راهنمای پرش ستاره‌ای: راه خود رادر آسمان پیدا کنید

اگر تازه به دنیای نجوم علاقه‌مند شده‌اید، پس آموزش پرش ستاره‌ای ما بهترین روش برای پیدا کردن مسیر در آسمان است.

 

این روزها برای برخی از افراد، ایده پرش ستاره‌ای بسیار عجیب به نظر می‌رسد.

 

این ایده که شما به آرامی و فقط با استفاده از چشم‌های خود در آسمان شروع به کار کنید تا ستاره به ستاره را شناسایی کنید و به طور پیوسته الگوهای صورت‌های فلکی را ایجاد کنید، مطمئناً متعلق به یک دوره گذشته است.

 

امروزه ما تلسکوپ‌های مجهز به موتور جستجوگر داریم که می‌تواند شما را فوراً به هر ستاره یا سحابی برساند و هیچ شناختی از آسمان لازم نیست.

 

به عنوان مثال، اگر می‌خواهید شگفتی‌های آسمان شب را به گروهی از دوستان خود نشان دهید، این امر فقط با فشار دادن تعدادی دکمه میسر است: اجسام عمق آسمان یکی پس از دیگری ظاهر می‌شوند که خیلی جادویی است.

 

مطمئناً، با داشتن پایگاه داده رایانه‌ای که هر کهکشان و سحابی در آن قرار دارند، تلسکوپهای Go-To برای یافتن برخی از اجرام چالش‌برانگیز، کم نور و فازی عالی هستند.

 

با این وجود، داشتن یک نقشه ذهنی از ستاره‌ها نکته بسیار باارزشی است، به طوری که می‌توانید با اطمینان نگاهی بیندازید و به هرکسی که در کنار شما است، اسد، جوزا یا خرس بزرگ را نشان دهید.

 

و این مشاهدات قبل از این است که شما به سیارات اشاره کرده باشید که مطمئناً جذابیت آسمان شب را برای افراد افزایش می‌دهد.

 

درست است که بگوییم افراد باید راه و هدف خود را در اطراف آسمان شب به اندازه کافی بدانند.

 

تنها راه دستیابی به این دانش مفید و سرگرم کننده، یادگیری آسمان است – و این امر با یادگیری پرش‌ ستاره‌ای میسر است.

 

جهانی برای کشف

پرش ستاره‌ای واقعاً جذاب است.

 

شما نه تنها الگوهای صورت‌های فلکی را تشخیص می‌دهید، بلکه در مورد فواصل ستاره، رنگ ستاره‌ها، سن و نام آنها را نیز یاد می‌گیرید.

 

و خواهید فهمید که کل آسمان شب ترکیبی شگفت‌انگیز از فضا، زمان، تاریخ، علم و فرهنگ‌های جهانی است.

 

این روش شما را در یافتن انواع مسیرها سوق می‌دهد و چیزهایی را یاد می‌گیرید که دیگران را متحیر می‌کند.

 

اکنون‌، برای شروع یادگیری پرش ستاره‌ای به هیچ ابزار نوری نیازی ندارید، اما داشتن چند چیز مفید برای لذت بردن از شب‌ها به شما کمک می‌کند.

 

در مرحله اول، اجازه دهید به چند جنبه برای راحتی شما در هنگام رصد اشاره کنیم.

 

حتی در تابستان، احتمالاً هوا سرد خواهد شد – حداقل – پتو یا لباس گرم با خود به همراه داشته باشید.

 

سپس، برای داشتن راحتی هرچه بیشتر، یک صندلی آفتاب‌گیر برای درازکشیدن درست کنید – شاید در این مورد باید آن را صندلی مشاهده ستارگان بنامیم.

 

درست قبل از بیرون آمدن از خانه  برای استفاده از روش پرش ستاره‌ای، دو مورد نهایی مفید وجود دارد که باید همراه با خود داشته باشید: نمودار ستاره‌ای یا اطلس، به علاوه یک چراغ با نور قرمز برای دیدن نمودارها و همچنین جایی بدون آلودگی نوری برای رصد و چای برای زمان استراحت و چند بیسکویت را فراموش نکنید.

 

اگر تازه شروع به استفاده از روش پرش ستاره‌ای می‌کنید، صندلی ستارگان خود را در سمت جنوب قرار دهید و در حالی که پاهایتان به سمت شمال است، بنشینید.

 

این روش استقرار شما را در موقعیت ایده‌آل برای دیدن چندین نقطه اصلی پرش ستاره‌ای قرار می‌دهد: آبگردان بزرگ، ستاره شمالی و صورت فلکی ذات‌الکرسی که در اطراف قسمت شمالی آسمان هستند.

