دانشمندان اولین طوفان قطبی در اورانوس را مشاهده کردند!!

توسط ناسا

 

دانشمندان ناسا از مشاهدات مایکروویو برای شناسایی اولین طوفان قطبی در اورانوس استفاده کردند که در اینجا به صورت نقطه‌ای روشن در سمت راست مرکز در هر تصویر از این سیاره دیده می‌شود. تصاویر از باندهای طول موج K، Ka و Q از سمت چپ استفاده می‌کنند. برای مشخص کردن ویژگی‌های طوفان، نقشه رنگی متفاوتی برای هر کدام استفاده شد. اعتبار: NASA/JPL-Caltech/VLA

 

به لطف موقعیت این سیاره غول‌پیکر در مدار طولانی خود به دور خورشید، دانشمندان از تلسکوپ‌های زمینی برای بدست آوردن منظره‌های بی‌سابقه استفاده کردند.

 

برای اولین بار، دانشمندان ناسا شواهد قوی از یک طوفان قطبی در اورانوس دارند. آنها با بررسی امواج رادیویی ساطع شده از غول یخی، این پدیده را در قطب شمال سیاره کشف کردند. این یافته‌ها حقیقتی گسترده را در مورد تمام سیارات دارای جو قابل توجه در منظومه شمسی ما تأیید می‌کند: چه سیارات عمدتاً از سنگ یا گاز تشکیل شده باشند، اتمسفر آنها نشانه‌هایی از یک گرداب در حال چرخش را در قطبها نشان می‌دهد.

 

دانشمندان مدت‌هاست می‌دانستند که قطب جنوب اورانوس دارای ویژگی چرخشی است. تصویربرداری وویجر 2 ناسا از بالای ابرهای متان در آنجا نشان داد که بادها در مرکز قطبی سریعتر از بقیه قطب می‌چرخند. اندازه‌گیری‌های مادون قرمز وویجر هیچ تغییر دما را مشاهده نکردند، اما یافته‌های جدید وجود دارد که در Geophysical Research Letters منتشر شده‌اند.

 

آنها با استفاده از بشقابهای آنتن رادیویی عظیم آرایه بسیار بزرگ در نیومکزیکو، به زیر ابرهای غول یخی نگاه کردند و تشخیص دادند که هوای در حال گردش در قطب شمال گرمتر و خشکتر به نظر می‌رسد: نشانه‌های یک طوفان قوی. این مشاهدات که در سالهای 2015، 2021 و 2022 جمع‌آوری شده‌اند، بیش از هر زمان دیگری به اتمسفر اورانوس پرداخته‌‌اند.

 

الکس آکینز، نویسنده اصلی آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیای جنوبی، گفت: “این مشاهدات چیزهای بیشتری در مورد داستان اورانوس به ما می‌گوید. این دنیا بسیار پویاتر از آنچه می‌باشد که فکر می‌کنید.” “این فقط یک توپ ساده آبی از گاز نیست. چیزهای زیادی در زیر آن اتفاق می‌افتد.”

 

این تصویر از اورانوس توسط فضاپیمای وویجر 2 ناسا در سال 1986 گرفته شده است. اعتبار: NASA/JPL-Caltech

 

اورانوس این روزها به لطف موقعیت سیاره در مدار، بیشتر خودنمایی می‌کند. دور منظومه شمسی برای این سیاره بیرونی یک مسافت طولانی است، 84 سال طول می‌کشد تا یک دور کامل کامل شود و در چند دهه گذشته قطبها به سمت زمین نبودند. از حدود سال 2015، دانشمندان دید بهتری داشتند و توانستند به عمق جو قطبی نگاه کنند.

 

مواد لازم برای یک گرداب یا طوفان

طوفان روی اورانوس، به شکل فشرده با هوای گرم و خشک در هسته آن، بسیار شبیه آنهایی است که توسط کاسینی ناسا در زحل مشاهده شده است. با یافته‌های جدید، طوفان‌ها (که در همان جهت چرخش سیاره‌شان می‌چرخند) یا ضد طوفان‌ها (که در جهت مخالف می‌چرخند) اکنون در قطب‌های هر سیاره منظومه شمسی به جز جو قابل توجه عطارد شناسایی شده‌اند.

 

اما بر خلاف طوفان‌های روی زمین، طوفان‌های اورانوس و زحل بر روی آب تشکیل نمی‌شوند محققان به دقت زیر نظر خواهند داشت تا ببینند این طوفان تازه کشف شده اورانوس چگونه در سالهای آینده تکامل می‌یابد.

 

آکینز می‌گوید: “آیا هسته گرمی که مشاهده کردیم نشان دهنده همان گردش پرسرعتی است که توسط وویجر دیده شده است؟” “یا اینکه در جو اورانوس طوفانهای انباشته‌ای وجود دارد؟ این واقعیت که ما هنوز در حال کشف چنین چیزهای ساده‌ای در مورد نحوه عملکرد جو اورانوس هستیم، واقعاً من را برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد این سیاره مرموز هیجان زده می‌کند.”

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Scientists make first observation of a polar cyclone on Uranus

by NASA MAY 23, 2023

https://phys.org/news/2023-05-scientists-polar-cyclone-uranus.html

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *