دنباله‌دار بزرگ ابر اورت در سیستم خورشیدی بیرونی

ستاره‌شناسان بزرگترین دنباله‌دار ثبت شده  ابر اورت را مشاهده کرده‌اند که در حال حاضر در 20 برابر فاصله زمین و خورشید (20 واحد نجومی)، فراتر از مدار اورانوس، قرار دارد.

تصور می‌شود تمام دنباله‌دارهای طولانی‌مدت ابر اورت از پیرامون منظومه شمسی می‌آیند. اما UN271 2014 با داشتن مدار به خصوص کشیده و نقطه چرخش دور در آن ابر بی‌نظیر است. (این نمودار مفهومی است و نماینده مدار این شی نیست.)

NAOJ

 

لوکا بوزی صبح امروز گزارش داد: مشاهدات جدید که در تاریخ 22 ژوئن با تلسکوپ 0.51-meter SkyGems Remote  در نامیبیا انجام شد، “فعالیت دنباله‌دار واضح و با کمای 15 آرک ثانیه قوسی” را نشان می‌دهد.

یک دنباله‌دار بزرگ

ستاره‌شناسان در داده‌های جمع‌آوری شده توسط نظرسنجی انرژی تاریک، دنباله‌داری به نام 2014 UN271 را کشف کردند که اخیراً داده‌های مربوط به صدها میلیون کهکشان را در یک هشتم آسمان منتشر کرده است. رایانه‌های بررسی کننده میلیون‌ها ساعت به طور خودکار کل مجموعه داده‌ها را برای اجسام گذرا جستجو کردند که در آسمان حرکت می‌کردند و از سال 2014 تا 2018 یکی از آنها دنباله‌دار بود.

 

مدار دنباله‌دار 2014 UN271.  در این نمودار منظومه شمسی با رنگ سفید نشان داده شده است. مدار مشتری، زحل، اورانوس و نپتون به ترتیب با رنگ نارنجی، زرد، سبز و آبی مشخص شده‌اند.

ناسا

 

بیل گری از پروژه پلوتو می‌گوید: “مداری که ما دریافت کرده‌ایم [برای 2014 UN271] در واقع بسیار خوب است.” این مدار بر اساس 37 مشاهده انجام شده در طول چهار سال با یک تلسکوپ 4 متری و دوربین با عملکرد بالا Dark Energy Survey’s DECam بدست آمده است. محاسبات با استفاده از این داده‌ها، پیش‌بینی می‌کند که دنباله‌دار در 23 ژانویه 2031، درست در خارج از دورترین نقطه مدار زحل، به اوج خورشیدی برسد

 

اوج خورشیدی یا Aphelion یا دورترین نقطه از خورشید بسیار نامطمئنتر است زیرا مدار بسیار طولانی است و چرخش به دور زحل مدار خود را تغییر می‌دهد، اما گری می‌گوید دنباله‌دار به وضوح در ابر اورت خواهد چرخید. هنگامی که مدار MPEC با مشاهدات جدید بوزی به روز شد، آخرین  دنباله‌دارهای 39740 a.u محاسبه شد و پیش‌بینی برای بعدی 54700 a.u شد. سام دین، ​​ستاره‌شناس آماتور می‌گوید، این بدان معناست که دنباله‌دار 1.39 میلیون سال طول کشیده است تا از آخرین حضیض به موقعیت فعلی خود برسد و بازگشت آن به لبه بیرونی مدار اصلاح شده خود حدود 2.2 میلیون سال طول خواهد کشید.

ابر اورت. هرچند که هرگز به طور مستقیم مشاهده نشده است، دنباله‌دار با دوره طولانی شواهدی مبنی بر وجود تریلیون جسم کوچک و یخی در محدوده خارجی منظومه شمسی ارائه می‌دهد.

ESA

 

مشاهدات جدید و هدفمند به محدود شدن مدار دنباله‌دار و همچنین سایر ویژگی‌های اصلی از جمله دوره چرخش، ماهواره‌ها و ترکیب آن کمک می‌کند. پیش‌بینی رفتار دنباله‌دارها به طرز مشهوری دشوار است، اما برای شروع بسیار زود است و در ماهها و سالهای آینده تلسکوپهای بیشتری به سمت آن خواهند چرخید.

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

GIANT OORT CLOUD COMET LIGHTS UP IN THE OUTER SOLAR SYSTEM

BY: JEFF HECHT JUNE 22, 2021

https://skyandtelescope.org/astronomy-news/giant-oort-cloud-comet-lights-up-in-the-outer-solar-system/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *