شش دلیلی که باید به مطالعه سیارکها و دنبالهدارها بپردازیم (قسمت چهارم)!
- اساسا، سیارکها بلوکهای ساختمانی سیارات بودند.
سیستم خورشیدی ما همانطور که امروز میدانیم از دانههای گرد و غبار تشکیل شده است – ذرات کوچک سنگی، فلزی و یخی – در یک دیسک در اطراف خورشید نوزاد ما میچرخیدند. بیشتر مواد این دیسک به ستارهها تبدیل شدند، اما بعضی از آنها سرنوشت دیگری داشتند، به سیارکها، دنبالهدارها و حتی سیارات تبدیل شدند. بسیاری از بقایای موجود از این فرآیند تا امروز باقی مانده است. رشد سیارات از اشیاء کوچکتر، یک بخش از تاریخ ما است که سیارکها و دنبالهدارها در شناخت این تاریخ میتوانند به ما کمک کنند. ناسا گفت:
دو فسیل باستانی که سرنخهایی از این داستان را ارائه میدهند، وستا و سرس هستند که بزرگترین اجسام در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری هستند. فضاپیمای خورشیدی ناسا که اخیرا مأموریت خود را به پایان رسانده است، هر دو آنها را دور زد … در حالی که بسیاری از سیارکها مجموعههای شلی از آهک هستند، وستا و سرس لایهای از مواد متراکم در هستههایشان دارند … این امر نشان میدهد که هر دو این اجسام در راه تبدیل شدن به سیاره بودند، اما رشد آنها متوقف شده است. آنها هرگز مواد کافی برای بزرگ شدن در حد سیارههای بزرگ نداشتند.
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:https://earthsky.org/space/reasons-to-study-asteroids