بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری کم کم در حال مرگ است و ستاره شناسان در حال تماشای آن هستند!!

مدل‌های سه بعدی اجرام نجومی می‌توانند به طرز مضحکی پیچیده باشند. آن‌ها می‌توانند از سیاه‌چاله‌هایی که نور حتی از آن عبور نمی‌کند تا اندازه واقعی کیهان و هر چیزی که بین آن‌ها قرار دارد، متغیر باشد.

اما هر شیئی توجه لازم برای توسعه یک مدل کامل از آن را دریافت نکرده است، اما ما می‌توانیم رسما یک مدل بسیار پیچیده دیگر را به لیست خود اضافه کنیم.

اخترشناسان دانشگاه آریزونا مدلی از VY Canis Majoris، یک ابرغول سرخ ساخته‌اند که احتمالاً بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری است و آنها از این مدل برای پیش‌بینی چگونگی مرگ استفاده خواهند کرد.

چگونگی مرگ غول‌های قرمز اخیراً موضوع بحث‌هایی بوده است. در ابتدا، ستاره شناسان فکر می‌کردند که آنها به سادگی مانند بسیاری از ستاره‌های دیگر به یک ابرنواختر منفجر می‌شوند.

نظریه فعلی این است که احتمال فروپاشی آنها به یک سیاهچاله بیشتر است که مشاهده مستقیم آن بسیار دشوارتر از ابرنواخترهای پیشنهادی اولیه است.

مشخص نیست ستارگانی که به سیاهچاله تبدیل می‌شوند دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارند و برای پیدا کردنشان، داشتن یک مدل مفید خواهد بود.

خود ستاره پرجرم است و اندازه آن از 10 AU تا 15 AU (واحد نجومی) متغیر است و تنها 3009 سال نوری از زمین فاصله دارد. این امر VY Canis Majoris را که در صورت فلکی Canis Major جنوبی واقع شده است، برای ناظران جذاب می‌کند.

اندازه بسیار زیاد و نزدیکی آن به منظومه شمسی، آن را به یک کاندیدای رصدی عالی تبدیل کرده است. با داده‌های رصدی خوب، اخترشناسان می‌توانند پیچیدگی نفس‌گیر سطح ستاره را ببینند.

یکی از فرآیندهای اساسی در مرگ یک ستاره، از دست دادن جرم است. به طور معمول، این اتفاق زمانی می‌افتد که گاز و غبار به طور یکنواخت از فوتوسفر ستاره خارج می‌شوند.

محققان UA از ALMA برای جمع‌آوری سیگنال‌های رادیویی از موادی استفاده کردند که به صورت بخشی از این فوران‌ها به فضا منفجر می‌شوند.

این مواد، از جمله دی اکسید گوگرد، دی اکسید سیلیکون، و کلرید سدیم، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا سرعت حرکت خود را تشخیص دهند (نه فقط حضور ساکن سایر اجسام، مانند گرد و غبار).

برای انجام این کار، آنها باید تمام 48 دیش ALMA را تراز می کردند و بیش از یک ترابایت داده را جمع آوری می‌کردند تا اطلاعات صحیح را به دست آورند.

پردازش تمام داده‌های جمع‌آوری‌شده می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد و آن‌ها هنوز روی برخی از آن‌ها کار می‌کنند. با این حال، آنها تا کنون به اندازه کافی فرصت داشتند تا یافته‌های خود را در اواسط ژوئن به انجمن نجوم آمریکا ارائه کنند.

وقتی داده‌های بیشتری داشته باشند، می‌توانند مدل بهتری از ظاهر یکی از بزرگترین ستاره‌های کهکشان را توصیف کنند.

و روزی، در آینده‌ای بسیار دور، این مدل از اتفاقی که برای یک غول بزرگ سرخ می‌افتد ممکن است فرصتی برای آزمایش پیدا کند (زمانی که VY Canis Majoris سرانجام رسماً بمیرد).

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

The Largest Star in The Milky Way Is Slowly Dying, And Astronomers Are Watching

ANDY TOMASWICK, UNIVERSE TODAY

27 JUNE 2022

https://www.sciencealert.com/the-largest-star-in-the-milky-way-is-slowly-dying-and-astronomers-are-watching