آیا آماتورها قادر خواهند بود دنباله‌دار جدید بین ستاره‌ای را مشاهده کنند؟

 

 همه ما دنباله‌دار جدید را در تلسکوپهای خود مشاهده خواهیم کرد. چند نکته در مورد روشهای استفاده بهتر از این لحظه نادر در این مقاله آورده شده است.

دنباله‌دار Borisov (C / 2019 Q4) – در مرکز – به آرامی در این تایم‌لپس که با یک تلسکوپ 17 اینچی در 12 سپتامبر 2019 گرفته شده است، در آسمان حرکت می‌کند.

خوزه چامبو

 

دنباله‌دار بوریسو (C / 2019 Q4) ، دومین جسم کوچک بین‌ستاره‌ای است که وارد منظومه شمسی می‌شود، اکنون در حال نزدیک شدن به خورشید است و در 7 دسامبر سرعتش زیادتر می‌شود.  با سرعت 33 کیلومتر بر ثانیه از نقاط ناشناخته وارد منظومه شده و در حضیض به سرعت اوج خود در حدود 44 کیلومتر بر ثانیه می‌رسد.

 

با نزدیک شدن دنباله‌دار بوریسو به خورشید و زمین، انتظار می‌رود میزان درخشش آن از قدر فعلی 17 به حدود 15 در نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین در 28 دسامبر افزایش یابد.

 

ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ 4/4 متری ویلیام هرشل در لاپالما در جزایر قناری و تلسکوپ 8.2 متری جمینی شمالی در هاوایی طیف‌های جسم را به دست آوردند. رنگ سطح دنباله‌دار کمی قرمز رنگ شبیه به دنباله‌دارهای طولانی‌مدت منظومه شمسی است که دو نمونه اخیر آنها دنباله‌دارهای هیل باپ (1997) و هایاکوتاکه (1996) هستند.

 

تقریبا بلافاصله پس از اعلام کشف دنباله‌دار بوریسو، آماتورها برای تصویربرداری از این جسم کم‌نور شروع به کار کردند. اگرچه در حال حاضر این کار چیزی بیش از یک اشتباه نیست، اما برخی از ما امیدواریم که دنباله‌دار را از نظر بصری در زمان حضیض به تصویر بکشیم.

دنباله‌دار بوریسو کمی شبیه توپ بدمینتون کیهانی با سر روشن و ضخیم کوچک، دم کشیده در 9 سپتامبر 2019 به تصویر کشیده شده است.

رصدخانه جمینی / NSF / AURA

طیف دنباله‌دار بوریسو  مانند اجسام  کلاس D مانند بسیاری از سیارکهای کمربند اصلی بیرونی و دنباله‌دارهای طولانی‌مدت می‌باشد. سیارکهای نوع D قرمز متمایل به قرمز هستند و ممکن است در ارگانیکها و احتمالاً یخ های آب غنی شوند.

جولیا دو لون و همکاران all / Observatory Roque de los Muchachos، La Palma

 

امید و خوش بینی تقریباً می‌تواند به اندازه دیافراگم  مهم باشد که به دنبال اهداف بصری بگردیم. بیایید اوج قدر پیش بینی شده 15.0 داده شده در جدیدترین تلگرام الکترونیکی بین المللی نجوم بین المللی (IAU) صادر شده در 18 سپتامبر را بررسی کنیم. با توجه به مشاهده بسیاری از دنباله‌دارها در طی چند دهه، احتمالاً می‌توانیم از خیر دیدن یک جسم کوچکتر از یک تلسکوپ 8 اینچی در زیر آسمان بکر صرف‌نظر کنیم. حد قدر ‌ برای 8 اینچ در شرایط عالی در حدود قدر 14.7 است.

 

نحوه مشاهده دنباله‌دار بوریسو

نمودار نشانگر درجه چگالش کمای دنباله‌دار از 0 (هیچ) تا 9 (تقریباً ستاره‌ای).

