زنجیره مارکاریان
زنجیره مارکاریان، قوسی از کهکشانهای درخشان و بلیط شما به خوشه دوشیزه است. در دل ابرخوشه کهکشانی سنبله؛ زنجیرهای زیبا از کهکشانها، موسوم به زنجیره مارکاریان وجود دارد.
دو کهکشان بیضوی سمت راست این زنجیره، M84 و M86 دو جرم معروف فهرست مسیه میباشند. در سمت چپ آنها دو کهکشان در حال برهمکنش و ادغام با یکدیگر بوده و معروف به زوج کهکشان چشم میباشند.
ابرخوشه سنبله محل قرارگیری خوشه محلی (که شامل کهکشان ما، آندرومدا کهکشان مثلث و چند کهکشان کوچک دیگر است) و ۲۰۰۰ کهکشان دیگر است. مرکز این ابرخوشه در ۷۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی دوشیزه (سنبله) قرار دارد.
نام زنجیره به دلیل فرم رشتهای مانندی که این کهکشانها از زمین دیده میشوند به آنها داده شده است و به جز هفت عضو آن که به نظر در برهمکنش گرانشی با یکدیگر قرار دارند، الباقی به صورت شانسی در کنار هم قرار گرفتهاند. از اعضای دیگر این خوشه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
M84 (NGC 4374), M86 (NGC 4406), NGC 4477, NGC 4473, NGC 4461, NGC 4458, NGC 4438, NGC 4435
زنجیره مارکاریان قوس زیبای کهکشانهای بیشتری در شمال خوشه دوشیزه میباشد. شمال در بالای تمام تصاویر است. Joe Renzetti
بیش از 2000 کهکشان خوشه دوشیزه را زینت بخشیدهاند. اکثر آنها کهکشان کوتوله بیضی ضعیفی هستند، اما یک تلسکوپ 6 اینچی در آسمان تاریک، حداقل 150 کهکشان را در یک مسیر 10 درجهای از مرکز خوشه به سمت صورت فلکی گیسو نشان میدهد. سوال این است که خوشه از کجا شروع میشود؟
خوشه ویرگو یا دوشیزه، که در حدود 60 میلیون سال نوری دورتر قرار دارد، شامل چندین زیرگروه یا دسته میباشد. در میان آنها عبارتند از: Virgo A، مرکز M87؛ Virgo B، در M49؛ Virgo C، در M60؛ و زیرگروه نهایی در M86 قرار دارد. یکی از بهترین راهها برای مشاهده خوشه این است که مسیری را در امتداد خیابانی کهکشانی مورد علاقه به نام “زنجیره مارکاریان” پیش بگیرید. بنجامین مارکاریان، استروفیزیکدان ارمنی، کشف کرد که این رشته از کهکشانهای درخشان، یک حرکت مشترک را در فضا به اشتراک میگذارند. مارکاریان همچنین نامی از کاتالوگ مارکاریانی حاوی کهکشانهای روشن و جمع و جور است.
برای پیدا کردن زنجیره مارکاریان و صورتواره “Nine in a View” به 3 درجه جنوب شرقی ستاره com6 با قدر 5 که در 6.5 درجهای سمت شرق ذنبالاسد (نامهای دیگر قنبالاسد، اَبدُم و بتا شیر) در دم صورت فلکی شیر قرار دارد. کادر کناری یک نمایش دقیق با ستارههایی با قدر 9 نشان میدهد. همچنین M87، یک کهکشان بیضوی روشن در 1 درجه جنوب شرقی زنجیره را نشان می دهد.
Stellarium
اکثر منابع هشت عضو فیزیکی را در قوس قرار میدهند، اما یک مقاله در سال 1983 توسط E. Lizroth در Astronomische Nachrichten کهکشان M84 را حذف میکند؛ زیرا حرکت آن با بقیه گروه هماهنگ نیست. با این همه، به نظر میرسد که متعلق به این گروه است، بنابراین ما به سختی میتوانیم آن را نادیده بگیریم. تقارن زیبایی زنجیره قطعا جذاب است و با زوج دوگانه کهکشانهای تعاملی- NGC 4438 و NGC 4435 که همچنین به نام “جفت کهشان چشم” شناخته میشوند و NGC 4461 و NGC 4458 متمایز میشود. نیم جین کهکشان اضافی غنی از منظره، تنها 1.5 درجه از آسمان را تشکیل میدهد که غنی از کهکشانهای درخشان است.
من این طرح از زنجیره و صورتواره “Nine in a View”را در اوایل ماه جاری کشیدم. جنوب در سمت بالا است. بسیاری از کهکشانها دارای هستههای روشن و نزدیک ستارهای با دیسکهای درخشان هستند – چیزی زیبا برای دیدن. اعضای فیزیکی متصل شده زیر خط نقطهچین هستند. جنوب در سمت بالا قرار گرفته است.
باب کینگ
من برای اولین بار با دنبال کردن کهکشانها با صورتواره “Nine in a View”آشنا شدم. اگر تلسکوپ شما دارای میدان دید 1.5 درجه باشد، باید بتوانید تمام 14 کهکشان را در این منطقه مشاهده کنید.
