شکستن رکورد بزرگ‌ترین دنباله‌دار مشاهده‌شده توسط دنباله‌دار برناردینلی برنشتاین!!

دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین با عرض 85 مایل در حال حرکت به سمت داخل منظومه شمسی است.

تصویری که توسط بررسی انرژی تاریک گرفته شده، دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین را در اکتبر 2017 نشان می‌دهد.

(Image credit: Dark Energy Survey/DOE/FNAL/DECam/CTIO/NOIRLab/NSF/AURA/P. Bernardinelli & G. Bernstein (UPenn)/DESI Legacy Imaging Surveys. Acknowledgments: T.A. Rector (University of Alaska Anchorage/NSF’s NOIRLab)/M. Zamani (NSF’s NOIRLab)/J. Miller (NSF’s NOIRLab))

دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین که در سال 2021 شناسایی شد، رسما بزرگترین دنباله‌داری است که تاکنون مشاهده شده است.

رکورد جدید که باعث می‌شود دنباله‌دار هیل-باپ از بالاترین نقطه سقوط کند. هیل باپ در سال 1995 کشف شد و در سال 1996 با چشم غیرمسلح قابل مشاهده شد. عرض آن حدود 46 مایل (74 کیلومتر) بود. دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین که به عنوان دنباله‌دار 2014 UN271 نیز شناخته می‌شود، اکنون حدود 85 مایل (137 کیلومتر) عرض دارد.

دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین از نام کاشفانش، گری برنشتاین، کیهان‌شناس دانشگاه پنسیلوانیا و پدرو برناردینلی، محقق فوق‌دکتری دانشگاه واشنگتن، نامگذاری شده است که برای اولین بار این دنباله‌دار را در مجموعه داده‌های بررسی انرژی تاریک مشاهده کردند. تصاویری که این دنباله‌دار را نشان می‌دهد به سال 2014 باز می‌گردد و به همین دلیل است که در آن سال در لیست نام علمی رسمی دنباله‌دار قرار گرفته است. برناردینلی و برشتاین در حین مطالعه تصاویر سال‌های بعد متوجه حرکت این نقطه کوچک شدند.

در آن زمان، این دنباله‌دار برای محققان بسیار دور بود که نمی‌توانستند اندازه‌گیری خوبی برای اندازه آن داشته باشند، اگرچه می‌توانستند بگویند که احتمالاً بسیار بزرگ است. این دنباله‌دار از ابر اورت می‌آید، ابری از تکه‌های یخ و سنگ که در لبه منظومه شمسی معلق هستند. مدارش آن را به اندازه یک سال نوری از خورشید دور می‌کند – و تکمیل آن 5.5 میلیون سال طول می‌کشد.

این دنباله‌دار در حال حاضر مسیر خود را به سمت داخل منظومه شمسی طی می‌کند. لایو ساینس گزارش داد که این دنباله‌دار در سال 2031 به نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهد رسید، این دنباله‌دار درست خارج از مدار زحل باقی خواهد ماند.

پژوهش جدید توسط امانوئل للوچ، ستاره‌شناس رصدخانه پاریس هدایت شد و از داده‌های آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما در آمریکای جنوبی استفاده کرد که در آگوست 2021 زمانی گرفته شد که دنباله‌دار در فاصله 19.6 واحد نجومی استرالیا قرار داشت. (یک AU فاصله بین زمین و خورشید است و به حدود 93 میلیون مایل یا 150 میلیون کیلومتر گفته می‌شود.) محققان تشعشعات مایکروویویی را که از قسمت عمده دنباله‌دار خارج می‌شود مورد مطالعه قرار دادند. از این طول‌موج‌های نور منعکس شده، تیم می‌تواند اندازه دنباله‌دار را استنباط کند.

محققان اضافه کردند که اندازه‌گیری در حالی که دنباله‌دار هنوز بسیار دور است، هیجان‌انگیز است، زیرا برناردینلی-برنشتاین احتمالاً تا زمانی که به زمین نزدیک می‌شود، به طور قابل توجهی کوچک می‌شود. با نزدیک شدن دنباله‌دار به خورشید، دم غبار و گاز آن منبسط می‌شود و بدنه اصلی آن ذوب و منقبض می‌شود.

این دنباله‌دار با چشم غیرمسلح قابل رویت نخواهد بود، زیرا هیل باپ در نزدیک‌ترین حالت خود قرار داشت، اما دانشمندان انتظار دارند که چیزهای زیادی در مورد اجرام ابر اورت از بازدیدکننده یاد بگیرند. للوچ و همکارانش نوشتند که تلسکوپ‌های بزرگی مانند آرایه آتاکاما به دانشمندان این امکان را می‌دهند که در هنگام عبور دنباله‌دار بیشتر درباره ترکیب شیمیایی، دما، چرخش و شکل دنباله دار آن بیاموزند.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Largest comet ever observed bumps Hale-Bopp from pedestal

By Stephanie Pappas 

https://www.space.com/comet-bernardinelli-bernstein-largest-ever