بچه‌های کنجکاو: چرا نمی‌توانیم یک ایستگاه فضایی روی ماه بگذاریم؟
بچه‌های کنجکاو:چرا نمی‌توانیم یک ایستگاه فضایی روی ماه بگذاریم؟ – روناک، 17 ساله، جیپور، هند
یک ایستگاه فضایی در ماه می‌تواند بسیار مفید باشد. این کار یک نقطه توقف بین خروج از زمین و رسیدن به منظومه شمسی یا حتی کهکشان راه شیری برای ماموریتهای فضایی آینده را فراهم می‌کند.
یکی از دلایلی که ما یک ایستگاه فضایی در ماه نساخته‌ایم این است که اغلب مردم را به آنجا نمی‌فرستیم. ما تاکنون تنها شش بار موفق شده‌ایم فضانوردان را روی ماه بفرستیم. فرود روی ماه در یک دوره سه ساله بین سالهای 1969 تا 1972 انجام شد و بخشی از یک سری ماموریتهای فضایی به نام ماموریتهای آپولو بود.
نوع موشکی که برای رساندن فضانوردان به ماه استفاده شد، موشک بسیار قدرتمندی به نام ساترن پنج بود که دیگر تولید نمی‌شود. این بدان معناست که در حال حاضر، ما موشکی نداریم که به اندازه کافی قدرتمند باشد که مردم را به ماه برساند – چه رسد به اینکه یک ایستگاه فضایی در آنجا بسازیم.
ما دوباره شروع به ساخت موشکهای قدرتمند می‌کنیم. شرکت اکتشاف فضایی اسپیس‌ایکس در حال ساخت موشکهای جدیدتر و بزرگتر است که می‌تواند وزن )زیاد و تعداد بیشتری) فضانورد را به ماه برساند. ناسا همچنین در حال برنامه‌ریزی ماموریتهای جدیدی برای بردن فضانوردان به ماه است.
با این حال، تفاوت زیادی بین یک سفر کوتاه و ساختن یک ایستگاه فضایی در ماه وجود دارد که بسیار دشوار است. یکی از راههای انجام آن این است که آن را به صورت تکه‌تکه روی زمین بسازید، قطعات را به ماه ببرید و در آنجا جمع کنید. این امر شبیه نحوه ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی است: قطعاتی به فضا برده شدند و سپس توسط فضانوردان در شاتل فضایی کنار هم قرار گرفتند.
با این حال، ایستگاه فضایی بین‌المللی تنها 400 کیلومتر از سطح زمین فاصله دارد. فاصله ماه از زمین در حدود 384000 کیلومتر است. هر سفر به ماه حدود سه روز طول می‌کشد و به مقادیر باورنکردنی سوخت نیاز دارد که به طور بالقوه بر مشکلات آب و هوایی روی زمین می‌افزاید.
یک ایده بسیار بهتر این است که تا حد امکان از موادی که در ماه یافت می‌شود، پایه‌های ایستگاه را بسازیم. بتن قمری به عنوان مصالح ساختمانی احتمالی روی زمین آزمایش می‌شود.
روی زمین می‌توانید از شن یا ماسه، سیمان و آب بتن بسازید. ما هیچکدام از این چیزها را روی ماه نداریم، اما چیزی که داریم غبار و گوگرد ماه است. اینها را می‌توان ذوب و با هم مخلوط کرد. هنگامی که این مخلوط سرد می‌شود، ماده جامدی تولید می‌کند که از بسیاری از موادی قوی‌تر است که ما در زمین استفاده می‌کنیم.
غذا و نیرو
ما همچنین باید به این فکر کنیم که فضانوردانی که در ایستگاه فضایی می‌مانند چه نیازی دارند. مهمترین چیز تامین غذا و برق برای تامین انرژی تجهیزات، تولید غذا و هوای قابل تنفس است.
دانشمندان روی چگونگی رشد غذا در فضا کار کرده‌اند. در ایستگاه فضایی بین‌المللی، فضانوردان در حال انجام آزمایش‌هایی برای پرورش سبزیجات با استفاده از بالشتکهای خاکی هستند. گزینه دیگر پرورش گیاهان با استفاده از کشت هیدروپونیک است، به این معنی که گیاهان در آب رشد می‌کنند (نه در خاک).(کشت هیدروپونیک نوعی کشت است که گیاهان در گلخانه خارج از خاک و درون محلول آب و مواد غذایی کود مانند مایع زندگی می‌کنند).
به دست آوردن انرژی در ماه پیچیده‌تر خواهد بود. بهترین راه استفاده از انرژی از خورشید است. با این حال، ماه هر 28 روز یک بار به دور خودش می‌چرخد. این بدان معناست که یک ایستگاه فضایی در یک موقعیت ثابت در ماه به مدت 14 روز درنور خورشید و سپس به مدت 14 روز در تاریکی خواهد بود – و بدون نور، تجهیزات خورشیدی بدون ارتقای چشم‌گیر و عالی در ذخیره‌سازی انرژی باتری کار نمی‌کنند.
یکی از راههای حل این مشکل، ساخت ایستگاه فضایی در قطب شمال یا جنوب ماه، و بالا بردن صفحات خورشیدی از سطح ماه است. این پانلها نور خورشید را دریافت می‌کنند زیرا می‌توانند بچرخند و به هیچ وجه توسط سیاره محدود نمی‌شوند.
از طرف دیگر، ممکن است اصلاً نیازی به یک پایگاه در سطح ماه نداشته باشیم. در عوض، ناسا در حال برنامه‌ریزی برای ساخت ماهواره‌ای برای گردش به دور ماه است. چرا که موشک‌هایی که از سطح ماه پرتاب می‌شوند، سوخت بیشتری برای فرار از گرانش ماه مصرف می‌کنند و این خوب نیست (اقتصادی نیست) اما این کار از طریق ماهواره چندان دشوار نیست. این بدان معناست که ماهواره حتی بهتر از یک پایگاه در ماه عمل خواهد کرد. دروازه‌ای برای ماموریت‌هایی که به سمت منظومه شمسی می‌روند.
مترجم: مرتضی نادری فرد
منبع:
Curious Kids: why can’t we put a space station on the Moon?
December 6, 2021 2.21pm GM
https://theconversation.com/curious-kids-why-cant-we-put-a-space-station-on-the-moon-172927