کشف یکی از قدیمی‌ترین ستاره‌های جهان!!
آیا ستاره‌ای می‌تواند تنها یک نسل از انفجار بزرگ باشد!!. این ستاره حاوی کمترین “فلزات” است، یعنی کمتر از عناصر سنگین ساخته شده درون ستارگان و از طریق ابرنواخترها به فضا منتقل می‌شود.
سیستم ستاره‌ای کشف شده جدید (رنگ آبی) در مدار کهکشان راه شیری ما، در مداری که بر خلاف خورشید ما نیست (با رنگ سبز نشان داده شده است). تصویر از کوین شلاوفمن از جان هاپکینز.
اولین ستاره‌هایی که بعد از انفجار بزرگ تشکیل می‌شوند، به طور کامل از عناصری که از آن ساخته شده‌اند، انباشته شده‌اند: سبک‌ترین و ساده‌ترین عناصر مانند هیدروژن، هلیوم و لیتیوم. عناصر سنگینتر و پیچیده‌تر – که اخترشناسان به آنها فلزات می‌گویند – در کوره‌های ترموسیلیکایی ستاره‌های بعدی ساخته شده‌اند. اولین ستاره‌ها با عناصر سنگینتر وقتی که به عنوان ابرنواخترها منفجر شدند، جهان را می‌آرایند. بنابراین زمانی که ستاره‌شناسان یک ستاره را با عناصر سبک و چند عنصر سنگینتر پیدا می‌کنند، نتیجه می‌گیرند که این ستاره یکی از ستارگان بسیار اولیه‌ی جهان است. این موضوع در مورد ستاره‌ای است که توسط ستاره‌شناسان جان هاپکینز در تاریخ 5 نوامبر 2018 اعلام شده است، نیز صدق می‌کند. این ستاره 13.5 میلیارد ساله که یک ستاره بسیار کوچک در کهکشان راه شیری است، یکی از قدیمی‌ترین ستارگان شناخته شده است و همچنین رکورد جدیدی برای ستارگان با کمترین عناصر سنگین می‌باشد که تاکنون شناخته شده است.
ستاره‌شناسان جان هاپکینز گفته‌اند که این ستاره تقریبا به طور کامل – اما هنوز هم به طور انحصاری – از مواد تولید شده از بیگ بنگ ساخته شده است. آنها در بیانیه‌ای گفتند:
کشف این [ستاره] به این معنی است که بیشتر ستارگان با جرم و فلزات بسیار کم، احتمالا وجود دارند – حتی اولین ستاره جهان، ستاره غیرعادی است، زیرا برخلاف دیگر ستارگان با محتوای بسیار کم فلز، بخشی از “دیسک نازک” کهکشان راه شیری است – بخشی از کهکشانی که در آن خورشید ساکن است. و به این دلیل است که این ستاره خیلی قدیمی است، محققان می‌گویند ممکن است که محدوده کهکشانی ما حداقل 3 میلیارد سال پیش از آنچه پیشتر تصور می‌شد، باشد.
و این بسیار جالب است! این یافته‌ها برای انتشار در مجله Astrophysical Journal مورد بررسی قرار گرفته است.
نام این ستاره 2MASS J18082002-5104378 B می‌باشد. نویسنده اصلی این مقاله، کوین شلاوفمن ستاره‌شناس جان‌هاپکینز است. او گفت:
این ستاره شاید یکی از 10 میلیون ستاره با این شرایط باشد. این ستاره درباره نسل اول ستارگان اطلاعاتی به ما نشان می‌دهد.
یکی از ویژگیهای جالب ستاره، مدار آن است که برخلاف ستاره‌های متداول فلزی است. مانند خورشید ما، ستاره هرگز از صفحه کهکشانی فاصله نگرفته است. در مقابل، اکثر ستارگان فوق فلزی، دارای مدارهایی هستند که آنها را در اطراف کهکشان و دور از صفحه قرار می‌دهد.
این تحقیق بر اساس مشاهدات انجام شده با استفاده از تلسکوپ ماژلان در رصدخانه Las Campanas در شیلی و مشاهدات Gemini در شیلی و هاوایی صورت گرفته است. ستاره‌شناسان گفتند:
ستاره بخشی از سیستم دوتایی است که در اطراف یک نقطه مشترک قرار دارد. این تیم ستاره کوچک و تقریبا نامعلوم ضعیف “ثانویه”ای را پیدا کرد پس از آنکه گروه دیگری از ستاره‌شناسان ستارگان بسیار برجسته “اولیه” را کشف و ترکیب آن را با مطالعه طیف نوری با وضوح بالا از نور آن اندازه‌گیری کردند. وجود یا عدم وجود خطوط تاریک در طیف ستاره می‌تواند عناصر موجود در آن را مانند کربن، اکسیژن، هیدروژن، آهن و بیشتر شناسایی کند. در این مورد، ستاره فلزات بسیار کمی داشت. این ستاره‌شناسان همچنین رفتار غیرمعمولی در سیستم ستاره‌ای را شناسایی کردند که نشانگر حضور یک ستاره نوترونی یا سیاهچاله بود. Schlaufman و تیم او متوجه شدند که این حدس نادرست است، اما در انجام این کار آنها ستاره مرئی قابل مشاهده را بسیار کوچکتر یافتند.
وجود ستاره همراه کوچکتر به نظر می‌رسید کشف بزرگی است. تیم Schlaufman توانست داده‌های خود را با مطالعه ستاره‌های کوچک، که در گرانش ستاره کوچک قرار داشتند، بررسی کند.
تنها در چند دهه گذشته، اخترشناسان امیدوار بودند که اولین و قدیمی‌ترین ستاره‌ها در جهان ما پیدا شوند. پیش از اواخر دهه 1990، آنها اعتقاد داشتند که تنها ستارگان عظیم ممکن است در مراحل اولیه جهان شکل بگیرند.