چگونه می‌توانید کاوشگر‌های فضایی بین‌ستاره‌ای را درآسمان مشاهده کنید؟ (قسمت سوم)

ویجر 1

ویجر 1 در سال 1977 پرتاب شده است- بر اساس کاوشگر پایونیر اما با طراحی پیچیده‌تری ساخته شده است. کاوشگر در سال 1979 به بررسی مشتری و قمرهایش پرداخته و تصاویری فوق‌العاده‌ای از زحل در سال 1980 ارسال کرد. یکی از اولویت‌های اصلی ماموریت، تیتان قمر زحل بود؛ با این حال، این مشاهدات ویجر 1 در مسیری بالاتر از سطح کاوشگر قرار داشت و مانع از هرگونه کاوش بیشتر سیاره شد. اما در سال 1990، دوربینهای ویجر 1 آخرین بار برای گرفتن “پرتره خانوادگی” منظومه شمسی، از جمله نقطه معروف “آبی رنگ” از زمین در حدود 3.7 میلیارد مایلی اقدام کرد.

امروز، ویجر1 همچنان فعال است و بیش از چهار دهه پس از راه‌اندازی آن، هنوز هم اطلاعات علمی مفیدی را از فاصله بیش از 13 میلیارد مایلی انتقال می‌دهد. این کاوشگر از هلیوپوز – و میان ستاره‌ای – در سال 2012 عبور کرد. از نظر ناظر زمینی ویجر 1 در محوطه بالای “سر” صورت فلکی مارافسای یا حوا و فقط در زیر سر صورت فلکی هرکول نشسته قرار گرفته است. خوشبختانه شکارچیان کاوشگر، می‌توانند با استفاده از ستاره دوم صورت فلکی هرکول یا آلفای هرکول، درخشانترین ستاره در این صورت فلکی که دارای قدری در حدود 3 است. شاید از منظر شما ویجر 1 در یک قدمی  نزدیکی ستاره آلفای مارافسای، درخشان‌ترین ستاره در صورت فلکی مارافسای دیده شود. پیدا کردن این دو ستاره آلفا به شما کمک می‌کند تا موقعیت ویجر 1 را پیدا کنید؛ کاوشگر در فاصله کوتاهی از جنوب ستاره آلفای هرکول واقع شده است.

موقعیت ویجر 1 از دسامبر 2018:

Right ascension:         17h, 13m, 3s

Declination:                  11°, 58′, 19”

Sky & Telescope