نقشه کیهانی سه بعدی جدید یک میلیون کهکشان پنهان را نشان می‌دهد!!

بخشی از ابر ماژلانی کوچک که توسط تلسکوپ VISTA با کهکشان های دوردست به رنگ سبز دیده می‌شود. (اعتبار تصویر: ESO/VISTA Magellanic Clouds Survey)

ستاره‌شناسان بزرگترین نقشه سه بعدی از یک میلیون کهکشان دوردست را ایجاد کرده‌اند که توسط همسایگان کهکشان کوتوله راه شیری، ابرهای ماژلانی، پنهان شده‌اند.

ابرهای ماژلانی کهکشان‌هایی با شکل نامنظم هستند که یکی از ویژگی‌های خیره کننده آسمان نیمکره جنوبی هستند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند. اما روشنایی این کهکشانهای کوتوله همراه با این واقعیت که آنها منطقه بزرگی از آسمان شب را اشغال می‌کنند به این معنی است که دید ما را از کهکشان‌های بسیار دورتر مسدود می‌کنند. بنابراین وقتی ستاره شناسان بیلیونها کهکشان را در جهان رصد می‌کنند، تمایل دارند از این قسمت از آسمان دوری کنند.

جسیکا کریگ، اخترشناس دانشگاه کیل و یکی از اعضای تیم نقشه‌سازی، در بیانیه‌ای گفت: «ابرهای ماژلانی همراهان کهکشانی زیبایی هستند، اما متأسفانه، بخشی از دید ما به اجرام را مسدود می‌کنند».

کریگ و همکارانش با عکاسی از ابرهای ماژلانی با وضوح بالایی که می‌توانستند از میان شکاف‌های بین ستاره‌هایی که این کهکشان‌ها را تشکیل می‌دهند، با این مشکل مقابله کنند. برای تهیه این تصاویر، تیم به تلسکوپ مرئی و مادون قرمز برای نجوم (VISTA) مستقر در رصدخانه پارانال در شیلی مراجعه کرد.

اما دیدن این کهکشان‌های «پنهان» که به‌طور فزاینده‌ای دور می‌شوند، به‌ویژه دشوار است، زیرا به دلیل غبار موجود در ابرهای ماژلان، کم‌نورتر و قرمزتر به نظر می‌رسند. برای توضیح این اثر، این تیم به یک تلسکوپ رادیویی، بررسی مسیریاب آرایه کیلومتر مربعی کهکشانی استرالیا (GASKAP) روی آورد که می‌تواند از میان غبار بین زمین و کهکشانهای دوردست نگاه کند. داده‌های GASKAP به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا نقشه‌ای دقیق از گاز و غبار در ابرهای ماژلانی ایجاد کنند و بنابراین میزان «قرمز شدن» این عوامل برای کهکشانهایی که در آنها پنهان شده‌اند را محاسبه کنند.

ابر ماژلانی کوچک کهکشان های نیمکره جنوبی را پنهان می کند. (اعتبار تصویر: ESA/Hubble and Digital Sky Survey 2)

به دلیل تعداد زیاد منابع نور در تصاویر ابرهای ماژلانی، چشم انسان به تنهایی نمی‌تواند کهکشان‌های دور را از اجرام نزدیکتر تشخیص دهد. اما ستارگان در حالی موقعیت خود را تغییر می‌دهند که کهکشانهای دور در همان مکان باقی می‌مانند، بنابراین تیم توانست از داده‌های رصدخانه نقشه‌برداری ستاره‌ای گایا برای دسته‌بندی مناسب هر منبع نوری استفاده کند.

اخترشناسان از روش دوم برای تأیید تمایز بین کهکشانهای دور و ستاره‌های نسبتاً نزدیک استفاده کردند. از آنجایی که با دور شدن کهکشان های دور از زمین، جهان در حال انبساط است، طول موج نور این کهکشانها کشیده می‌شود. طول‌موج‌های طولانی‌تر نور مرئی قرمز است، بنابراین ستاره‌شناسان این انتقال طولانی‌تر به قرمز را نامگذاری می‌کنند.

هرچه جسمی دورتر باشد سریعتر عقب می‌نشیند و بنابراین هر چه نور آن قرمزتر ظاهر می‌شود، بنابراین کهکشانهای دورتر از ستاره‌ها قرمزتر هستند. با فاکتور گرفتن رنگ، این تیم می‌تواند ستاره‌ها را از داده‌های خود حذف کند.

در نهایت، اخترشناسان از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی برای سفارش کهکشانها و ایجاد یک نقشه سه بعدی از حدود 1 میلیون کهکشان استفاده کردند.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

New 3D cosmic map reveals 1 million previously hidden galaxies

By Robert Lea

https://www.space.com/map-galaxies-hidden-by-magellanic-clouds