ستاره‌شناسان به درک هاله  اطراف کهکشانها می‌پردازند!!

با توجه به ابزارهای پیشرفته مانند MUSE، اخترشناسان اکنون می‌توانند تصاویر بهتری نه تنها از کهکشان‌های دور بلکه همچنین از هاله‌های نور کمتر شناخته شده‌ای داشته باشند، که آنها را احاطه کرده‌اند.

کهکشانها جزایر عظیم و زیبای ستاره‌ای هستند. اما آیا می‌دانستید که بیشتر کهکشان‌ها توسط هاله احاطه شده‌اند؟ اخترشناسان از یک ابزار پیچیده در تلسکوپ بسیار بزرگ برای دیدن این هاله‌های کهکشانی استفاده می‌کنند.

هاله کهکشانی، یا کرونا، به عنوان یک حلقه درخشان در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل دیده می‌شود. این تصویر یک کهکشان بزرگ با توجه به اثر لنز گرانشی پشت یک خوشه عظیم کهکشان را نشان می‌دهد. تصویر از ESO / NASA / ESA / A.Claeyssens / EWASS.

هنگامی که ما در مورد کهکشان‌ها فکر می‌کنیم، ما به دیسک‌های بزرگ با میلیاردها ستاره، گرد و غبار و گاز می‌اندیشیم. بسیاری از آنها یادآور پینت‌بال‌های غول‌پیکر هستند. با وجود ابزارهای مناسب، ستاره‌شناسان می‌توانند چیزهای بیشتری در کهکشان‌ها ببینند: هاله‌های نور، شامل هیدروژن خنثی، اطراف کهکشان‌ها. در تاریخ 24 ژوئن 2019، مرکز تحقیقاتی Astrophysique د لیون اعلام کرد که محققانش مشاهدات جدیدی از هاله‌های دورافتاده که بعدها به نام coronal galactic نامیده می‌شوند، با استفاده از ابزار MUSE در تلسکوپ بسیار بزرگ ESO در شیلی مشاهده کرده‌اند. اخترشناسان می‌گویند MUSE هاله‌ها را در اطراف تقریبا تمام کهکشان‌های دور  مشاهده می‌کنند، اما حتی در این صورت آنها معمولا کوچک هستند تا جزئیات و ساختار زیادی را نشان دهند. برای کمک به این امر، مطالعه جدید، مشاهدات MUSE را با آنچه که لنزهای گرانشی نامیده می‌شود، به طور دقیقتر برای مطالعه هاله ترکیب می‌کند.

تصاویر و سایر اطلاعات در 25 ژوئن در نشست سالانه انجمن نجوم اروپایی (EWASS 2019) در لیون فرانسه برگزار شد. بیش از 1200 منجمان برای این نشست جمع شدند.

یکی دیگر از هاله‌های کهکشانی در تلسکوپ فضایی هابل. تصویر بالا، یک کهکشان بزرگ با توجه به اثر لنز گرانشی پشت یک خوشه‌ی بزرگ کهکشانی را نشان می‌دهد. تصویر  ESO / NASA / ESA / A.Claeyssens / EWASS.

ستاره‌شناس Adélaïde Claeyssens، Ph.D. دانش‌آموخته مرکز Centre de Recherche Astrophysique د لیون، این نتایج را در EWASS 2019 ارائه کرد. او توضیح داد:

در واقع، خوشه‌های عظیم دارای امكان خم كردن اشعه‌های نور هستند كه ​​از مركزشان عبور می‌كنند، همان طور كه ​​ توسط اینشتین پیش‌بینی شده است. این اثر یک ذره‌بین را تولید می‌کند: تصاویر کهکشان‌های پس زمینه بزرگ می‌شوند.

دو مشاهده اصلی ابزار MUSE تاکنون قادر به ثبت هاله‌های دور بوده است.

