چگونه می‌توان مقابله پلوتو را دید!!

این سیاره کوتوله در 17 ژوئیه به مقابله می‌رسد.

قبل از پرواز افق‌های نو  بر فراز پلوتو در سال 2015، بهترین تصاویر از سیاره کوتوله (چپ) و ماه آن شارون (سمت راست) توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است – و آنها چیزی بیش از تکه‌های روشن و تاری را برطرف کردند. خوشبختانه، افق‌های نو این ویژگی‌ها را در نمای واضحی به ارمغان آورد.

NASA / JHUAPL / SwRI

در 14 جولای 2015، کاوشگر افق‌های نو در فاصله 7700 مایلی (12400 کیلومتری) سطح پلوتو قرار گرفت. با پرواز سریع، ویژگیهایی که تلسکوپ فضایی هابل قبلاً به عنوان نقاط مبهمی دیده بود که ناگهان در دره‌های وسیع، یخ‌های روان، دهانه‌های گسترده، کوه‌های آب منجمد و یخچال عظیم ‌لجثه ای با قدمت 10 میلیون سال مشاهده شدند. این فضاپیما ثابت کرد که پلوتو هنوز یک جهان فعال زمین‌شناسی است، اما لیستی از سوالات را نیز ارائه می‌دهد که پاسخ دانشمندان به آن دهه‌ها طول می‌کشد.

هنوز هم محققان تنها محو دنیای شگفت انگیز پلوتو نیستند – منجمان آماتور در سراسر جهان مشتاق هستند که این سیاره کوتوله را مشاهده کنند. خوشبختانه، تابستان امسال، پلوتو به مقابله رسیده است.

پلوتو در اینجا در حال عبور از  صورت فلکی قوس در تاریخ 29 ژوئن 2014 است. John Chumack

برای شکار آماده شوید

از آنجا که پلوتو در قدر 14.3می‌درخشد و توسط هر تلسکوپی به عنوان یک نقطه نور ظاهر می‌شود، شناسایی ساده آن احساس رضایت را به همراه دارد. اما برای دیدن آن به یک تلسکوپ مناسب، یک سایت تاریک و نمودارهای ستاره‌ای همراه آن نیاز دارید.

این جهان یخ زده در 17 ژوئیه به مقابله می‌رسد. در آن زمان، در مقابل خورشید در آسمان ما قرار دارد و تمام شب قابل مشاهده است. 

یک تلسکوپ 8 اینچی برای کشف پلوتو کافی خواهد بود، اگرچه یک ابزار بزرگتر که نور بیشتری را جمع می‌کند، کار را کمی راحت‌تر می کند. پس از اینکه وسایل خود را مهیا کردید، مکانی را برای مشاهده انتخاب کنید که حتی اگر تاریک نباشد، اما دارای دید خوب یا ثبات جوی باشد.

در تاریخ 9 ژوئیه، این سیاره کوتوله در شرق قوس، 3.5 درجه غربی خوشه کروی M75 قرار دارد. پلوتو حدود 248 سال طول می‌کشد تا یک بار به دور خورشید بچرخد و از دسامبر 2009 در این صورت فلکی قرار دارد.

بالا: ستارگان قوس شرقی تا قدر 6.2 در این نمای با چشم غیرمسلح نشان داده شده‌اند. پلوتو در ژوئیه  تقریباً در 10 درجه شمال شرقی Tau (τ) Sagittarii، گوشه پایین سمت چپ دسته صورتواره قوری قرار دارد.

پایین: این منظره دو چشمی از ستارگان را تا قدر 8.7 نشان می‌دهد. از آن برای تعیین دقیق 7.8 درجه سانتیگراد SAO 188612، واقع در 2.5 درجه شرق-شمال شرقی 53 قوس با قدر 6 استفاده کنید.

راست: پلوتو در این ماه به آرامی به سمت غرب حرکت می‌کند و در شب 9/10 ژوئیه در 64 ” شمال شرقی با قدر 13.5 ستاره GSC 6891: 440 را پشت سر می‌گذارد. این نمای تلسکوپی ستاره‌ها را با قدر 15.0 نشان می‌دهد.

Astronomy: Roen Kelly

با نمای چشم غیرمسلح در بالای این صفحه شروع کنید و دسته اصلی صورتواره قوری قوس را مشخص کنید. شروع با ستاره قدر 3.3 Tau (τ) Sagittarii – ستاره‌ای که گوشه پایین سمت چپ دسته قوری را مشخص می‌کند – 7 درجه به سمت شمال شرقی حرکت کنید و یک جفت ستاره با فاصله تقریباً ¼ درجه پیدا کنید. آنها 51 و 52 قوس (Sgr) هستند که به ترتیب در قدرهای 5.6 و 4.7 می‌درخشند. یک روش آسان برای اندازه‌گیری فاصله زاویه‌ای 7 درجه، استفاده از دوربین دوچشمی 7x50 است که میدان دید آن 7 درجه عرض دارد.

