کهکشان کوچک حتی یک کهکشان کوچکتر دیگر را نیز می‌خورد!!

دانشمندان شواهدی پیدا کردند که یک کهکشان کوچک ، کهکشان کوچکتر دیگر را خورده است.

در سمت چپ NGC 2005، یک خوشه ستاره‌ای کروی قرار دارد. در سمت راست کهکشان کوتوله نزدیک راه شیری ما قرار دارد که به نام ابر بزرگ ماژلانی شناخته می‌شود. دانشمندان معتقدند NGC 2005 زمانی بخشی از یک کهکشان کوچک بود که ابر ماژلانی بزرگ آن را خورده است. تصویر از  HLA/ Fabian RR/ ESO/ VMC Survey/ Astronomie.nl/ Phys.org.

کهکشان کوچک، کهکشان کوچکتر را می‌خورد

دانشمندان معتقدند شواهدی در دست دارند که ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان کوتوله اقماری کهکشان راه شیری بزرگتر ما، در گذشته‌های دور یک کهکشان کوچکتر را خورده است. گروهی از محققان ایتالیایی-هلندی خوشه‌های کروی-گروه کروی باستانی ستارگان موجود در هاله‌های اطراف کهکشان ها-ابر بزرگ ماژلانی را بررسی کردند. مشخص شد یکی از آن خوشه‌های کروی – NGC 2005 – دارای ترکیب شیمیایی متفاوتی نسبت به بقیه است. آنها معتقدند این خوشه بقایای یک کهکشان کوچکتر است که ابر ماژلانی بزرگ آن را جذب کرده است.

ستاره شناسان معتقدند کهکشانها توسط کهکشانهای کوچک رشد می‌کنند تا به جهان بزرگی که ما می‌بینیم تبدیل شوند. آنها شواهد گذشته‌ای مبنی بر رشد کهکشان راه شیری با چنین روشی دارند. ماهواره گایا نشان داد کهکشان راه شیری از ادغام کهکشانهای کوچکتر شکل گرفته است. اما ستاره‌شناسان می‌خواستند ببینند آیا شواهدی وجود دارد که در مورد کهکشان‌های کوچکتر از راه شیری نیز صادق باشد؟ همانطور که دانشمندان در این مقاله گفتند:

بهترین شانس برای آزمایش این پیش‌بینی، مشاهده بزرگترین قمر راه شیری است: ابر بزرگ ماژلانی.

هدف قرار دادن خوشه‌های کروی

خوشه‌های کروی توده‌ای از هزاران تا میلیون‌ها ستاره هستند. گرانش خوشه کروی می‌تواند آنها را با وجود تأثیرات خارجی گرانش کهکشان بزرگتر در طول چند ثانیه کنار هم نگه دارد. محققان 11 خوشه کروی را در ابر ماژلانی بزرگ مطالعه کردند. یکی از این موارد، NGC 2005، ترکیب کاملاً متفاوتی نسبت به سایرین داشت و به هدف مورد نظر آنها تبدیل شد.

NGC 2005 شامل حدود 200000 ستاره است و 750 سال نوری از مرکز کهکشان خود، ابر بزرگ ماژلانی فاصله دارد. با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ و تلسکوپ ماژلان در شیلی، محققان دریافتند که NGC 2005 دارای روی، مس، سیلیکون و کلسیم کمتری نسبت به ده خوشه دیگر است.

در این تصویر از پارانال شیلی، قسمت وسیعی از کهکشان ما، راه شیری را مشاهده می‌کنید. کهکشان اقماری کوتوله، ابر ماژلانی بزرگ، در زیر طاق قرار دارد. تصویر از یوری بلتسکی/ ESO.

ترکیب شیمیایی منشاء متفاوتی را آشکار می‌کند

NGC 2005 فاقد برخی از عناصر سنگین دیگر خوشه‌های کروی ابر ماژلانی بزرگ است. دانشمندان نتیجه گرفتند که این خوشه باید یادگار یک کهکشان کوچکتر باشد.

ستارگان این کهکشان کوچکتر به آرامی شکل گرفتند. آنها معتقد بودند بیلیون‌ها سال پیش، کهکشان کوچکتر با ابر ماژلانی بزرگ نوپا ادغام شد. سرانجام، بیشتر کهکشان کوچک در ابر ماژلانی بزرگ ادغام شد. با این حال، خوشه کروی NGC 2005 باقی مانده است. دیوید ماساری، نویسنده، از دانشگاه گرونینگن گفت:

ما در واقع شاهد یادگاری از ادغام قبلی هستیم و اکنون برای اولین بار به طور قانع کننده‌ای نشان داده‌ایم که کهکشانهای کوچک مجاور راه شیری ما به نوبه خود از کهکشانهای کوچکتر ساخته شده‌اند.

منبع:

Small galaxy consumes an even smaller galaxy

Posted by Kelly Kizer Whitt

October 22, 2021

https://earthsky.org/space/small-galaxy-eats-smaller-galaxy-lmc/