سفری به اوریون یا شکارچی

Orion rising on December 21, 2019 with yellow-red Betelgeuse at upper centre reportedly dimmer than usual as it drops to one of its occasional dim episodes as a long-period variable star. It is a red supergiant that varies between 0.0 and +1.3 magnitude. This is a stack of 6 x 1-minute tracked exposures plus a single exposure through the Kenko Softon A filter to add the star glows. All on the iOptron Sky Guider Pro and with the stock Canon 6D MkII and 35mm lens at f/2.8. Taken from home in Alberta on a partly cloudy and foggy night.

 

آلن دایر، اخترشناس، این تصویر را از شکارچی در 21 دسامبر 2019 به تصویر کشید. ابط‌الجوزا ستاره روشن و نارنجی در سمت چپ بالا، در حالی که رجل‌الجبار مایل به آبی در سمت راست پایین قرار گرفته است.

 

فرصتی تقریباً عالی برای کشف صورت فلکی زمستانی شاخص، اوریون پیش رو دارید. با توجه به هوای سرد و خنک فصل، ساعات رصد شما احتمالاً کوتاهتر از مواقع دیگر سال است. اما اگر با دقت برنامه‌ریزی کنید، می‌توانید در مدت زمان کمی چیزهای زیادی را ببینید – به خصوص اگر از دوربین دوچشمی یا یک تلسکوپ کوچک استفاده کنید.

 

یک سوپرغول ضعیف

Stellarium با اضافات.

 

بیایید با چیزی بسیار آسان سرگرم شویم: ابط‌الجوزا یا شبان‌شانه، یا آلفای شکارچی (Betelgeuse). همانطور که ممکن است خوانده باشید، رنگ قرمز فوق‌العاده زیبایی دارد که تحولات جالبی را تجربه کرده است این جرم به طور قابل توجهی ضعیفتر از حد معمول است. شبان شانه ستاره متغیری است که می‌تواند به اندازه رجل‌الجبار درخشان باشد (قدر 0.2)، اما حداقل در حال حاضر، کاملاً واضح دیده می‌شود. هفته گذشته که من بررسی کردم، شبان‌شانه فقط کمی درخشانتر از بلاتریکس یا گامای شکارچی (قدر 1.6) و ظاهراً ضعیفتر از الدبران (قدر 0.9) در  ثور بود. تخمین من  برای قدر ابط‌الجوزا 1.4 بود.

 

بنابراین ابزار چه کمکی می‌تواند به شما بکند؟ فهمیدم که دوربین‌های دوچشمی واقعاً کار زیبایی را در تقویت رنگ طلایی ابط‌الجوزا انجام می‌دهند. رنگ و لعاب بین رجل‌الجبار سفید، و ابط‌الجوزا را امتحان کنید – رنگهای متضاد آنها به تشخیص رنگهای ظریف هر دو ستاره کمک می‌کند. در اینجا ترفند دیگری وجود دارد: دوربین دوچشمی خود را کمی از آن دور کنید. پخش نور ستاره باعث می‌شود رنگ آن نمایانتر شود.

 

کمربند و پایین صورت فلکی

به حرکت ادامه دهید، توجه خود را به کمربند اوریون متمرکز کنید. به خصوص این قسمت چشم‌نوازترین قسمت صورت فلکی است که از سه ستاره با درخشش مشابه تشکیل شده است. در واقع، هنگامی که من بچه بودم، آنقدر این سه ستاره توجه مرا به خود جلب کرد که برای جستجوی یک کتاب نجوم به کتابخانه کوچک شهر مراجعه کردم تا بتوانم هویت این پیکره ستاره‌ای غیرقابل تصور را بفهمم. وقتی با دوربین دوچشمی خود به کمربند شکارچی نگاه می‌کنید، می‌بینید که آنها توسط یک مجموعه جذاب از ستاره‌های ضعیف احاطه شده‌اند. بسیاری از این ستاره‌ها عضو بزرگترین خوشه باز و پراکنده فهرست شده با عنوان Collinder 70 (Cr70) هستند. آیا می توانید جرمی واقع در غرب ستاره کمربند میانی، را تشخیص دهید؟

 

شمشیر

برای یافتن اجرام موجود در شمشیر اوریون در زیر هر جرم نامش ذکر گردیده است.

عکس گری سرونیک

 

یکی از گنجینه های بلامنازع آسمان زمستان منطقه دیدنی و معروف شمشیر اوریون است. در اینجا خوشه‌ای باز و دوست داشتنی، یک ستاره دوتایی خوب و یکی از باشکوه‌ترین سحابی‌ها در کل آسمان را پیدا خواهید کرد. هر سه هدف را می‌توان با دوربین دوچشمی یا یک تلسکوپ کوچک شکار کرد.

 

با گذشت سالها، صفحات بیشماری در مورد سحابی اوریون (M42) نوشته شده است، اما برای قدردانی از این شی شگفت‌انگیز، باید آن را خودتان ببینید. سحابی اریون به اندازه کافی روشن است که حتی در شرایط آلودگی نوری قابل مشاهده است و در یک آسمان واقعاً تاریک خیره کننده به نر می‌رسد.

 

در قلب سحابی شکارچی M42 (جبار)، چهار ستاره داغ و سنگین جای گرفته که به نامذوزنقه یا Trapezium شناخته می‌شوند. این ستارگان که با هم در ناحیه‌ای به شعاع نزدیک به ۱.۵ سال نوری واقع شده‌اند، چهار ستاره اصلی از ستارگان درون سحابی شکارچی هستند.

کل برافروختگی و درخشش قابل دیدنِ سراسر این منطقه پیچیده ستاره‌زایی ناشی از پرتوهای فرابنفش یوننده (یونیده کننده)ای است که از ستارگان ذوزنقه  و عمدتا هم بوسیله پرنورترین آنها یعنی ستارهتتا ۱ شکارچی c” می‌تابد.

 

در شمال M42 ، در بالای شمشیر، خوشه باز NGC 1981 قرار دارد. این ستاره جذاب از ستارگان کم نوری است که قطعه‌ای از آسمان را تقریباً به قطر نیم درجه اشغال می‌كنند.

 

در مرحله بعد، در جنوب سحابی اوریون Iota (ι) Orionis را با قدر 2.8 جستجو کنید. Iota یک ستاره دوتایی است، اما تشخیص همدم آن با قدر 7، در اپتیک کوچک بسیار دشوار است. بزرگنمایی را زیاد کنید، احتمالاً آن را مشاهده خواهید کرد.

 

فقط در 8 دقیقه قوسی جنوب آیوتا، در انتهای شمشیر، یک دوتایی به نام  Struve 747 (Σ747) وجود دارد. Struve 747 با قدرهای 4.8 و 5.7، به راحتی در یک محدوده کوچک قابل تشخیص است. اگر می‌توانید قبل از سرماخوردن،  دل از سحابی اوریون بکنید؛ خوشه NGC جذاب، ارزشش را دارد که رصد شود.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

A Quick Tour of Orion, the Hunter

By: Gary Seronik | January 22, 2020

https://www.skyandtelescope.com/observing/a-quick-tour-of-orion-the-hunter/

10

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *