ستاره شناسان ماژول اسنوپی آپولو 10 را پیدا کرده‌اند!!

جسم کوچک نزدیک زمین می‌تواند یک قطعه تاریخی سخت افزار فضایی باشد: ماژول آپولو 10، به نام “اسنوپی”.

ماژول اسنوپی ماه، از دید ماژول چارلی براون.
ناسا / بایگانی پروژه آپولو

در 23 ماه مه سال 1969، فضانوردان آپولو 10 از ماژول اسنوپی ماه استفاده کردند و به سمت زمین حرکت کردند. این آخرین لحظه‌ای است که انسانها اسنوپی را به چشم دیدند – در حال حاضر، ستاره‌شناسان ممکن است این اثر شگفت‌انگیز تاریخی فضایی را کشف کرده باشند.
در زمان انجام این مأموریت در سال 1969، تام استافورد از اعضای تیم آپولو 10، در پیامی رادیویی به مركز فضایی جانسون ناسا در هیوستون اعلام كرد كه او و گروهش به‌محض جدا شدن از ماژول فرماندهی دیگر اثری از آن ندیده‌اند.
گمان می‌شد این ماژول كه اسنوپی (Snoopy) نام داشت، برای همیشه ازدست‌رفته باشد؛ اما فضانوردان و اخترشناسان بسیاری در زمین همیشه امید داشتند كه روزی بتوانند آن را که تنها چهار متر عرض دارد پیدا كنند.
نیك هاوز» (Nick Howes) از اعضای انجمن سلطنتی اخترشناسان انگلیس در كنار دیگر كارشناسان و فضانوردان برنامه آپولو، چندین سال را به تلاش برای پیدا كردن این ماه‌نشین گذراندند.
ستاره‌شناسی به نام نیک هاوز اخیرا در جشنواره Science Cheltenham اسنوپی را کشف کرده است. هاوز، که در سال 2011 جستجو برای اسنوپی را شروع کرد، در گزارشی که اخیرا در Sky News منتشر شده است، 98 درصد مطمئن است که جسم مورد نظر، اسنوپی است. با این وجود، پیگیری‌های لازم به طور قطعی این نتیجه‌گیری را اثبات یا رد می‌کند.

تلسکوپ فالکز، نیک هاوز / LCOGT

پیمایش آسمان کاتالینا (CSS) یکی از پروژه های سیارک-یاب است که بودجه اش از سوی ناسا فراهم شده و توسط دانشگاه آریزونا نزدیک توسان اداره می شود. در سال گذشته در طی توسط کاتالینا انجام شده بود، سیارکی به نام 2018 AV2 کشف شد. 2018 AV2 بیشتر وقت خود را در مدار اطراف خورشید صرف می‌کند. دو فاکتور توجه اخترشناسان را جلب کرد: شیب مدار کم (کمتر از 1 درجه) نسبت به صفحه مداری و سرعت کم آن کمتر از یک کیلومتر در ثانیه نسبت به سرعت مدار زمین است.

با در نظر گرفتن عوامل دیگر نیز به این نتیجه رسیدند که 2018 AV2 به احتمال زیاد اسنوپی خواهد بود.

مقدمه‌ای بر تاریخچه آپولو 10:
اغلب بین ماموریت قابل توجه آپولو8 در اطراف ماه و اولین فرود آپولو11 فراموش شد، آپولو 10 ماموریت حیاتی‌ای بود. پس از آپولو 9، ماژول قمری را برای اولین بار در مدار زمین مورد آزمایش قرار داد، آپولو 10 به عنوان یک تمرین برای فرود ماه، عمل کرد. فضانوردان ماژول قمری را به 14.5 کیلومتری (9 مایل) سطح ماه رساندند. این ماژول از کاراکتر کارتونی به نام “Snoopy” نامگذاری شد، در حالی که ماژول فرماندهی مربوطه به نام چارلی براون نامگذاری شد (https://www.nasa.gov/feature/nasa-and-peanuts-celebrate-apollo-10-s-50th-anniversary).

ماه از منظر اسنوپی، ناسا / بایگانی پروژه آپولو

تراژدی اسنوپی در میان مأموریت‌های آپولو منحصر به فرد بود. برخلاف پنج ماموریتی که در ماه فرود آمد، ماژول اسنوپی، در نهایت به مدار خورشید رسیده بود.

