بابلی‌های باستان شاهد اجتماع سیارات منحصر به فرد بودند!!

“همنشینی بزرگ” مشتری و زحل یک رویداد قابل توجه است، اما صبح روز 25 مارس 185 قبل از میلاد، بابلی‌ها از یک اجتماع سیاره‌ای حتی بزرگتر استقبال کردند.

در بامداد 25 مارس، 185 پیش از میلاد، بابلی‌ها شاهد اجتماع پنج سیاره غیرمسلح بودند که در افق شرقی و درست قبل از طلوع خورشید گرد هم جمع شده بودند.

استلاریوم

بنابراین شما فکر می‌کنید همنشینی بزرگ مشتری و زحل در 21 دسامبر پدیده خاصی است؟ دوباره فکر کنید هر پنج قرن به طور متوسط​​، نه تنها دو، بلکه هر پنج سیاره با چشم غیرمسلح در آسمان نزدیک به هم دیده می‌شوند.

یک گردهمایی عظیم سیاره‌ای ناظران آسمانی بابل را مجذوب خود کرده بود، آنها حرکات اجرام آسمانی را برای اهداف نجومی دنبال می‌کردند. منجم هلندی تیجی د یانگ (دانشگاه آمستردام) و شرق‌شناس اتریشی هرمان هانگر (دانشگاه وین) اکنون قطعه کوچکی از یک لوح سفالی با خط میخی را پیدا کرده است که در مورد “اجتماع سیارات” در 185 سال قبل از میلاد – قدیمی‌ترین (و تنهاترین!) گزارش چنین رویدادی است که تاکنون شناخته شده است.

ابعاد این قطعه که به BM 32562 معروف است، فقط 36 در 46 میلی‌متر است. این قطعه مربوط به مشاهدات آسمان صبحگاهی طی یک دوره 10 روزه در آغاز ماه XII2 در سال 126 عصر سلوکی است که مربوط به 20 تا 30 مارس 185 سال قبل از میلاد است.

لوح خط میخی بابلی قطعه لوح سفالی BM 32562 تعیین شده است

عکس: Yasuyuki Mitsuma

نزدیکترین اجتماع در 25 مارس همان سال اتفاق افتاد، زمانی که عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و زحل فقط در فاصله 7 درجه‌ای یکدیگر در آسمان گرگ و میش در صورت فلکی حوت قرار داشتند. حداقل برای 10 دقیقه حدود ساعت 5:20 صبح به وقت محلی، هر پنج سیاره با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بودند (کمی زودتر، بعضی از آنها هنوز به اندازه کافی صعود نکرده بودند؛ کمی بعد،  تشخیص مریخ و زحل آسان‌تر شد).

پس از شناسایی وقایع توصیف شده در BM 32562، د یانگ و هانگر کشف کردند که همان “اجتماع سیارات” نیز بر روی قطعه دیگری به نام BM 46051 شرح داده شده است. طبق گفته د یانگ، هر دو ناظر در شناسایی سیارات اشتباهاتی انجام داده‌اند، گاهی اوقات عطارد، مریخ و زحل را با هم عوضی گرفته‌اند، که البته جای تعجب ندارد  (با توجه به ارتفاع کم آنها از افق و روشنایی مشابه آنها در آن زمان (تقریباً به قدر 1)).

در اوایل صبح 25 مارس، 185 سال قبل از میلاد، مریخ و مشتری 9 دقیقه قوسی از هم فاصله داشتند – فاصله‌ای بسیار دورتر از 6 دقیقه قوسی که مشتری و زحل را در 21 دسامبر جدا می‌کند. بعداً همان روز، در طول روشنایی روز، هر دو سیاره فقط 1 دقیقه قوسی به یکدیگر نزدیک شدند. جالب است بدانید که عبارت “قسمت آخر شب، در قسمت داخلی آن قرار گرفت” در BM 32562 ممکن است نشانگر این باشد که ستاره‌شناسان بابلی از این همنشینی بسیار نزدیک آینده آگاه بوده‌اند، زیرا این توصیف معمولاً به یک اختفای آینده یک ستاره عادی توسط ماه گفته می‌شود.

به گفته د یانگ، منجمان باستان به خوبی می‌توانستند این پیش‌بینی را براساس موقعیت‌های سیاره‌ای صبح روز قبل انجام دهند. وی و هانگر در مقاله خود در بایگانی تاریخ علوم بصورت دقیق نوشتند: “این واقعیت که به نظر می‌رسد این ارتباط دقیق بین مریخ و مشتری توسط دانشمندان بابلی به درستی پیش‌بینی شده است، دستاورد چشمگیر و تصویر زیبایی از مهارت نجومی آنهاست.”

بردلی شفر، مورخ نجوم (دانشگاه ایالتی لوئیزیانا)، می‌گوید که او از این پیش‌بینی بسیار هیجان زده است – و این واقعیت است که بابلی‌ها در سال 185 پیش از میلاد دو مشاهده مستقل از حرکت‌های سیاره‌ای انجام داده‌اند و هر دو رکورد تا امروز بر روی لوحهای میخی باقی مانده است. او می‌گوید: “مشاهدات آنها در زمانهای قدیم خیلی بهتر از انتظارات بودند.”

در 2200 سال گذشته، فقط چهار اجتماع عظیم سیاره‌ای قابل مشاهده دیگر (پنج سیاره چشم غیرمسلح در 10 درجه‌ای یکدیگر) رخ داده است: در اواخر نوامبر 47 قبل از میلاد، اوایل اکتبر AD 332، اواخر ژوئن 710 و اواسط سپتامبر 1186 د یانگ می‌گوید: “شاید جستجو برای گزارش یکی از این وقایع دیگر در بایگانی‌های اواخر روم یا قرون وسطی جالب باشد،” اما البته این جستجو به منزله جستجوی سوزن در انبار کاه است.”

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

ANCIENT BABYLONIANS WITNESSED UNIQUE PLANETARY GATHERING

BY: GOVERT SCHILLING DECEMBER 17, 2020

https://skyandtelescope.org/astronomy-news/ancient-babylonians-witnessed-unique-planetary-gathering/