رصد پلوتو در تابستان!!

پلوتو ممکن است یک هدف چالش‌برانگیز باشد، اما ارزش تلاش برای جاسوسی از این دنیای دوردست و سرد را دارد.

فضاپیمای افقهای نو ناسا که پس از نزدیکترین رویارویی خود در 14 ژوئیه 2015 به پلوتون نگاهی انداخت و این عکس  را از فضای مبهم و لایه‌دار سیاره را فاش کرد. در سمت آفتابی (سمت راست)، Sputnik Planum توسط کوههای ناهموار تا 3500 متر ارتفاع به سمت غرب (در بالا ، در این جهت) قرار دارد.

ناسا / JHUAPL / APL / SRI

فقط یک راه برای پیدا کردن پلوتو وجود دارد، با یک تلسکوپ به رصد آن بپردازید. پلوتو در گذشته سردترین سیاره بود، اما پس از تغییر وضعیت در رای‌گیری که در مجمع عمومی اتحادیه بین‌المللی نجوم (IAU) در سال 2006 انجام گرفت، به سیاره کوتوله تغییر کرد، اکنون فقط سردترین چیزی است که اکثر ما تا کنون دیده‌ایم. دمای سطح پلوتو که در 5 بیلیون کیلومتری زمین قرار دارد،  در حدود 240- درجه سانتیگراد یا فقط 33 درجه بالاتر از صفر مطلق است. من احساس می‌کنم گرمای من از هسته من تخلیه می شود.

فضاپیمای افقهای نوی ناسا، این نمای رنگی از پلوتو را از 450000 کیلومتری دورتر از خود گرفت. یک ویژگی بزرگ و برجسته با نام مستعار “قلب” در این عکس به تصویر کشیده شده است (به افتخار کاشف سیاره “Tombaugh Regio” که رسماً با نام Tombaugh Regio خوانده می شود). NASA / J HUAPL / SwRI

توسط یک تلسکوپ، این جهان دور با بزرگنمایی 14.3 جلوه می‌کند و دقیقاً آن چیزی نیست که شما می‌خواهید یک هدف وسوسه انگیز بدانید. برای دیدن آن به یک شب تاریک و بدون ماه و یک ابزار 8 اینچی یا بزرگتر نیاز دارید. رصد پلوتو نیاز به صبر و اراده دارد. با جستجو در بین ستارگان برای یافتن این جایزه یخی، می‌توان احساس کرد که در جستجوی شهر گمشده اینکاها، از وسط جنگل هستید. خب، کار سختی نیست.

از این پرواز عالی 2 دقیقه‌ای افق‌های نو از پلوتو لذت ببرید.

ناسا

چرا برای رصد چنین جسم کم‌نویی زحمت می‌کشید؟

پلوتو دورترین دنیایی است که می‌توانیم به طور مستقیم در منظومه شمسی مشاهده کنیم. “مستقیم” به این معنی که نور آن می‌تواند به صورت واقعی توسط ما مشاهده شود. خورشید فوتون‌ها را به بزرگترین سیاره کوتوله با سرعت نور تحویل می‌دهد و پلوتو آنها را با سرعت 10 بیلیون کیلومتر که بیش از 9 ساعت طول می‌کشد، معادل یک روز با یک ناهار تفریحی، بازتاب می‌کند.

IAU در 14 آگوست 2017 چهارده ساختار سطحی را در پلوتو تأیید کرده است و موارد بیشتری در انتظار نامگذاری هستند. NASA / JHUAPL / SRI

این سیاره کوتوله فقط 3737 کیلومتر طول دارد – دو سوم آن به اندازه ماه – با این حال دارای پنج قمر و اتمسفر غنی از نیتروژن است که با ابر پوشیده شده است. نور خورشید متان را در هوا از هم جدا می‌کند و سپس در هیدروکربنهایی که در یک نم‌نم باران چسبناک که به سطح زمین فرو می‌ریزند، ترکیب می‌شود و بخش هایی از این ترکیب یخ زده این جهان را رنگ‌آمیزی می‌کند. داده‌های افق‌های نو از وجود یک اقیانوس به دام افتاده در زیر پوسته یخی آن حکایت دارد.