باب کینگ

 

استفاده از یک ابزار 10 اینچی در شرایط مشاهده مشابه، حد قدر را  به 15.1 می‌رساند و امکان دیدن شیء را امکان‌پذیر می کند. همانطور که ناظران دنباله‌دار به خوبی می‌دانند، میزان دید به میزان تراکم کاما یا “DC” بستگی دارد. DC از 0 برای جسم کاملاً پراکنده و بدون تراکم در مرکز آن تا 9 متغییر است، یک دنباله‌دار آنقدر جمع و جور است که ستاره‌ای به نظر می‌رسد.

 

اندازه هم اهمیت دارد. تشخیص اشیاء بزرگ و گسترده معمولاً از تشخیص اجسام کوچک و جمع و جور دشوار است. یک دنباله‌دار با قدر 8 می‌تواند در صورت بزرگ بودن ضعیف به نظر برسد و دارای DC کمی باشد زیرا نور آن در یک منطقه بزرگ پخش می‌شود. به همین ترتیب، مشاهده یک دنباله‌دار با بزرگی 9 با DC 1 در مقایسه با یک دنباله‌دار با بزرگی 9  دیگر با یک DC 8 سخت‌تر است.

 دنباله‌دار بوریسو، در 12 سپتامبر 2019، توسط ستاره‌شناس آماتور پاتریک ویگینز عکاسی شد.

پاتریک ویگنز

 

در حال حاضر ، دنباله دار بوریسو کوچک و جمع و جور است و یک دم کوتاه در شمال غربی دارد. اگر دنباله‌دار جمع و جور یا تقریباً ستاره‌ای باشد و به بزرگی 15.0 برسد، ناظران باتجربه ممکن است آن را با 10 اینچ مشاهده کنند.

 

 

این نقشه موقعیت دنباله‌دار را تا 9 ژانویه سال 2020، در ساعت 0 UT برای تاریخ‌های ذکر شده نشان می‌دهد. با نزدیک شدن ماه دسامبر، ما یک نقشه دقیق‌تر ارائه می‌دهیم تا بتوانید به دنبال آن شکار بروید.

اسکای اند تلسکوپ

 

دنباله‌دار بوریسو را در محدوده ذات‌الکرسی، نه چندان دور از  خوشه دوتایی در همسایگی برساووش، مشاهده می‌کنید.

استالریوم

 

دنباله دار 29P / Schwassmann-Wachmann به طور معمول درخشش پراکنده با قدر 14 دارد، اما هنگامی که فعال می شود، که در اینجا در 23 سپتامبر 2018 نشان داده شده است، به یک جسم روشن و به شدت متراکم تبدیل می‌کند.

ژان فرانسوا سولیر

 

دنباله‌دارها همچنین می‌توانند شگفت‌آور شوند. در حالی که ممکن است دنباله‌دار بوریسو از پیش‌بینی‌ها پیروی می‌کند، اما همیشه موظف نیست که طبق پیش‌بینی‌ها عمل کند. هنگامی که در نزدیکی خورشید هستند، دنباله‌دارها فعال می‌شوند و مقادیر زیادی یخ و گرد و غبار تبخیر شده را از طریق جت های شبیه به آبفشان رها می‌کنند. بعضی اوقات شکاف‌های تازه یا قطعات یخ یا یخ تازه اضافی را در معرض دید شما قرار می‌دهند. از آنجایی که مواد به سرعت در معرض نور خورشید تبخیر می‌شوند، روشنایی دنباله‌دار می‌تواند به طور موقت در یک شب و یا با بزرگی بیشتر افزایش یابد.

 

یا آنها می‌توانند مانند دنباله‌دار النین (C / 2010 X1) کمی قبل از حضیض تجزیه،  فروپاشیده و محو شوند. بعید است که این اتفاق برای دنباله‌دار بوریسو رخ دهد، زیرا با فاصله 2 a.u در حضیض، با فاصله نسبتاً دوری از خورشید می‌گذرد.

این انیمیشن سقوط دراماتیک دنباله‌دار را به صفحه منظومه شمسی با شروع مارس 2019 (بالا) تا فوریه 2020 نشان می‌هد.

Instituto de Astrofísica de Canarias – IAC

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع:

 

Will Amateurs Be Able to See the New Interstellar Comet?

By: Bob King | September 18, 2019

https://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/will-amateurs-be-able-to-see-the-new-interstellar-comet/

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *