تراش آینه قسمت چهاردهم این قسمت: کفایت تراش نرم

در مورد تراش نرم و اندازه و توالی استفاده از پودرهای نرم سمباده قبلا صحبت کردیم. معمولا و بطور تقریب یک الی یک و نیم ساعت تراش با هر شماره از پودرهای نرم لازم است؛ ولی آیا صرفا این زمان به تنهایی کافی است، تا کار تراش آینه را خاتمه دهیم؟

مسلما بدون مطالعه و بررسی آینه نمی‌توان کار را تمام شده دانست. چندین تست در این مورد کمک کننده است.

اول از همه لمس آینه ممکن است کمک کننده باشد. آینه در این مرحله در لمس بسیار نرم بوده احساس خاصی به نام لمس کره‌ای بدست می‌دهد. شاید توصیف آن مشکل باشد ولی به تجربه می‌توان تا حدی آن را درک کرد. از این روش به عنوان اولین روش کیفی که دقت چندانی ندارد، گاها استفاده می‌شود.

روش دیگر بررسی آینه با استفاده از ذره‌بین است که در پایان هر شماره از پودرها در مراحل قبلی نیز به کار برده‌ایم. در نور کافی و ترجیحا نور روز با لوپ جواهرسازی سطح آینه را از نظر وجود حفرات درشت بررسی می‌کنیم. این کار بویژه در لبه‌ها باید با دقت بیشتر انجام شود. در این زمان انتظار داریم سطح آینه کاملا یک دست بوده، هیچ حفره درشت یا کوچکی قابل مشاهده نباشد.

روش بعدی تست بازتاب نور از سطوح نسبتا صاف است. می‌دانیم سطوح نسبتا صاف در زاویه دید عمودی اکثرا کاملا کدر دیده می‌شوند. همین سطوح را چنانچه در زاویه‌هایی نزدیک به سطح افق مشاهده کنیم، شفاف به نظر رسیده نور را به طور واضح باز می‌تابند و تصویر اشیا را می‌توان در آنها مشاهده کرد. نمونه آن بازتاب نور جاده‌های آسفالت در زاویه نزدیک به افق هنگام رانندگی در جاده‌ای مستقیم می‌باشد. به همین ترتیب سطح نسبتا کدر آینه تراش خورده در حوالی پایان تراش نرم نیز می‌تواند نور چراغ لامپ را بازتاب دهد.

آینه (شیشه) را در دست گرفته رو به نور چراغ سقف در مقابل چشمانمان نگه می‌داریم. حال به تدریج آینه را به موازات سطح چشمانمان نزدیک می‌کنیم تا تصویر نور چراغ مشاهده شود و سپس زاویه را افزایش می‌دهیم؛ به عبارتی آینه را از سطح دید چشمانمان به سمت پایین حرکت می‌دهیم، تا هنگامی که دیگر نور چراغ دیده نشود زاویه حاصل از برخورد خط دید چشمانمان  با خط افق را به طور ذهنی تخمین می‌زنیم. هر چه این زاویه بیشتر باشد مطلوب‌تر است معمولا زاویه‌ای بین 15 تا 45 درجه مطلوب در نظر گرفته میشود.

تست بعدی نیز کم و بیش شبیه تست قبلی است با یک تفاوت که هنگامی که تصویر بازتاب نور یک چراغ قوی را در شیشه مشاهده نمودیم، آینه را ثابت نگه داشته و سر و چشمانمان را اندکی به یک طرف به آهستگی حرکت می‌دهیم تا نور بازتاب شده سرتاسر یک قطر کامل آینه را جاروب کند یا از یک طرف به طرف دیگر حرکت کند. چنانچه شدت نور در سرتاسر یک قطر کم و بیش ثابت باشد؛ نشان از یک دست بودن سطح شیشه بدون پستی و بلندی دارد. این کار را در راستای قطرهای مختلف آینه تکرار می‌کنیم. چنانچه این نور به طور واضح در بعضی نواحی ضعیف یا قویتر شود دال بر پستی یا بلندی این نواحی دارد و ممکن است نیاز به بازنگری در طول حرکات و بررسی سطح ابزار تراش یا نحوه انجام حرکات و اصلا ایرادات یافت شده داشته باشد. سپس باید مجددا تراش نرم را تا برطرف شدن و نرمال شدن تست ادامه داد.

تست دیگر که تا حدی کمک کننده است، گذاشتن یک صفحه متن تایپی در زیر آینه و مشاهده متن از ورای شیشه می‌باشد. چنانچه تراش نرم کاملا حفرات ریز ناشی از تراش را کوچک و یک دست نموده باشد؛ معمولا قادر به خواندن متن تایپی که با فونت ۱۱ نوشته شده باشد خواهیم بود.

با نتیجه مناسب از این بررسی‌ها می‌توانیم با خیال راحت آماده شروع پولیش باشیم.

تست بازتاب یک دست نور از سطح شیشه در پایان تراش نرم. در این تست بعد از مشاهده بازناب نور از سطح نسبتا صاف ولی کدر شیشه در زاویه‌ای نزدیک به افقی، با حرکت دادن سر و مشاهده بازتاب نور چراغ در سرتاسر چندین قطر شیشه، شدت و یکسانی نور بازتاب شده را بررسی می‌کنیم.

تست مشاهده بازتاب نور از سطح صاف شیشه تراش خورده در پایان تراش نرم. بازتاب نور در زوایایی بیشتر و دورتر از زاویه افقی بیانگر شدت صاف بودن سطح شیشه است.

مطالعه سطح آینه در پایان هر مرحله از تراش نرم و نیز پایان تراش با یک ذره‌بین قوی از نظر بررسی اندازه و یک دستی حفرات ریز ناشی از تراش و عدم وجود حفرات درشت و منفرد.

توانایی خواندن متن تایپی با فونت ۱۱ از زیر شیشه در پایان تراش نرم.

نویسنده: محمود یونسیان