هنوز هیچ نشانهای از زندگی در زهره وجود ندارد
Credit: CC0 Public Domain
بر اساس یک مطالعه جدید، رفتار غیرعادی گوگرد در جو زهره را نمیتوان با شکل “هوایی” حیات فرازمینی توضیح داد.
محققان دانشگاه کمبریج از ترکیبی از بیوشیمی و شیمی اتمسفر برای آزمایش فرضیه “زندگی در ابرها” استفاده کردند، فرضیهای که ستارهشناسان دههها در مورد آن حدس میزدند و دریافتند که زندگی نمیتواند ترکیب جو زهره را توضیح دهد.
انتظار میرود هر گونه حیاتی به وفور اثر انگشت شیمیایی را در جو سیاره به جا بگذارد زیرا غذا مصرف میکند و مواد زاید را دفع میکند. با این حال، محققان کمبریج هیچ مدرکی از این اثر انگشت در زهره پیدا نکردند.
حتی اگر زهره عاری از حیات باشد، محققان میگویند نتایج آنها که در مجله Nature Communications گزارش شده است، میتواند برای مطالعه جو سیارات مشابه در سراسر کهکشان و کشف نهایی حیات در خارج از منظومه شمسی مفید باشد.
دکتر پل ریمر از دپارتمان علوم زمین کمبریج میگوید: «ما دو سال گذشته را صرف توضیح شیمی عجیب گوگردی کردهایم که در ابرهای زهره میبینیم. “زندگی در شیمی عجیب و غریب بسیار خوب است، بنابراین ما در حال مطالعه بودهایم که آیا راهی برای تبدیل زندگی به یک توضیح بالقوه برای آنچه میبینیم وجود دارد یا خیر.”
محققان از ترکیبی از مدلهای جوی و بیوشیمیایی برای مطالعه واکنشهای شیمیایی مورد انتظار با توجه به منابع شناخته شده انرژی شیمیایی در جو زهره استفاده کردند.
شان جردن از مؤسسه نجوم کمبریج گفت: “ما به “غذای” مبتنی بر گوگرد موجود در جو زهره نگاه کردیم – این چیزی نیست که شما یا من بخواهیم بخوریم، اما منبع اصلی انرژی موجود است.” “اگر آن غذا توسط چیزی مصرف شود، باید شاهد شواهدی از آن از طریق گم شدن و به دست آوردن مواد شیمیایی خاص در جو باشیم.”
مدلها به ویژگی خاصی از جو ونوس یعنی فراوانی دیاکسیدگوگرد (SO2) نگاه کردند. روی زمین، بیشتر دیاکسیدکربن موجود در جو از انتشارات آتشفشانی ناشی میشود. در زهره، سطوح بالایی از SO2 کمتر در ابرها وجود دارد، اما به نوعی در ارتفاعات بالاتر از اتمسفر “مکیده” میشود.
دکتر الیور شورتل از مؤسسه علوم زمین و مؤسسه نجوم کمبریج گفت: «اگر حیات وجود دارد، باید بر شیمی جو تأثیر بگذارد. “آیا زندگی میتواند دلیل کاهش سطح SO2 در زهره باشد؟”
این مدلها که توسط جردن ساخته شدهاند، شامل فهرستی از واکنشهای متابولیکی است که شکلهای حیات برای به دست آوردن «غذا» و محصولات جانبی زائد انجام میدهند. محققان این مدل را اجرا کردند تا ببینند آیا کاهش سطح SO2 را میتوان با این واکنشهای متابولیکی توضیح داد.
آنها دریافتند که واکنشهای متابولیک میتواند منجر به کاهش سطح SO2 شود، اما تنها با تولید مولکولهای دیگر در مقادیر بسیار زیاد که دیده نمیشوند. نتایج محدودیت سختی را در مورد میزان حیات در زهره ایجاد میکند بدون اینکه درک ما از نحوه عملکرد واکنشهای شیمیایی در اتمسفر سیارهای را از بین ببرد.
جردن میگوید: «اگر زندگی مسئول سطوح SO2 است که در زهره میبینیم، همه چیزهایی را که در مورد شیمی اتمسفر زهره میدانیم نیز از بین میبرد.» ما میخواستیم زندگی یک توضیح بالقوه باشد، اما وقتی مدلها را اجرا کردیم، راهحل مناسبی نداشت. اما اگر زندگی مسئول آنچه در زهره میبینیم نیست، هنوز مشکلی است که باید حل شود – بسیاری از موارد مانند شیمی عجیبی برای پیگیری وجود دارد.”
اگرچه شواهدی مبنی بر پنهان شدن حیات گوگردخوار در ابرهای زهره وجود ندارد، محققان میگویند روش آنها برای تجزیه و تحلیل نشانههای جوی زمانی ارزشمند خواهد بود که جیمز وب، جانشین تلسکوپ هابل، در اواخر سال جاری شروع به بازگرداندن تصاویر منظومههای سیارهای دیگر کند. برخی از مولکولهای گوگرد در مطالعه کنونی به راحتی با جیمزوب قابل مشاهده هستند، بنابراین یادگیری بیشتر در مورد رفتار شیمیایی همسایه همسایه ما میتواند به دانشمندان در کشف سیارات مشابه در سراسر کهکشان کمک کند.
شورتل گفت: «برای درک اینکه چرا برخی از سیارات زنده هستند، باید بدانیم چرا سیارات دیگر مردهاند. “اگر زندگی به نحوی بتواند به ابرهای ناهید نفوذ کند، نحوه جستجوی ما برای نشانههای شیمیایی حیات در سیارات دیگر کاملاً تغییر میکند.”
ریمر که همچنین وابسته به آزمایشگاه کاوندیش کمبریج است، میگوید: «حتی اگر زهره «ما» مرده باشد، ممکن است سیارات زهرهمانند در منظومههای دیگر میزبان حیات باشند. ما میتوانیم آنچه را که در اینجا آموختهایم استفاده کنیم و آن را در سیستمهای فراسیارهای به کار ببریم – این تازه شروع کار است.»
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
No signs (yet) of life on Venus
by University of Cambridge JUNE 14, 2022
https://phys.org/news/2022-06-life-venus.html