چه اتفاقی می‌افتد اگر ماه  به زمین خیلی نزدیکتر باشد؟

ماه، کمی نزدیکتر است. (اعتبار تصویر: Chin Heng Teoh / EyeEm از طریق گتی ایماژ)

 

نیل کامینز فیزیکدان دانشگاه ماین گفت: اگر ماه ناگهان خیلی به زمین نزدیک شود، مشهورترین اثر ماه کشش گرانشی آن به اقیانوسهای کره زمین است که هر روز منجر به دو فراکشند و دو فروکشند می‌شود.

 

کامینز به لایو ساینس گفت: اگر ماه به اندازه نصف فاصله کنونی از زمین فاصله داشت، جزر و مد هشت برابر می‌شد. وی افزود، برخی از جزایر در بیشتر روز به طور کامل زیر آب خواهند بود و به دلیل فراکشندهای زیاد، سواحل ساحلی پرجمعیت غیرقابل سکونت می‌شوند.

 

اما فراکشندهای اقیانوس تنها نتیجه نزدیک شدن ماه نخواهد بود. کامینز گفت: ماه همچنین تأثیرات جزر و مدی بر روی زمین دارد.

 

کامینز گفت: اگر ماه به طور ناگهانی دو برابر بیشتر به زمین نزدیک شود، این امر مانند برخورد یک پتک خواهد بود: امواج انرژی به دلیل افزایش ناگهانی قدرت جاذبه ماه، در این سیاره طنین‌انداز می‌شوند.

 

جازمین اسکارلت، آتشفشان‌شناس در دانشگاه کوئین مری لندن گفت: “این گرانش ناگهانی” در واقع بر پوسته زمین تأثیر می‌گذارد، این بدان معناست که ممکن است زمین‌لرزه‌های بیشتری ایجاد کند، ممکن است باعث فوران آتشفشان‌های بیشتری شود. “

 

اسکارلت گفت، به عنوان مثال آیو قمر مشتری، فعالترین جهان از نظر آتشفشانی در منظومه شمسی را در نظر بگیرید. آتشفشانهای آیو ناشی از فشار و کشش جاذبه مشتری و دو قمر دیگر آن است. اگر فاصله ماه ناگهان به نصف برسد زمین ممکن است سرنوشت مشابهی داشته باشد.

 

همراه با کمانش ناگهانی پوسته سیاره، چرخش زمین با گذشت زمان کند می‌شود. دلیل این امر این است که وقتی گرانش ماه اقیانوسها را می‌کشد، اصطکاک حاصل از کف اقیانوس و آب چرخش زمین را کند می‌کند. کامینز گفت، امروز چرخش زمین در حدود یک هزارم ثانیه در قرن کاهش می‌یابد. اگر ماه به نیمی از فاصله فعلی خود برسد، چرخش زمین حتی خیلی کندتر می‌شود و روزها و شب‌های ما به هم می‌ریزد.

 

اگر بخواهیم از زمین‌لرزه های ناگهانی، فوران‌های آتشفشانی، طولانی شدن روزها و شبها و جزر و مد های دیگر جان سالم به در ببریم، حداقل شاهد کسوفهای مکرر خورشید خواهیم بود. کامینز گفت، از آنجا که ماه مساحت بیشتری از آسمان را پوشش می‌دهد، از نظر ما احتمال عبور از مقابل خورشید بیشتر است. وی افزود: ما حتی هنوز می‌توانیم تاج خورشید (اتمسفر خارجی) را که در اطراف شبح تاریک ماه درخشان، اما نه به این وضوح است ببینیم. در غیر این صورت، ماه و فازهای آن فقط در آسمان بزرگتر و تقریباً یکسان به نظر می‌رسند.

 

و اگر ماه بخواهد به آرامی به سمت زمین بچرخد، نه اینکه فقط به طور ناگهانی حرکت کند، چه می‌شود؟ اسکارلت گفت، پوسته و جزر و مد این سیاره به تدریج تغییر می‌کند و امیدوارم که تنظیم شود. اسکارلت گفت، روزها و شبهای طولانی‌تر می‌توانند آب و هوای ما را تغییر دهند و تغییرات تکاملی را از چند طریق ایجاد کنند. حیوانات باید شب خود را با ماه درخشان سازگار کنند. به عنوان مثال، ممکن است طعمه‌ها باید یاد بگیرند که چگونه بهتر خود را در شب پنهان کنند، زیرا هنگام شکار، شکارچیان نور بیشتری دارند.

 

کامینز: “اگر جسمی به اندازه کافی عظیم از نزدیک به سیستم ماه – کره زمین عبور می‌کرد و ماه در مکان مناسب مدار خود بود، این جسم می‌تواند انرژی را از ماه بگیرد و این باعث می‌شود که مدار آن به ما نزدیکتر شود”.

 

بنابراین نیاز به یک سیارک پرجرمی در کنار زمین و در زمان دقیق داریم که بتواند ماه را به سمت ما سوق دهد. البته حتی اگر این اتفاق بیفتد، سالها طول می‌کشد تا ماه به نیمی از فاصله فعلی خود با زمین برسد، بنابراین زمین اثرات آن را بلافاصله احساس نمی‌کند.

 

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

What would happen if the moon were twice as close to Earth?

By JoAnna Wendel – Live Science Contributor

https://www.livescience.com/what-if-moon-closer-to-earth.html

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *