چگونه می‌توانید کاوشگرهای فضایی بین‌ستاره‌ای را درآسمان مشاهده کنید؟ (قسمت اول)
تاکنون، انسان‌ها پنج کاوشگر را به فضا فرستاده‌اند که فراتر از منظومه شمسی هستند: پایونیر 10 و 11، ویجر 1 و 2 و افق‌های نو. حال به عنوان یک تمرین و سرگرمی، در این مقاله می‌توانید مکان این کاوشگرهای فضایی را در آسمان پیدا کنید.
تصویر هنری از ویجر 1 در فضای بین‌ستاره‌ای NASA-JPL
کاوشگر فضایی بین‌ستاره‌ای ویجر 2 ناسا، اخیرا از فضای بین‌ستاره‌ای عبور کرده و همچنین افق‌های نو، دومین ماموریت خود را از کمربندکویپر در 1 ژانویه انجام داد. بنابراین ما فکر کردیم زمان خوبی برای نگاه کردن به همه پنج فضاپیمای رباتیکی است که در حال حاضر در مسیرهای بین‌ستاره‌ای هستند – به این معنی که آنها از سرعت موردنیاز برای فرار از گرانش خورشید عبور کرده و در راه خود به سمت فضای بین ستارگان هستند. به طور خاص، ما فکر کردیم که ممکن است سرگرم کننده باشد تا ببینیم که چگونه ستاره‌شناسان در زمین می‌توانند این فضاپیماهای مشهور و دور از دسترس را ببینند. این امر ساده‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید.
نمونه‌ای از آنچه ما در تلاش برای رسیدن به آن هستیم، یکی از سرگرمی‌های لذت‌بخش نجوم است که مکان‌های فرود آپولو را از طریق تلسکوپ‌های کوچک مشخص کنیم (https://www.skyandtelescope.com/observing/how-to-see-all-six-apollo-moon-landing-sites/). در حالی که بدیهی است که در واقع مراحل فرود ماژول ماه یا هر گونه مصنوعات دیگر، دقیقا مشخص و مشاهده کلی مناطق که در آن فرود انجام شده است، هنوز سرگرم کننده و رضایت‌بخش است.
به همین ترتیب، ستاره‌شناس آماتوری که سر نترس دارد، می‌تواند این ایده اساسی را به کار گیرد و آن را در مورد پنج کاوشگری که در مسیرهای بین‌ستاره‌ای هستند، نیز اجرا کند(ویجر 1 و 2، پایونیر 10 و 11 و افق‌های نو).
از دید ما، پایونیر و ویجر از سالی به سال دیگر بسیار زیاد حرکت نمی‌کنند، بنابراین ردیابی موقعیت اساسی آنها، یک مسئله به اندازه کافی ساده است. اگر شما تاکنون سیارکی را بر روی نقشه دنبال کرده‌اید، متوجه خواهید شد که ردیابی کاوشگرها هم کار مشابهی مثل آن است. بیایید به صورت جداگانه به راههای دستیابی به هر یک از این کاوشگرها نگاهی بیندازیم:
پایونیر 10
پایونیر 10 در سال 1972 پرتاب شد و اولین پروازش به سوی مشتری انجام داد. پایونیر 10 علاوه بر جمع‌آوری تصاویر فوق‌العاده‌ای از غول گازی، کشفیات کمربندهای تابشی، قمرها، میدان مغناطیسی و غیره را کشف کرد. اما هدف اصلی هر دو پایونیر 10 و 11 این بود که راه را برای ویجر و کاوشگرهای دیگر باز کند. بعدها، پایونیر 10 اشعه‌های کیهانی و ویژگی‌های دیگر خورشیدی را اندازه گیری کرد.
پایونیر10 دیگر کار نمی‌کند و آخرین ارسال رادیویی خود را در سال 2003 برقرار کرد. در حال حاضر در حدود 11 میلیارد مایلی زمین است و از نظر ما، در صورت فلکی ثور واقع شده است. پیدا کردن موقعیت تقریبی پایونیر 10 یک کار ساده و آسان است، زیرا در نزدیکی ستاره درخشان بتای ثوری Elnathقرار دارد. برای پیدا کردن موقعیت پایونیر 10، کافی است که موقعیت خوشه ستاره‌ای پروین و ستاره الدبران آشنا را به دست آورید که ستارۀ درخشان صورت فلکی ثور است. این دو شکل مثلثی با ستاره درخشان بتای ثوری تشکیل می‌دهند. پایونیر 10 جایی در نزدیکی جنوب غربی Elnath است.
موقعیت پایونیر 10 از دسامبر 2018:
Right ascension: 5h, 13m, 35s
Declination: 26°, 02′, 25”
Sky & Telescope
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع: https://www.skyandtelescope.com/observing/celestial-objects-to-watch/space-satellites/how-to-see-interstellar-space-probes/