در چنین روزی 26 ژوئن:
1274
محمد بن محمد بن الحسن طوسی در 26 ژوئن 1274 در سن 73 سالگی (متولد 18 فوریه 1201) درگذشت.
محمد بن محمد بن الحسن طوسی فیلسوف، دانشمند، ریاضیدان و منجم ایرانی بود که در عصر خود خدمات برجسته ای داشت. هنگامی که تهاجم مغول که توسط چنگیز خان آغاز شد، در سال 1256 فرا رسید، او با پیوستن به مغولان پیروز به عنوان مشاور علمی از مرگ احتمالی فرار کرد. او از رصدخانه‌ای استفاده کرد که در مراغه (سال پایان1262) با کمک ستاره شناسان چینی ساخته شد. دارای سازه‌های مختلفی مانند ربع دیواری 4 متری از مس و ربع آزیموت که اختراع خود طوسی بود. او با استفاده از حرکات سیاره‌ای که دقیقاً ترسیم شده بود، مدل بطلمیوس از منظومه سیاره‌ای را بر اساس اصول مکانیکی اصلاح کرد. رصدخانه و کتابخانه آن به مرکزی برای طیف وسیعی از کارها در علوم، ریاضیات و فلسفه تبدیل شد. او از محل تولدش (طوس) با لقب طوسی شناخته می‌شد.
1730
چارلز مسیه متولد 26 ژوئن 1730; در 12 آوریل 1817 در سن 86 سالگی درگذشت. ستاره‌شناس فرانسوی که 15 دنباله‌دار را کشف کرد. او اولین کسی بود که فهرستی منظم از «اشیاء M» تهیه کرد. کاتالوگ مسیه (1784)، شامل 103 خوشه ستاره‌ای، سحابی و کهکشان. (در زمان مسیه، سحابی اصطلاحی بود که برای نشان دادن هر منبع نور آسمانی تار استفاده می‌شد.) او نام‌های الفبایی را برای اجرام (M1، M2، و غیره) تعیین کرد که نشان‌گذاری امروزه همچنان در نجوم استفاده می‌شود.
1824
بارون ویلیام تامسون کلوین متولد 26 ژوئن 1824; در 17 دسامبر 1907 در سن 83 سالگی درگذشت.
فیزیکدان، ریاضیدان و مهندس ایرلندی که به یک فیزیکدان تأثیرگذار تبدیل شد که به عنوان نیوتن عصر خود توصیف شده است. با نام ویلیام تامسون در ایرلند متولد شد. او بیش از نیم قرن در دانشگاه گلاسکو اسکاتلند استاد بود. نامی که او برای خود ساخت بیش از یک مقیاس درجه حرارت بود. فعالیتهای او از مغز در پشت گذاشتن کابل تلفن فراآتلانتیک گرفته تا تلاش برای محاسبه سن زمین از سرعت سرد شدن آن متغیر بود. در سال 1892، این نام را از رودخانه کلوین در نزدیکی گلاسکو انتخاب کرد. او اغلب به دلیل زندگی حرفه ای خود در گلاسکو به عنوان یک دانشمند اسکاتلندی توصیف می‌شود، اما در اواخر عمر، در یک سخنرانی در سال 1883، او خود را یک ایرلندی نامید.
1895
برتیل لیندبلاد
در 26 ژوئن 1965 در سن 69 سالگی (متولد 26 نوامبر 1895) درگذشت.
ستاره‌شناس سوئدی که کمک زیادی به نظریه ساختار و حرکت کهکشانی و روشهای تعیین قدر مطلق (درخشندگی واقعی، نادیده گرفتن فاصله) ستارگان دوردست کرد. او این نظریه را مطرح کرد که نواحی اطراف مرکز کهکشان در حال چرخش هستند و به همین دلیل است که مسطح شده است. اورت بعداً ثابت کرد که این امر واقعاً اتفاق می‌افتد. او ساختار و دینامیک خوشه‌های ستاره‌ای را مورد مطالعه قرار داد، جرم کهکشانی راه شیری، دوره گردش خورشید ما را تخمین زد، جهت هارلو شیپلی و فاصله تقریبی آن تا مرکز کهکشان را تایید کرد و ابزار طیف‌سنجی برای تشخیص ستاره‌های غول پیکر و توالی اصلی آنها را ابداع کرد.
1914
لیمن اسپیتزر جونیور متولد 26 ژوئن 1914; در 31 مارس 1997 در سن 82 سالگی درگذشت.
اخترفیزیکدان آمریکایی که دانش پیشرفته‌ای در مورد فرآیندهای فیزیکی در فضای بین ستاره‌ای داشت و در تلاش برای مهار همجوشی هسته‌ای به عنوان منبع انرژی پاک پیشگام بود. او سهم عمده‌ای در دینامیک ستاره‌ها و فیزیک پلاسما داشت. او مطالعه‌ای را در مورد محیط بین ستاره‌ای (گاز و غبار بین ستارگانی که ستاره‌های جدید از آنها تشکیل می‌شوند) پایه گذاری کرد. اسپیتزر به طور مفصل دانه‌های غبار بین ستاره‌ای و میدان های مغناطیسی و همچنین حرکات خوشه‌های ستاره‌ای و تکامل آنها را مورد مطالعه قرار داد. او مناطق تشکیل ستارگان را مطالعه کرد و از اولین کسانی بود که پیشنهاد کرد ستاره‌های درخشان در کهکشانهای مارپیچی اخیراً شکل گرفته‌اند. اسپیتزر اولین کسی بود که ایده قرار دادن یک تلسکوپ بزرگ در فضا را مطرح کرد و نیروی محرکه توسعه تلسکوپ فضایی هابل بود.
1925
پاول بلیایف متولد 26 ژوئن 1925; در 10 ژانویه 1970 در سن 44 سالگی درگذشت.
فضانورد روسی که خلبان مأموریت فضایی تاریخی Voskhod 2 بود، در 18 مارس 1965 پرتاب شد. الکسی لئونوف اولین انسانی بود که در فضا قدم گذاشت. این پرواز به دلیل نقص در سیستم هدایت خودکار تنها یک روز به طول انجامید. بلیایف در سال 1960 برای برنامه فضایی انتخاب شد و نزدیک به 15 سال تجربه به عنوان خلبان نظامی داشت. او ابتدا قرار بود در ماموریت وستوک 8 به کمربند تشعشعی ون آلن زمین پرواز کند، اما این کار لغو شد. هنگامی که بلیایف پس از یک بیماری طولانی معده، پریتونیت که ناشی از عمل زخم معده بود، درگذشت، او اولین فضانوردی بود که به دلایل طبیعی درگذشت.