سیاه‌چاله‌هایی از جنس انرژی تاریک!!
فیزیکدانان معتقدند سیستم‌های کیهان عظیم مانند جهان تحت تاثیر سیستم‌های کوچک درونشان نیستند. دو محقق ادعا دارند این نظریه با وجود اجرام باقی مانده از انفجار و فروپاشی ستارگان، رد می‌شود.
بیش از 80 سال تصور بر این بود که جهان تحت تاثیر نیروهای کوچک قرار نمی‌گیرد اما امروزه می‌توان شاهد ارتباط محسوس فروپاشی ستارگان با کل جهان باشیم. به عقیده این دو پژوهشگر نرخ رشد جهان به میانگین پراکندگی اینگونه برخورد‌ها بستگی دارد. از دست دادن و یا دریافت انرژی هر جرمی که به ترکیبات درونی آن بستگی دارد ارتباطی میان آنها و کیهان است.
از نتایج این پژوهشها اطلاعات بیشتری از پایان زندگی ستارگان نیز به دست می‌آید.
می‌دانیم که ستارگان بسیار پرجرم در پایان زندگی خود به سیاه چاله تبدیل می‌شوند اما احتمالا این تنها راه نیست. در سال 1966 ایراست گلینر تئوری را ارائه داد و معتقد بود از فروپاشی ستارگان بسیار پرجرم، اجرام تولیدکننده انرژی تاریک (GEODE) شکل می‌گیرند؛ این اجرام مشابه سیاه‌چاله‌ها به نظر می‌رسند با این تفاوت که به جای تکینگی، انرژی تاریک دارند.
در سال 1998 دو تیم مجزا از پژوهشگران نشان دادند انبساط کیهان رو به افزایش است و توزیع ماده تاریک در سراسر کیهان یکنواخت است.
این دو محقق نشان می‌دهند که اگر تنها کسری از ستارگان پیر به GEODE تبدیل شده باشند، انرژی تاریک یکنواخت کیهان را تولید کرده‌اند.
از نتیجه این پژوهشها می‌توان برای ستارگان دوتایی در حال برخوردی که سال 2016 توسط لایگو کشف شد نیز استفاده کرد. لایگو امواج گرانشی دو سیاهچاله در حال برخورد را شناسایی کرد که 5 بار پرجرم‌تر از آنچه شبیه‌سازی شده بود. این دو محقق با استفاده فرمول‌سازی‌های دقیق نشان دادند آن دو جرم، دو GEODE بودند. این دو جرم با انبساط کیهان رشد کرده و پس از برخورد جرمشان به 4 تا 8 برابر افزایش پیدا کرده است. این دو ستاره‌شناس معتقدند که نظریه آنان به معنای مرگ سیاه‌چاله‌ها نیست و اگر GEODEها وجود داشته باشند، می‌توان آنها رصد کرد.
ترجمه: سرکار خانم مریم هادیزاده
منبع :
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/09/190910095419.htm