از 52 قوس ، 1.7 درجه شمال – شمال شرقی به 53 قوس با قدر شش بروید، یک ستاره دوتایی نزدیک. 53 قوس را در دوربین دوچشمی خود هدف قرار دهید (به نقشه پایین این صفحه مراجعه کنید)، سپس به سمت شرق و کمی به سمت شمال و تقریباً 2.5 درجه به سمت SAO 188612 بروید.

درخشان‌ترین ستاره منطقه، SAO 188622 با قدر 9.9 می‌درخشد و در 11 ‘شمال شرقی SAO 188612 قرار دارد. ما تقریباً رسیده‌ایم. از SAO 188622،  کمی موربه به سمت شمال حرکت کنید. اولین ستاره با قدر15.0 GSC 6891: 216 است. اگر می‌توانید این ستاره را ببینید، قطعاً خود را به پلوتو می‌رسانید. بعد به سمت شمال بروید و به ستاره با قدر 12.4 GSC 6891: 53 بروید، سپس کمی دورتر به سمت شمال به قدر 13.5 GSC 6891: 440 بروید. سرانجام، مسیر پلوتو را فقط در 64 ” شمال شرقی GSC 6891: 440 پیدا می‌کنید.

طی چند ساعت آینده، پلوتو کمی به سمت غرب حرکت خواهد کرد. سیارات بیرونی معمولاً با ستارگان به سمت شرق حرکت می‌کنند. اما در اطراف مقابله، زمین از پلوتو پیشی می‌گیرد و باعث می‌شود که این سیاره کوتوله به سمت غرب حرکت کند. این برگشت واضح را حرکت برگشتی یا رجعی می‌نامند. بنابراین، اگر موقعیتهای اشیا را در میدان دید خود هر دو ساعت یک بار بررسی کنید، موقعیت آن نسبت به GSC 6891: 440 کمی تغییر می‌کند. این هدف شماست.

نمودار تلسکوپی تمام ستاره‌های پس زمینه را تاقدر 15 نشان می‌دهد، بنابراین شما باید بتوانید موقعیت پلوتو را تعیین کنید که کمی روشنتر از این حد می‌درخشد، اگر نمی‌توانید آن را تشخیص دهید که کدام نقطه  نورانی است، ستاره‌هایی را در میدان دید که فکر می‌کنید مرکزشان این سیاره کوتوله است‌، ترسیم کنید. سپس، حداقل سه شب بعد، دوباره در این زمینه بازدید کرده و طرح دوم را ایجاد کنید. اگر متوجه شوید که یکی از “ستاره‌ها” جابجا شده است، پلوتو را پیدا کرده اید.

شارون را شکار کنید

 برای جستجوی بزرگترین قمر پلوتو، شارون، شما به یک تلسکوپ 20 اینچی احتیاج دارید. شارون دو قدر کم نورتر از پلوتو است. و دوم، جدایی بین دو  جسم هرگز بیشتر از 0.8 نیست ».

شارون هر 6.3872 روز یک بار به دور پلوتو می‌چرخد.  برای شکار شارون، محاسبه کنید که چه مدت از بزرگترین کشیدگی قبلی آن گذشته است. بنابراین، بگذارید بگوییم شما می‌خواهید ساعت 11 شب این قمر را مشاهده کنید. EDT در 9 ژوئیه. جدول نشان می‌دهد که کشیدگی شمالی قبلی شارون در 7 ژوئیه در ساعت 8:54 صبح EDT رخ داده است، بنابراین دو روز و 14 ساعت از بزرگترین کشیدگی گذشته است.

سپس، با نمودار محل تقریبی شارون را در طول مدار خود، حدود 2.6 روز پس از بزرگترین کشیدگی شمالی، را پیدا کنید. اگر یک لکه ضعیف در آنجا ببینید، شارون را پیدا کرده‌اید. اما برای اطمینان، چندین ساعت آن را تماشا کنید تا ببینید آیا همزمان با عبور سیستم از GSC 6891: 440 همگام با پلوتو است یا خیر. هرچه قمر از پلوتو دورتر باشد، تشخیص آن آسانتر است.  تصویر جنوبی در بالا نشان می‌دهد تا با اکثر تلسکوپ ها وقتی بالاترین سطح آسمان قرار دارد.

منجمان آماتور نسبتاً کمی تا به حال پلوتو را دیده‌اند. بنابراین، حتی اگر روند کار کمی دشوار باشد، با انجام آن احساس موفقیت خواهید کرد.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

How to view Pluto at opposition this week

By Michael E. Bakich  |  Published: Monday, July 12, 2021

https://astronomy.com/magazine/news/2021/07/how-to-view-pluto-at-opposition-this-week