کشف جوانترین جفت سیارکها در منظومه شمسی!!

مطالعه جدید نشان میدهد که یک جفت سیارک که به دور خورشید میچرخند کمتر از 300 سال پیش تشکیل شدهاند.
این امر آنها را به جوانترین جفت سیارکهایی تبدیل میکند که تاکنون در منظومه شمسی کشف شده است.
پتر فتکا ستارهشناس موسسه نجوم آکادمی علوم چک در این باره میگوید: «پیدا کردن چنین جفت سیارکی جوانی که فقط حدود 300 سال پیش شکل گرفته است، بسیار هیجانانگیز است.
هنگامی که منظومه شمسی از یک توده متراکم در یک ابر غولپیکر از گاز و غبار تشکیل شد، هر چیزی که در سیارات یا خورشید ادغام نمیشد به سادگی به صورت زباله در اطراف شناور میشد: دنبالهدارها، سیارکها و …
تصور میشود که این اجرام درست قبل از طلوع دنیای ما در حال حرکت بودهاند. در واقع، ستارهشناسان فکر میکنند که سیارات سنگی مانند زمین، زهره، مریخ و عطارد از انباشته شدن تودههایی از چنین اجسامی رشد کردهاند. این امر باعث میشود که سیارکها اجرام علمی جالبی باشند. آنها نه تنها حاوی اطلاعاتی در مورد ترکیب اولیه منظومه شمسی هستند، بلکه ممکن است بلوکهای سازندهای باشند که دنیای ما از آن شکل گرفته است.
ما همچنین به چگونگی تغییر آنها در طول زمان علاقهمند هستیم، زیرا این اطلاعات میتواند به ما در تفسیر سیارکهایی کمک کند که مطالعه میکنیم و میتواند به پیشبینی رفتار سیارک در آینده کمک کند که برای دنیای شکنندهای بسیار مهم است که کل ساختار اکوسیستم آن میتواند در اثر برخورد با یک سنگ فضایی محو شود.
دو سیارک جدید – به نامهای 2019 PR2 و 2019 QR6 – به طور جداگانه در سال 2019 توسط تیمهایی از دانشمندان با استفاده از تلسکوپ پیمایشی Pan-STARRS1 در هاوایی و نقشهبرداری آسمان کاتالینا در آریزونا کشف شدند.
طولی نکشید که این دو مشهور شدند. آنها مداری بیضوی داشتند که در مقایسه با سایر سیارکهایی غیرعادی بود که در مسیرشان به دور خورشید به زمین نزدیک میشوند.
سیارکهای دوتایی بیسابقه نیستند. اما مکانیسمهای تشکیل سیارکهای دوتایی به خوبی شناخته نشده است، بنابراین دانشمندان مشاهدات بعدی را برای تلاش برای کسب اطلاعات بیشتر انجام دادند. آنها از چندین تلسکوپ مختلف برای گرفتن عکس از این جفت استفاده کردند و نور خورشید را که کمرنگ بازتاب میشد از سطح آنها بررسی کردند.
این مشاهدات نشان داد که بزرگتر از این دو جرم حدود یک کیلومتر (0.62 مایل) وسعت دارد و دیگری تقریباً نصف آن اندازه است. مشاهدات رصدخانه لاول همچنین نشان داد که این دو سنگ دارای ویژگیهای سطحی بسیار مشابهی هستند، که نشان میدهد از نظر ترکیبی نیز بسیار مشابه هستند.
فتکا گفت: واضح است که 2019 PR2 و 2019 QR6 از یک جسم مادر میآیند و شباهت مداری بالای آنها تصادفی نیست.
برای ردیابی منشا اشیا، محققان مشاهدات را با مدلسازی ترکیب کردند. اینها نشان داد که این جفت فقط 270 سال پیش از بدنه والدین بزرگتری جدا شدند.
اکثر جفت سیارکها احتمالاً نتیجه شکافت چرخشی هستند. این زمانی است که یک سیارک محدود شده آنقدر سریع میچرخد که شروع به تجزیه شدن میکند. پسماندهایی که از بدنه مادر جدا میشوند، جسم کوچکتری را تشکیل میدهند.
اینجاست که سوالات شروع میشود. بدون هیچ مداخله دیگری، ویژگیهایی از پیکربندی 2019 PR2 و 2019 QR6 وجود دارد که ظهور آنها بیش از 270 سال طول میکشد. تیم دوباره سعی کرد این شی را مدلسازی کند و متوجه شد که اگر بدنه مادر یک دنبالهدار باشد، میتوان این اختلاف را حل کرد که خروج گاز آن میتواند دو سیارک را به موقعیت خود سوق دهد. با این حال، این امر نیز سؤالاتی را ایجاد میکند.
نیکلاس موسکوویتز، ستارهشناس از رصدخانه لوول توضیح داد: «در حال حاضر، اجرام هیچ نشانهای از فعالیت دنبالهدار را نشان نمیدهند. بنابراین این یک راز باقی میماند که چگونه این اجسام میتوانند از یک بدنه تک والد، به اجسام فعال منفرد، به جفت غیرفعالی که امروزه میبینیم، در تنها 300 سال تبدیل شوند.
رویکرد نزدیک بعدی 2019 PR2 و 2019 QR6 در سال 2033 انجام خواهد شد. بنابراین ما فقط باید کنجکاوی خود را حفظ کنیم و امیدواریم مشاهدات آینده پاسخهای بیشتری را نشان دهد.
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
Astronomers Spot The Youngest Pair of Asteroids Ever Discovered in The Solar System
MICHELLE STARR 7 FEBRUARY 2022
https://www.sciencealert.com/we-ve-just-found-a-pair-of-asteroids-that-only-formed-300-years-ago