شش دلیلی که باید به مطالعه سیارکها و دنباله‌دارها بپردازیم (قسمت ششم)!
- سیارکها و دنباله‌دارها به ستاره‌شناسان کمک می‌کنند تا فرایندهایی که در منظومه شمسی اتفاق می‌افتند را درک کنند!!
آیا تاکنون نور دایره‌البروجی را دیده‌اید؟ در این زمان، از نیمکره شمالی، ساده‌ترین راه دیدن آن قبل از طلوع خورشید است و گاهی اوقات سپیده کاذب نامیده می‌شود. این نور مرموز واقعا نور پراکنده خورشید است، از گرد و غبار در منطقه آسمان که در آن مدار سیارات قرار گرفته‌اند. این گرد و غبار از برخورد اجسام کوچک مانند دنباله‌دارها و سیارکها ایجاد شده است. ناسا گفت که نور دایره‌البروجی نشان دهنده این است که سیستم خورشیدی ما هنوز فعال است، همچنین افزود:
گرد و غبار اطراف ستاره‌های دیگر نشان می‌دهد که آنها همچنین ممکن است سیستم‌های سیاره‌ای فعالی داشته باشند.
گرد و غبار اجسام کوچک به ویژه در سیاره ما نقش مهمی دارند. حدود 100 تن مواد شهاب‌سنگی و گرد و غبار در هر روز بر روی زمین فرو می‌ریزد. بعضی از آنها از دنباله‌دارها می‌آیند، که فعالیت آنها پیامدهای مستقیم برای تکامل زمین دارد. وقتی دنباله‌دار به خورشید نزدیک می‌شود و در معرض گرما قرار می‌گیرد، گازهای داخل دنباله‌دار گرم می‌شوند و مواد گرد و غباری را به همراه خود از دنباله‌دار حمل می‌کنند (از جمله مواد تشکیل دهنده برای زندگی). فضاپیمای Stardust ناسا در سال 2004 به سوی دنباله‌دار 81P/Wild پرواز کرد و متوجه شد که گرد و غبار کمای آن حاوی اسید آمینه است که بلوک زندگی را تشکیل می‌دهند.
فعالیتهای گاز و گرد و غبار موجود در دنباله‌دار، نشان می‌دهد که فعالیت در سطوح و یا نزدیک آنها، مانند زمین لغزش بر روی زمین است. ماموریت Rosetta آژانس فضایی اروپا که اکتشافات دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko را در سال 2016 تکمیل کرد، بینش بی‌نظیری در مورد فعالیتهای کمای آن به دست آورد. در میان تغییرات دنباله‌دار، فضاپیما حرکات کوهزایی عظیمی مشاهده کرد. Ramy El-Maarry، عضو تیم تحقیقاتی روزتا ایالات متحده از دانشگاه کلرادو، بولدر، در سال 2017 گفت:
ما کشف کردیم که سنگهای عظیم به اندازه یک کامیون می‌توانند در طول سطح دنباله‌دار تا فاصله 1/1 فضای زمین فوتبال حرکت داشته باشند.
دنباله‌دارها امروزه بر حرکت سیاره‌ها تاثیر می‌گذارند. همانطور که مشتری دنباله‌دار را به سمت خارج هدایت می‌کند، به دلیل رقص گرانشی با اجسام یخی حرکت می‌کند. در عین حال، نپتون، دنباله‌دار را به داخل می‌کشد و به نوبه خود یک فشار بیرونی کوچک از آن می‌گیرد. اورانوس و زحل نیز در این فرآیند به آرامی حرکت می‌کنند.
بدین ترتیب اجسام کوچک در فضا – سیارکها و دنباله‌دارها – به عنوان اجسام حیاتی برای مطالعه در ستاره‌شناسی می‌باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، شما می‌توانید به لینک زیر مراجعه کنید:
https://www.nasa.gov/feature/jpl/cosmic-detective-work-why-we-care-about-space-rocks/
این تصویر دنباله‌دار 67P / Churyumov-Gerasimenko را نشان می‌دهد که توسط دوربین DSLR OSIRIS فضاپیمای Rosetta ESA در تاریخ 29 سپتامبر 2016 دیده گرفته شده است (زمانی که Rosetta در ارتفاع 14 مایلی (23 کیلومتر) بود). تصویر از ESA / Rosetta / MPS برای تیم OSIRIS MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.
انیمیشنی که به عنوان منظومه شمسی شناخته می‌شود. نور از خورشید، هسته دنباله‌دار را گرم می‌کند، یک شی به طوری کوچک است که نمی‌توان آن را در این مقیاس مشاهده کرد. . تصویر از طریق NASA / JPL-Caltech.
برای دیدن انیمیشن می‌توانید به لینک زیر مراجعه کنید:
https://photojournal.jpl.nasa.gov/archive/PIA21749_CometAnimation-720p.m4v
ترجمه: سارا سیدحاتمی
Here are 6 reasons to study asteroids and comets
By EarthSky in SPACE | November 14, 2018