افق‌های نو ویژگی‌های کوچکتر از نیمی از یک بلوک شهری را در سطح پلوتو نشان داد. این عکس یک منطقه (از بالا به پایین) از کوههای  al-Idrisiتا خط ساحلی “قلب” پلوتو در شمال غربی Sputnik Planitia را پوشانده است. ناسا / JHUAPL / APL / SRI

یخچالهای طبیعی نیتروژن از Sputnik Planitia تغذیه می‌شوند که در اثر جابجایی عمیق و در حالی که کوههای یخی به سختی گرانیت به 3500 متر می‌رسند و قله‌های آنها پوشیده از یخ متان روشن است که در نور خورشید می‌درخشد.

نمودار Stellarium از پلوتو

وقتی در تابستان پلوتو را رصد می‌کنید از این نقشه برای جهت‌یابی استفاده کنید. پلوتو تقریباً در میانه راه بین مشتری و زحل در نزدیکی صورتواره تربلیوم واقع شده است. ماه درخشان این هفته با رصد پلوتو تداخل خواهد کرد، اما از 6 تا 23 آگوست با داشتن آسمانی تاریک می‌توانید به رصد آن بپردازید. موقعیت سیاره برای ساعت 0h UT در اول آگوست دراین تصویر نشان داده شده است و ستارگان به قدر 9.5 مشخص شده‌اند.

استلاریوم

به لطف مشتری و کیوان، یافتن پلوتو نسبتاً آسان است. تقریباً در میانه راه بین این دو غول در تابستان قرار دارد. با استفاده از نقشه به عنوان راهنمای خود، با ساختن الگوهای کمی در میان ستاره‌های روشنتر در طول مسیر، از مشتری و پرش ستاره‌ای به راحتی برای یافتن سیاره کوتوله با بزرگنمایی کم شروع کنید.

پس از پیدا کردن آن، بزرگنمایی را به 150 × یا بیشتر افزایش داده و از دیدن آن لذت ببرید. احساس سرما می‌کنید. تصور کنید که از یک نهر از یخچال نیتروژن عبور می‌کنید.

پلوتو بین ستاره‌های SAO 188414 (قدر 7.4) و SAO 188419 (قدر 5.9) هم اکنون و نوامبر به عقب و جلو می‌رود. این نمودارها به همراه راهنمای سیاه سفید زیر شما را به نزدیکی سیاره کوتوله خواهند رساند.  Sky & Telescope

قبل از عزیمت به محل رصد، موقعیت پلوتو را نسبت به ستارگان مجاور یادداشت کنید تا وقتی در فرصت بعدی برگشتید، متوجه شوید که کجا حرکت کرده است. باور کنید یا نه حرکت آن فقط در 24 ساعت قابل تشخیص است – پلوتو در ماه ژوئیه در هر روز حدود 1.4 ثانیه قوسی حرکت می‌کند و پیگیری حرکتش را در زمینه‌های ستاره صورت فلکی راحت می‌کند.

آیا می‌توانید پلوتو را پیدا کنید؟ از سیاره کوتوله در 22 و 23 ژوئیه 2020 عکاسی کردم، با یک لنز کانونی 480 میلیمتر در یک مسیر آن را ردیابی و سپس آنها را با GIFmaker متحرک کردم. تراز کامل نبود و شرایط مشاهده هر شب متفاوت بود، اما پلوتو به وضوح دیده می‌شود.

باب کینگ

با دیدن پرش به جلو و عقب پلوتو ، من احساس هیجانی شبیه آنچه داشتم که کلاید تامباگ باید هنگام کشف آن داشته باشد.

مقابله در پانزدهم ژوئیه اتفاق افتاد و رصد سیاره کوتوله در هنگام شب بسیار مناسب است. تا جایی که میتوانید از رصد آن لذت ببرید. پلوتو درخشانتر و نزدیکتر از این در طول زندگی ما نخواهد بود. وقتی در سال 2114 به اوج رسید، گوی یخ زده به قدر16 می‌رسد و از دسترس بزرگترین تلسکوپهای آماتور نیز خارج خواهد بود. در واقع، تا سال 2210 آنقدر روشن نیست که به راحتی دیده شود. خنده‌دار اما واقعی – مشاهده پلوتو به یک موضوع فوری تبدیل شده است!!

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

COOL OFF WITH PLUTO THIS SUMMER

BY: BOB KING JULY 29, 2020

https://skyandtelescope.org/astronomy-news/cool-off-with-pluto-this-summer/