و رسماً مجبور به استعفا شد. لازم به ذکر است که گالیله هرگز در زندان یا زیرشکنجه نبود. در طول فرآیند تفتیش عقاید، او بیشتر در خانه سفیر توسکانی در واتیکان و مدت کوتاهی در یک آپارتمان راحت در ساختمان تفتیش عقاید اقامت داشت. پس از این روند، او شش ماه را در کاخ اسکانیو پیکلومینی (حدود 1590-1671) گذراند. اسقف اعظم سیه نا و دوست و حامی و سپس به ویلایی نزدیک آرستری، در تپه‌های بالای فلورانس نقل مکان کرد. بقیه عمرش را در آنجا گذراند. خواهر ماریا سلست، دختر گالیله که در صومعه نزدیک وی بود، تا زمان مرگ نابهنگام او در سال 1634، مایه آرامش پدرش بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *