سحابی ناپایدار!!

McNeil's Nebula, discovered by amateur astronomy Jay McNeil on 23 January 2004, is a reflection nebula surrounding a newborn star.

در حال حاضر شما آن را می‌بینید، حالا نمی‌توانید ببینید. سحابی McNeil در Orion ناپدید شده است، به دلیل کاهش شدید روشنایی از پیش‌ستاره که معمولا نورش را فراهم می‌کند.

سحابی McNeil، که توسط منجم آماتور Jay McNeil در تاریخ 23 ژانویه 2004 کشف شده است، توسط پیش‌ستاره V164  جبار نوررسانی می‌شد. ESO

نوعی از اجرام جذاب وجود دارد که به عنوان سحابی متغیر شناخته می‌شوند (S & T: فوریه 2018، ص 22)، معروفترین آنها احتمالا سحابی متغیر هابل است. آنها عمدتا سحابی‌های انعکاسی ستارگان متغیر هستند که تغییرات در روشنایی آنها در زمان‌بندی به مدت یک هفته یا ماه رخ می‌دهد.

در 23 ژانویه 2004، ستاره‌شناس آماتور جولیان جی مک‌نیل یک سحابی جدید با یک بازتابنده 3 اینچ از حیاط خلوت خود در Paducah، کنتاکی کشف کرد. او آن را در یک تصویر CCD که از سحابی بازتابی M78 آشنا در اوریون گرفته بود، دید. اگر چه در چندین عکس که از سال 1951 گرفته شده است، دیده نمی‌شود. این سحابی جدید در یک تصویر از سال 1966 وجود دارد. تا زمان کشف مک نیل، سحابی هنوز فهرست نشده است.

پیش‌ستاره‌ها اجسامی با وزن زیاد در سحابیها هستند که به تعادل هیدرواستاتیکی نرسیده‌اند و به تدریج با طی کردن مسیرهایاشی منقبض و کم نور شده و تشکیل یک ستاره را می‌دهند.

سحابی McNeil، همانطور که گفته شد، توسط پیش ستاره V164 اوریون نوردهی می‌شود.

بنابراین، زمانی که سحابی McNeil در سال 2004 شناسایی شد، اخترشناسان هر دو آماتور و حرفه‌ای پیش‌بینی می‌کردند که محو می‌شود و پس از آن بین سالهای 1966 تا 2004 تاریک بود. در حقیقت، در سال 2008 سحابی ناظران را با یک قسمت روشن‌تر شگفت زده کرد. تا به امروز، حتی اگر روشنایی سحابی متغیر باشد، از سال 2004 تاکنون از نظر ناپدید شده است.

این دو تصویر، تغییرات روشنایی سحابی McNeil را نشان می‌دهد. تصویر بالا، که در سال 2006 با تلسکوپ 2.2 متری ESO در رصدخانه لاسیلا، شیلی، گرفته شده است، نشان دهنده شکل متفاوتی از سحابی است. سحابی 2 سال پیش به سختی قابل مشاهده بود (در تصویر زیر دو سال قبل در تلسکوپ 4 میلیمتری کیت پیک
ESO / A.Rector / Univ. آلاسکا Anchorage / H. Schweiker / WIYN / NOAO / AURA / NSF / I. Chekalin

در 5 نوامبر، اخترشناس بریتانیایی مایک هارلو از انجمن نجوم اروله ایپسویچ، با مشاهداهات تلسکوپ جمینی 500 میلیمتری دانشگاه آیووا، خاطر نشان کرد که سحابی مک نیل، ناپدید شده است. نیک هیوت از انجمن نجوم بریتانیا یک روز پس از آن گزارشی منتشر کرد.

چه کسی می‌داند که سحابی McNeil دوباره چه زمانی روشن خواهد شد؟ آیا بعد چند هفته (یا چند ماه) دوباره ظاهر می‌شود؟ آیا ما باید سالها قبل از تصمیم‌گیری برای بازنشستگی خود مانیتور را کنترل کنیم؟ یا آخرین حرکتش را دیده‌ایم، هرگز دوباره دیده نمی‌شود؟

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:https://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/the-case-of-the-vanishing-nebula/

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *