آیا زمان ارسال پیام دیگری به بیگانگان هوشمند فرا رسیده است؟

برخی از دانشمندان چنین فکر می‌کنند.

تلسکوپ رادیویی کروی با دیافراگم پانصد متری (FAST) در جنوب غربی استان گوئیژو چین. (اعتبار تصویر: NAO/FAST)

دانشمندان پیام جدیدی برای هر موجود فرازمینی هوشمندی که ممکن است در آنجا وجود داشته باشد ایجاد کرده‌اند و منتظر آن هستند که آیا باید آن را ارسال کنند یا خیر.

فناوری مورد نیاز برای ارسال پیام هنوز آماده نیست و هزاران سال طول می‌کشد تا به مقصد برسد. به عبارت دیگر، هیچ کس به این زودی انتظار پیام برگشتی از سوی ET را ندارد. اما محققان پشت این یادداشت بیگانگان امیدوارند که ایده‌های آنها گفت‌وگویی را در مورد نحوه تماس با بیگانگان و آنچه باید بگوییم – و چگونگی جاودانگی انسانیت به عنوان یک گونه باز کند.

جاناتان جیانگ، اخترفیزیکدان در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) در کالیفرنیا، به لایو ساینس گفت: «ما می‌خواهیم پیامی را در یک بطری در اقیانوس کیهانی ارسال کنیم تا بگوییم «هی، ما اینجا هستیم»، «حتی اگر ما چند سال بعد اینجا نباشیم.”

تماس با ET

پیام طراحی شده توسط جیانگ و تیمش براساس موشکهای قبلی است که بشریت به فضا ارسال کرده است. در واقع، محققان زمان ایجاد پیام جدید را برای پنجاهمین سالگرد پیام آرسیبو، اولین تلاش پرقدرت برای تماس با ET تعیین کردند.

پیام سال 1974 از کد دودویی استفاده می‌کرد و اطلاعاتی درباره سیستم شمارش پایه 10 بشریت، عناصر مهم مشترک و نقشه منظومه شمسی را منتقل می‌کرد. پیام جدید، همچنین اطلاعات را به صورت دودویی رمزگذاری می‌کند و ریاضیات، فیزیک و زیست‌شناسی اولیه را که بیگانگان برای درک انسان به آن نیاز دارند، از جمله توصیف DNA، آمینو اسیدها و گلوکز توصیف می‌کند. همچنین حاوی نقشه‌ای از کهکشان راه شیری، منظومه شمسی و خود زمین، شامل اطلاعاتی در مورد ساختار سیاره و جو آن است.

این پیام از چند جهت کلیدی از پیشینیان خود پیشرفته‌تر است. اول، نقشه آن از موقعیت زمین در کهکشان راه شیری دقیق‌تر از نقشه‌ای است که در پیام آرسیبو وجود دارد. در آن پیام، دانشمندان سعی کردند از مکان ستارگان در حال چرخش به نام تپ‌اختر به عنوان نشانه‌هایی برای تعیین دقیق موقعیت زمین استفاده کنند. اما موقعیت تپ‌اخترها در دوره‌های زمانی طولانی به اندازه کافی سازگار نیست و این ستاره‌ها به راحتی از یکدیگر در وسعت کهکشان متمایز نمی‌شوند. جیانگ و تیمش در عوض از خوشه‌های ستاره‌ای کروی در کهکشان راه شیری به عنوان نقاط عطفی در نقشه پیشنهادی خود استفاده کردند. این توده‌های کروی ستارگان درخشان و به راحتی قابل مشاهده هستند و به اندازه کافی ویژگی‌های متمایز دارند که می‌توانند به عنوان تابلوهای راهنمایی مفید عمل کنند.

محققان همچنین اولین مهر زمانی را در نوع خود قرار دادند تا هر بیگانه‌ای که پیام را رهگیری می‌کند از زمان ارسال آن مطلع شود. اما چگونه می‌توانید زمان را به یک تمدن بیگانه ناشناخته منتقل کنید که ممکن است روش‌های بسیار متفاوتی برای اندازه‌گیری با زمینی‌ها داشته باشد؟

کیتیان جین، یکی از طراحان پیام، از دانشگاه علوم کاربردی هانز در هلند، گفت که پاسخ در اتم هیدروژن است. هیدروژن خنثی موجود در گاز بین ستاره‌ای می‌تواند پس از برخورد با اتمها یا الکترونهای دیگر وارد حالت پرانرژی شود. پس از حدود 10 میلیون سال، یکی از این هیدروژن‌های پرانرژی دوباره به حالت کم‌انرژی بازمی‌گردد. این انتقال چرخشی یک واحد زمان جهانی مناسب را برای برقراری ارتباط مدت زمان پس از بیگ بنگ ارسال می‌کند.