دنبالهای از کهکشانهای درخشان. اکثر کهکشانهای این گروه را میتوان توسط یک 8 اینچی مشاهده کرد.
Joe Renzetti
M84 و M86 یک زوج با قدر 10 هستند که هر کدام دارای یک هسته درخشان هستند. M84، یک کهکشان بیضوی غولپیکر، بیشتر از کهکشان همسایه عدسیشکلش، کشیدهتر است. در ذهن خود سعی کنید تصویری از سیاهچالهای با جرم 1.5 میلیارد برابر جرم خورشید را تصور کنید که در هسته M86 وجود دارد. M84 منحصر به فردترین شی مسیه با بالاترین انتقال آبی است. با نزدیک شدن به مرکز خوشه دوشیزه از طرف دیگر، کهکشان با سرعت 244 کیلومتر در هر ثانیه به سمت ما حرکت میکند.
جفت کهکشانی مقابل جفت کهکشان “چشم” در مرکز زنجیره مارکاریان ایجاد شده است. NGC 4438 یک دیسک تعاملی را در تلسکوپهای 10 اینچی و بزرگتر نشان میدهد. Hunter Wilson
در حدود 22 درجهای شرق M86 یک چشمانداز داغ از “جفت کهکشان چشم یا Arp 120” وجود دارد که یک جفت کهکشان تعاملی با قدر 10 میباشد که به نام NGC 4438 و NGC 4435 شناخته میشوند. در حالی که NGC 4435 مثل یک کهکشان بیضی کوچک و متقارن با هسته روشن به نظر میرسد، NGC 4438 به وضوح یک دیسک تعاملی را که نتیجه یک کشش گرانشی از همسایهاش میباشد را نشان میدهد. هسته NGC 4438 بسیار ضعیف است و در یک دیسک تقریبا دایرهای درخشان قرار گرفته است که شبیه سحابی سیارهای میباشد.
سیاهچاله هیولایی از NGC 4438 حبابهای بزرگ گاز داغ را به فضا پرتاب میکند.
ناسا / ESA / جفری کنی / الیزابت ییل (دانشگاه ییل)
دوتایی تعاملی NGC 4461 و NGC 4458 یک مجموعه نزدیک “چشمها” در 20 درجه سمت شمال شرقی میباشند. NGC 4461 که یک کهکشان با قدر 11 با یک هسته روشن میباشد. NGC 4458 یک کهکشان بیضی شکل با شکل گرد و هسته روشن است.
NGC 4477 با قدر 11.4 یک کهکشان عدسی شکل میباشد. NGC 4479، همچنین یک کهکشان عدسی شکل در 5 درجهای NGC 4477 واقع شده است.
کهکشان مارپیچی NGC 4402
تلسکوپ فضایی ESA / Hubble
چندین کهکشان غیرمرتبط دیگر که در ناحیه صورتواره “Nine in a View” در غرب واقع شدهاند، شامل NGC 4402، یک کهکشان مارپیچی با قدر 12 در نظر گرفته شده است. NGC 4387 یک کهکشان بیضی کوچک اما نسبتا روشن است، در حالی که NGC 4388، یک کهکشان مارپیچی میلهای دارای قدر 11، با دیسک داخلی روشن خیلی زیبایی میباشد.
صفحه نمایش یک کنفرانس مطبوعاتی در 10 آوریل که اولین تصویر سیاهچاله در هسته M87 را به نمایش در آورده است. قسمت روشنتر حلقه یا به دلیل چرخش سیاهچاله یا چرخش گاز اطراف آن است. نظریه نسبیت اینشتین نسبتا پیشبینی کننده وجود سیاهچالهها بود. برای عکسها و جزئیات بیشتر اینجا را کلیک کنید:
https://www.eso.org/public/news/eso1907/?lang
در حالی که شما در این منطقه هستید، حتما باید به سمت کهکشان M87 بیضوی (قدر 8.6) بزرگترین کهکشان در بخش شمالی خوشه دوشیزه یا سنبله در 1 درجه جنوب شرقی در نیمهراه زنجیره حرکت کنید. اخترشناسان طی یک کنفرانس مطبوعاتی درمورخ 10 آوریل 2019، اولین تصویر از سیاهچاله با جرم 6/5 بیلیون برابر جرم خورشید را به اشتراک گذاشتند.
The galaxy is too distant for the Hubble Telescope to resolve individual stars; the bright dots in the image are star clusters, assumed to contain some hundreds of thousands of stars each. Original caption: “Black Hole-Powered Jet of Electrons and Sub-Atomic Particles Streams From Center of Galaxy M87” The data used in this image was collected with Hubble’s Wide Field Planetary Camera 2 in 1998 by J.A. Biretta, W.B. Sparks, F.D. Macchetto, and E.S. Perlman (STScI).
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
Yanking Markarian’s Chain
By: Bob King | April 10, 2019
https://www.skyandtelescope.com/observing/yanking-markarians-chain/
568