ممکن است قبلاً روی مریخ حیات پیدا کرده باشیم، سپس به طور تصادفی آن را از بین برده باشیم!!

تصویر کامپیوتری از سپیده دم مریخ. (NASA/JPL-Caltech)

در تمام اکتشافات ما در مریخ تا به امروز، هیچ مدرکی یافت نشده است که استانداردهای دقیق را برای ادعای این امر برآورده کند که ما به طور قطعی حیات یافته‌ایم.

اما، دهه‌ها پیش، در دهه 1970، زمانی که فرودگرهای وایکینگ به اولین مأموریت ایالات متحده تبدیل شدند که با خیال راحت بر روی سیاره سرخ فرود آمدند و به اکتشاف آن پرداختند، ممکن است به کشف آن نزدیک بودیم.

یکی از محققان احتمال وجود حیات در نمونه‌ای از خاک مریخ را مطرح می‌کند و سپس، در تلاش برای یافتن، آن را از بین بردی. همینطور است؟!.

به گفته دیرک شولزه ماکوچ، اختر زیست‌شناس دانشگاه فنی برلین در آلمان، آزمایشی برای شناسایی نشانه‌های حیات میکروبی در مریخ می‌توانست مرگبار باشد. او در ستونی که به Big Think ارسال کرده است، این حدس را می‌زند که روش‌های ما ممکن است به خودی خود مخرب بوده باشند.

بنابراین، لازم است که هنگام طراحی آزمایش‌های آینده، اکولوژی مریخ را به طور کامل در نظر بگیریم و شولزه ماکوخ توصیه می‌کند، بشریت باید با در نظر گرفتن این ملاحظات، مأموریت دیگری را بفرستد که در درجه اول به جستجوی حیات اختصاص دارد.

هنگامی که در سال 1976 روی مریخ فرود آمدند، دو فرودگر وایکینگ فهرستی از اهداف داشتند. یکی از آن‌ها انجام مجموعه‌ای از آزمایش‌ها بود که برای آزمایش خاک مریخ برای نشانه‌های زیستی طراحی شده بود – ردپایی از مولکول‌هایی که نشان‌دهنده وجود حیات است.

تا به امروز، اینها تنها آزمایشات بیولوژیکی اختصاصی انجام شده بر روی مریخ بوده اند.

تصویر 1976 وایکینگ 1 از مریخ، گودال‌ها، کوه‌ها و جو نازک سیاره را نشان می‌دهد. (ناسا)

یکی از این آزمایش‌ها، گاز کروماتوگراف-طیف‌سنج جرمی (GCMS)، مواد آلی کلردار را پیدا کرد. در آن زمان، این نتیجه به عنوان آلودگی ناشی از محصولات شوینده انسانی و در نتیجه یک تشخیص تهی برای علائم زیست‌شناسی تفسیر شد.

اکنون می‌دانیم که مواد آلی کلردار بومی مریخ هستند، اگرچه این که آیا آنها توسط فرآیندهای بیولوژیکی یا غیربیولوژیکی تولید می‌شوند ناشناخته باقی مانده است.

در سال‌های اخیر گمانه‌زنی‌هایی در مورد مخرب بودن آزمایشهای بیولوژیکی وایکینگها وجود داشته است. GCMS نیاز به گرم کردن نمونه‌ها برای جداسازی مواد مختلف در آنها داشت. تجزیه و تحلیل بعدی نشان داد که می‌توانست همان مواد آلی را نابود کند که امیدوار بود پیدا کند.

اکنون، شولزه ماکوخ پیشنهاد می‌کند که آزمایش‌های دیگر نیز می‌توانست شواهد را از بین ببرد. یعنی آزمایش‌های رهاسازی نشان‌دار و انتشار پیرولیتیک که شامل تزریق نمونه‌های مریخی با مایع و سپس آزمایش نتایج برای شواهد متابولیسم و فتوسنتز بود.

تصور هنری از مریخ در بیلیونها سال پیش آنطور که ممکن است زمانی با اقیانوسها دیده می‌شد. (ESO/M. Kornmesser)

نتایج نشان دهنده یک سیگنال مثبت بود که به نظر می‌رسید با نتایج صفر آزمایش چهارم یعنی تبادل گاز مغایرت داشته باشد. شولزه ماکوچ می نویسد: این گیج کننده بود و همچنان باقی می‌ماند.

اما آزمایش‌های رهاسازی احتمالاً در نگاهی به گذشته ضعیف تصور شده بودند. در آن زمان، ما فرض می‌کردیم که زندگی در مریخ مانند زندگی روی زمین است و در حضور آب رشد می‌کند – هر چه بیشتر، بهتر. اما، همانطور که اخیراً آموختیم، زندگی می‌تواند خود را برای رشد در شرایط بسیار خشک بهینه کند و مریخ بسیار خشک است.

این شرایط را تغییر دهید، و رشد ممکن است به خوبی متوقف شود.

شولزه ماکوخ توضیح می‌دهد:”حالا بیایید بپرسیم اگر آب را روی این میکروبهای سازگار با خشکی بریزید چه اتفاقی می‌افتد. ممکن است آنها را غرق کند؟ از نظر فنی، ما می‌گوییم که ما آنها را هیدراته می‌کنیم، اما به زبان ساده، بیشتر شبیه غرق کردن آنها است.”

گویی قرار است یک سفینه فضایی بیگانه شما را در حال سرگردانی نیمه جان در بیابان بیابد و ناجیان احتمالی شما تصمیم بگیرند که “انسانها به آب نیاز دارند. بیایید انسان را در وسط اقیانوس بگذاریم تا نجاتش دهیم!”

غروب آبی در سیاره سرخ. (NASA/JPL/Texas A&M/Cornell)

جالب توجه است، او اشاره می کند که علائم حیاتی شناسایی شده در آزمایش رهاسازی پیرولیتیک، در مرحله کنترل خشک بسیار قویتر بود که آب به نمونه اضافه نشده بود. بنابراین طبیعی به نظر می‌رسد که مانند دیگران تعجب کنیم: آیا این آزمایش‌ها نشانه‌هایی از زندگی را که ما آن‌ها را نادیده می‌گرفتیم، شناسایی کردند؟

واضح است که این نشانه ها هنوز متناقض و به دور از قطعیت هستند. با این حال، آنها ممکن است نیاز به بررسی بیشتر داشته باشند.

شولزه ماکوچ در سال 2007 پیشنهاد کرد که مریخ ممکن است میزبان حیات سازگار با خشکی باشد که پراکسید هیدروژن را در خود جای دهد

شولزه ماکوچ در پایان می‌گوید: «همان‌طور که قبلاً بحث کرده‌ام، ما به یک مأموریت جدید به مریخ نیاز داریم که عمدتاً به تشخیص حیات اختصاص داده شده است تا این فرضیه و سایر فرضیه‌ها را آزمایش کنیم. من نمی‌توانم منتظر انجام چنین ماموریتی باشم.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

We May Have Already Found Life on Mars, Astrobiologist Says – Then Accidentally Killed It

By MICHELLE STARR29 August 2023

https://www.sciencealert.com/we-may-have-already-found-life-on-mars-astrobiologist-says-then-accidentally-killed-it