دراولین جایی که هاله ظاهر می‌شود، تقریبا به صورت کامل نور یک کهکشان را احاطه می‌کند. MUSE می‌تواند روی حلقه تمرکز کند تا بتواند مطالعه کند که گازها در قسمت‌های مختلف هاله تفاوت دارند. داده‌ها به منجمان می‌گویند که گازها در هاله همگن هستند و به نحوی که آنها در اطراف کهکشان حرکت می‌کنند.

در مرحله دوم، روش منحصر به فردی که داده‌های MUSE با اثرات لنز گرانشی ترکیب می‌کند، سرنخ هایی را درباره نحوه شکل‌گیری کهکشان‌ها در جهان اولیه فراهم می‌کند.

در اینجا یک نمونه نقشه که نحوه ایجاد گاز هیدروژن هاله کهکشانی را نشان می‌دهد که ممکن است در اطراف یک کهکشان ایجاد شود. مشاهدات جدید MUSE اجازه می‌دهد که ستاره‌شناسان تغییرات قابل توجهی از خواص گاز در یک هاله را ببینند. آنها گفتند که این نتایج آنها را قادر می‌سازد “به طور دقیق مطالعه [ساختار پیچیده هاله‌ای] و فرایند فیزیکی آن را انجام دهند.” تصویر از  ESO / Claeyssens / EWASS.

هاله‌های کهکشانی نیز با تلسکوپ فضایی هابل دیده می‌شود که برخی از تصاویر آن را در این صفحه می‌بینید. در سال 2015، که هاله‌های کهکشانی گزارش شده است که رایج‌تر از گذشته بوده است.

این هاله‌ها همچنین می‌توانند در طیف رادیویی مشاهده شوند، مثلا با آرایه‌ی بسیار بزرگ Karl G. Jansky (VLA) در نزدیکی Socorro، نیومکزیکو. VLA هاله‌هایی از 35 کهکشان را در سال 2015 مشاهده کرد. ستاره‌شناسان می‌گویند که مطالعه هاله‌های کهکشانی با تلسکوپ‌های رادیویی می‌تواند طیف وسیعی از پدیده‌های مرتبط را  از جمله میزان تشکیل ستارگان در دیسک، باد ستاره‌های منفجرشده و طبیعت و منشا میدان مغناطیسی کهکشانها را آشکار سازد.

تصویر رادیویی از هاله کهکشانی، در این مورد، از مینی‌هاله در خوشه کهکشانی Perseus. تصویر از  Caltech. درباره این تصویر بیشتر بخوانید:

https://ned.ipac.caltech.edu/level5/Sept08/Ferrari/Ferrari2.html

در همین حال، ستاره‌شناسان در لیون گفتند که ابزار MUSE در تلسکوپ بسیار بزرگ جزئیات بیشتری را نسبت به قبل پوشش می‌دهد. به گفته فرناندو سلمان، دانشمند این ابزار، MUSE یک ابزار بسیار تخصصی است:

MUSE با هدف مطالعه محتوا و فرآیندهای در حال انجام در جهان اولیه ساخته شده است، زمانی که ستاره‌ها و کهکشانهای نخستین تشکیل شدند. MUSE در زمان و مکان نزدیک‌تر، توزیع ماده تاریک در خوشه‌های کهکشان‌ها را با استفاده از اثر میکرولنزینگ گرانشی بر روی کهکشانهای پس‌زمینه، نشان می‌دهد. MUSE همچنین اطلاعات مفصلی در مورد پویایی درونی بسیاری از طبقات کهکشان‌ها با جزئیات بی‌سابقه ارائه خواهد کرد. در حال حاضر این ابزار برای مطالعه کهکشان کلاه‌مکزیکی در صورت فلکی دوشیزه مورد استفاده قرار گرفته است.

ابزار MUSE در تلسکوپ بسیار بزرگ ESO (VLT). تصویر از  ESO

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Astronomers ponder halos around galaxies

Posted by Paul Scott Anderson in SPACE | July 3, 2019