جین گفت: «من فکر می‌کنم این بسیار مهم است، زیرا اگر آن را مانند یک کپسول زمان ببینید، وقتی کسی آن را دریافت می‌کند، می‌داند چه زمانی ارسال شده است. آنها می‌توانند تاریخ ما را بدانند.

جین افزود، ممکن است امکان ارسال پیام‌های متعدد با مهرهای زمانی و اطلاعات به روز شده وجود داشته باشد تا تمدن بیگانه بتواند در طول زمان بیشتر درباره زمین بیاموزد.

ارسال و دریافت

جستجو برای هوش فرازمینی (SETI) را می‌توان تقریباً به دو روش تقسیم کرد: غیرفعال و فعال. در روش غیرفعال SETI، دانشمندان از تلسکوپ‌های عظیم برای گوش دادن یا جستجوی نکاتی مبنی بر وجود حیات هوشمند استفاده می‌کنند. چنین نکاتی ممکن است شامل امواج رادیویی باشد که سهوا یا عمدا توسط یک تمدن بیگانه ارسال می‌شود.

SETI فعال شامل ارسال سیگنال است. این تلاش‌ها بسیار کمتر رایج هستند و تا کنون بیشتر آنها عمدتاً نمادین بوده‌اند. در سالهای 1972 و 1973، فضاپیمای پایونیر با یک جفت پلاک که نقاشی خطی از یک مرد و یک زن را نشان می‌داد و نمادهایی برای نشان دادن منشأ این فضاپیما بود به فضا پرتاب شد. این پلاکها اولین پیام بشری بودند که برای سفر به خارج از منظومه شمسی طراحی شدند، اما احتمال یافتن آنها در وسعت فضا بسیار ناچیز است.

در سال 1977، ناسا تلاش مشابهی را روی فضاپیمای وویجر به نام صفحه طلایی انجام داد. این صفحه حاوی موسیقی، صداهای حیوانات و احوالپرسی به 55 زبان است. کریستن فهی، مهندس سیستمهای علمی در JPL و یکی از طراحان پیام جدید، گفت: این پیام توسط کمیته‌ای به سرپرستی منجم معروف کارل ساگان طراحی شد و برای تیم فعلی محققان الهام‌بخش بود.

فهی گفت: «پیگیری این موضوع واقعاً یک افتخار بود. پیام جدید شامل تصویری از یک مرد و یک زن است که شبیه به نقاشی‌های روی پلاکهای پایونیر، اما با چرخشی برابرتر است: در حالی که تنها مرد در نسخه‌های دهه 1970 دستش را برای احوالپرسی بالا می‌برد، هم مرد و هم زن با تکان دادن سلام در تصویر مدرن حضور دارند.

پیام آرسیبو، برخلاف پایونیر و ویجر، تلاشی مبتنی بر زمین بود. در سال 1974 از تلسکوپ رادیویی آرسیبو در پورتوریکو به سمت خوشه ستارهای کروی M13 ، بیشتر به عنوان یک تلاش نمادین فرستاده شد. این پیام هنوز در سفر به مقصد مورد نظر است. جیانگ و همکارانش در مقاله خود نوشتند، با توجه به اینکه M13  25000 سال نوری از ما فاصله دارد، تنها 0.2 درصد از مسافتی را طی کرده است که برای پیمودن نیاز دارد.

جیانگ به لایو ساینس گفت که پیام پیشنهادی جدید به سمت حلقه‌ای از ستارگان در فاصله 13000 سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری منعکس خواهد شد. او گفت که تصور می‌شود این منطقه شامل تعدادی سیاره در مناطق قابل سکونت ستاره های آنها باشد.

او گفت: «اگر موجودات فضایی وجود داشته باشند، به احتمال زیاد در آنجا هستند.

تلسکوپ آرسیبو دیگر وجود ندارد. در سال 2020 فرو ریخت و سپس تخریب شد. تلسکوپ‌هایی که احتمالاً پیام را ارسال می‌کنند، تلسکوپ رادیویی کروی با دیافراگم پانصد متری در گوئیژو، چین که به عنوان تلسکوپ تیانیان نیز شناخته می‌شود و آرایه تلسکوپ آلن در شمال کالیفرنیا هستند که برای جستجوی سیگنال‌های فرازمینی طراحی شده‌اند. جیانگ گفت، هیچ‌یک از تلسکوپ‌ها نمی‌توانند در حال حاضر پیام‌ها را ارسال کنند – آنها فقط می‌توانند آن‌ها را دریافت کنند – اما توانایی‌های انتقال می‌تواند در به‌روزرسانی‌های آینده اضافه شود.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

Is it time to send another message to intelligent aliens? Some scientists think so.

By Stephanie Pappas published about 19 hours ago

https://www.space.com/new-seti-message-alien-debate