فضانورد آپولو 10 (تام استافورد فرمانده اسنوپی) آماده برای خروج است. ناسا

هشدار اشتباه
چندین سال است جستجو برای شکار اسنوپی شروع شده است. در حدود سال 2015، ستاره‌شناسان متقاعد شدند که سیارک کوچک WT1190F نزدیک زمین در واقع یک ماژول گم شده است. WT1190F در تاریخ 13 نوامبر 2015 در اقیانوس هند در نزدیکی سریلانکا وارد جو زمین شد و سوخت، بخشی از ماموریت آپولو 10 می‌باشد.

در سال 2006 سیارک 2006 RH120، یکی از اولین مینی قمرهای موقت زمین کشف شد که به صف سیارکهای نزدیک به زمین اضافه شد، ستاره‌شناسان متوجه شدند که سیارکهای کوچک گاهی اوقات توسط سیستم زمین ـ ماه اسیر می‌شوند. این اشیاء ممکن است با سخت‌افزارهای دوران فضایی رها شده اشتباه گرفته شوند، که اغلب از مسیر مشابه پیروی می‌کنند. به عنوان مثال، سیارک J002E3 در سال 2002 کشف شد، اما اخترشناسان به زودی متوجه شدند که طیف آن با رنگ مورد استفاده ناسا در اواخر دهه 1960 مطابقت داشتند. این شیء مربوط به یک موتور مرحله سوم موشک ساترن 5 در ماموریت آپولو 12 بود. یکی دیگر از سیارکها به نام 2013 QW1، تبدیل به یک تقویت کننده بالایی ماموریت Chang’e 2 Moon چین بود.

مدار 2018 AV2. ناسا / JPL

متاسفانه، 2018 AV2 در حال حاضر 0.374 واحد نجومی (34.7 میلیون مایل) زمین است. نزدیکترین حالت آن نسبت به زمین تا 10 ژوئیه 2037 اتفاق نخواهد افتاد، زمانی که از 4 میلیون مایلی زمین عبور می‌کند، که معادل 16 برابر فاصله زمین و ماه است.

با این حال، از لحاظ نظری امکان مشاهده دقیق جسم وجود دارد: هاوز اشاره می‌کند که یک موشک فالکون یا Delta IV می‌تواند این فاصله را در یک طی کند. یکی دیگر از پیشنهادات برای این جسم ارسال یک کیوب ست کوچک همراه با SLS، است.

تجزیه و تحلیل طیفی، رادار و مشاهدات دیگر می‌تواند راهی طولانی برای تایید یا رد هویت این شیء باشد. علاوه بر این، شناسایی اشیاء مصنوعی توخالی فلزی با گرمای خورشیدی و فشار تابشی (به نام اثر یارکوفسکی) نسبت به سنگهای جامد فیزیکی متفاوتند.

مطمئنا، اسنوپی یکی از ابزارهای کنجکاوی ساخته شده توسط انسانها در مدار خورشید است. تسلا رودستر الون ماسک، که اسپیس ایکس در سال 2018 با فالکون در مدار خورشید راه‌اندازی کرد، احتمالا برای “کنجکاوی” شانس برنده را خواهد داشت. هاوز اشاره می‌کند که ماسک طرفدار بزرگ برنامه آپولو است، بنابراین ممکن است نجات کامل آن برایش مشکلی نداشته باشد. این ماژول به مدت نیم قرن در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش قرار گرفته، اما باید نسبتا دست نخورده باقی مانده باشد.

هاوز می‌گوید: “دست‌سازه‌های انسانی زیادی در عمق فضا وجود دارد، و در حالی که استدلال علمی برای بازیابی آنها بحث حاشیه‌ای است، من فکر می‌کنم اسنوپی باقی‌مانده منحصر به فرد و یکنواخت از بزرگترین دستاوردها و تکنیکهای ما می‌باشد… من دوست دارم تصاویر نزدیک آن را به فضانوردان [آپولو 10] تام استفورد و خانواده جان سرنن را روزی نشان دهم. ”

منظره‌ای از پنجره ماژول چارلی براون را با نمای بیرونی می‌بینید.
بایگانی تصویر ناسا / آپولو.

با نزدیک شدن به 50‌امین سالگرد فرود به ماه آپولو 11، بخشی از مأموریت پیشگامانه آن، هنوز در آنجا وجود دارد، با سکوت به دور خورشید در حال چرخش است.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:
Astronomers Might Have Found Apollo 10’s “Snoopy” Module
By: David Dickinson | June 14, 2019
https://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/astronomers-might-have-found-apollo-10-snoopy-module/
1.1K