 

چرا با استفاده از مثالی که در زیر نشان داده شده است، روش پرش ستاره‌ای را تمرین نمی‌کنید؟ به یاد داشته باشید، این کار را براحتی می‌توانید انجام دهید و در کمترین زمان می‌توانید مسیر خود را در اطراف آسمان پیدا کنید.

 

روش پرش ستاره‌ای از آبگردان بزرگ تا ذات‌الکرسی

1ـ آبگردان بزرگ را پیدا کنید

آبگردان بزرگ یک شکل یا “صورتواره” است که در صورت فلکی خرس بزرگ یافت می‌شود.

 

اینجا مکان خوبی برای شروع است زیرا شکل قابل تشخیصی است.

 

همچنین نزدیک به قطب شمال آسمان است، به این معنی که همیشه در آسمان شب قابل مشاهده است.

  

2ـ از آبگردان بزرگ به ستاره قطبی بروید.

دو ستاره دست راست آبگردان بزرگ به عنوان اشاره‌گر شناخته می‌شوند.

 

یک خط خیالی بین آنها به سمت خارج آبگردان بزرگ بکشید. آنها به ستاره قطبی اشاره می‌کنند، که پولاریس نیز نامیده می‌شود.

 

 3ـ شکل آبگردان کوچک را در صورت فلکی خرس کوچک ردیابی کنید

ستاره قطبی ستاره اصلی صورت فلکی خرس کوچک است.

 

آبگردان کوچک مانند نسخه کوچکتر و ضعیف‌تری از آبگردان بزرگ است و می‌توانید آن را از روی پرش قوسی شکل از ستاره پلاریس پیدا کنید.

 

آفرین، صورت فلکی جدیدی پیدا کردید.

 

4ـ به ذات‌الکرسی بروید

همان مسیری که از آبگردان بزرگ به قطب در پیش گرفته بودید ادامه دهید (به همان مسافت).

 

«W» متمایزی پیدا خواهید کرد که ستاره‌های صورت فلکی ذات‌الکرسی را تشکیل می‌دهند.

 

یک جلسه موفقیت‌آمیز پرش ستاره‌ای به اتمام رسید.

 

پرش ستاره‌ای با دوربین دوچشمی

استفاده از دوربین دوچشمی راه دیگری برای پرش ستاره‌ای فراهم می‌کند.

 

مشکل این است که وقتی از طریق آن نگاه می‌کنید، به راحتی جهت خود را گم می‌کنید زیرا فقط به یک قطعه کوچک از آسمان نگاه می‌کنید.

 

یک ترفند خوب این است که بفهمید دوربین دوچشمی شما چه مقدار از آسمان (میدان دید) را نشان می‌دهد.

 

برای انجام این کار، به آبگردان بزرگ نگاهی بیندازید، توجه داشته باشید که کدام ستاره‌ها در لبه دید دوربین دوچشمی شما قرار دارند.

 

حالا این ستاره‌ها را روی یک اطلس ستاره‌ای بزرگ پیدا کنید و حلقه سیمی درست کنید و آن را دور ستاره‌های موردنظر قرار دهید.

 

این حلقه میدان دید دوربین‌ دوچشمی شما در مقیاس مناسب در اطلس ستاره‌ای شما است.

 

سپس می‌توانید حلقه سیمی خود را به دور نمودار حرکت دهید تا هر مرحله از پرش ستاره‌ای خود را برنامه‌ریزی کنید و از قبل بدانید که منظره رصدی باید چگونه باشد.

 

سعی کنید خوشه دوتایی در برساووش را هدف قرار دهید – این یک هدف عالی از دوربین دوچشمی است و بسیار نزدیک به ذات‌الکرسی است.

در کنار “W” ذات‌الکرسی یکی از بهترین مناظر دیدنی آسمان واقع شده است: خوشه دوتایی برساووش که از نمای نزدیک دیده می‌شود. این جفت خوشه از یک مکان تاریک با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. (نمودار اصلی توسط Glenn LeDrew)

 

PERSEUS DOUBLE CLUSTER: Two rich star clusters side by side in the same telescopic field are a rare sight.  (Klaus Brasch)

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Star-hopping guide: find your way around the skies

https://www.skyatnightmagazine.com/advice/star-hopping-guide-find-your-way-around-the-skies/

 

Sightseeing in northern perseus

https://skynews.ca/sightseeing-in-northern-perseus/