انفجار ستاره‌ای باستانی در مرکز کهکشان راه شیری!!!

مشاهدات اخیر مرکز کهکشان راه شیری، اطلاعات جدیدی درباره تاریخ شکل‌گیری ستاره کهکشان ما نشان می‌دهد. حدود 80٪ ستاره‌ها بین هشت تا 13.5 بیلیون سال پیش تشکیل شده‌اند و به دنبال آن وقفه شش بیلیون ساله‌ای وجود دارد. سپس، حدود یک بیلیون سال پیش، دوره  انفجار شدید شکل‌گیری ستاره‌ای در مرکز کهکشان رخ داد که منجر به تشکیل بیش از صد هزار ابرنواختر شد.

تصاویر تفصیلی از منطقه مرکزی کهکشان راه شیری، که توسط ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در صحرای آتاکامای شیلی بدست آمده است، نشان می‌دهد که مرکز کهکشان ما حدود یک بیلیون سال قبل دوره انفجار شدید شکلگیری ستاره‌ها را تجربه کرده است. بیشتر ستارگان پرجرم در این دوره از شکل‌گیری ستاره، منفجر شده و نتیجه آن بوجود آمدن صدها هزار ابرنواختر می‌باشد. یافته‌های جدید در دسامبر سال 2019 در ژورنال همکاری بررسی شده Nature Astronomy

مقاله مرتبط قبلی در ماه اکتبر سال 2019 در ژورنال Astronomy & Astrophysics منتشر شد.

VLT توسط رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) اداره می‌شود. راینر شادل از انستیتوی اندلس در گرانادا، اسپانیا که رهبری این مشاهدات را بر عهده داشته است در بیانیه ESO گفت:

این بررسی در مورد بخش بزرگی از مرکز کهکشان ما، بینش دقیقی از روند شکل‌گیری ستاره‌ها در این منطقه از کهکشان راه شیری به ما داده است.

 Francisco Nogueras-Lara ، که رهبری دو مطالعه جدید در منطقه مرکزی کهکشان راه شیری را انجام می‌داد؛ در حالی که در همان موسسه در گرانادا بود، گفت:

 برخلاف آنچه تاکنون پذیرفته شده بود، فهمیدیم که تشکیل ستارگان پیوسته نبوده است.

 اخترشناسان در این مطالعات جدید، دریافتند که:

 … حدود 80٪ ستاره‌های منطقه مرکزی کهکشان راه شیری در اولین سالهای کهکشان ما، بین 8 تا 13.5 بیلیون سال پیش شکل گرفته است. این دوره اولیه شکل‌گیری ستاره‌ها حدود شش بیلیون سال بررسی شد که طی آن ستاره‌های بسیار کمی متولد شدند. این اتفاق توسط یک انفجار شدید شکل‌گیری ستاره در حدود یک میلیارد سال پیش به پایان رسید که در طی دوره‌ای کمتر از 100 میلیون سال، ستاره‌هایی با جرمی به اندازه چند ده میلیون خورشید در این منطقه مرکزی شکل گرفتند.

این نمودار موقعیت منطقه مرکزی کهکشان راه شیری در آسمان شب را نشان می‌دهد که در جهت صورت فلکی قوس قرار دارد و با یک دایره قرمز رنگ در تصویر مشخص شده است. از  ESO/ IAU/ Sky & Telescope.

Nogueras-Lara که هم اکنون در موسسه نجوم ماکس پلانک در هایدلبرگ آلمان مستقر است، افزود:

شرایط در منطقه مورد مطالعه در طی این دوره از فعالیت باید به شرایط موجود در کهکشانهای ستاره‌افشان یا “starburst” شباهت داشته باشد، که ستاره هایی با سرعت بیش از 100 برابر جرم خورشیدی در سال تشکیل می‌دهند.

این فعالیت انفجاری که باید به انفجار بیش از صد هزار ابرنواختر منجر شده باشد، احتمالاً یکی از پرانرژی‌ترین وقایع در کل تاریخ راه شیری بود.

در حال حاضر، کل راه شیری در حال تشکیل ستارگان با سرعتی در حدود یک یا دو برابر جرم خورشیدی در سال است.

در خلال ستاره‌افشان شدن، بسیاری از ستارگان پرجرم ایجاد می‌شوند. از آنجا که آنها طول عمر کوتاه‌تری نسبت به ستاره‌های کم جرم دارند، خیلی سریعتر به پایان عمر خود می‌رسند و در اثر انفجارهای ابرنواختری خشن، زندگی خود را از دست می‌دهند.

اطلاعات بیشتری در این مورد را از ESO بخوانید:

https://www.eso.org/public/news/eso1920/

تصویر از ابزار  HAWK-I در تلسکوپ بسیار بزرگ ESO در صحرای آتاکامای شیلی.

 ESO/ Nogueras-Lara et al

درباره این تصویر بیشتر بخوانید:

https://www.eso.org/public/images/eso1920a/

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

An ancient star burst in the Milky Way’s center

Posted by EarthSky in SPACE | January 1, 2020

https://earthsky.org/space/milky-way-center-star-formation-burst-100000-supernova